Volg ons op facebook
|
< terug
Liefdesgedichten
Het amoureus bestaan blijft vol impliciet risico. En vraagt dus wel degelijk het hoofd niet geheel en al te verliezen.
Tot dit inzicht kwam ik na het afgrazen van een onafzienbaar weiland vol bloemen; in vele kleuren en geuren, vormen en formaten. Menigmaal ook treurbloemen, die veelal hun kopje laten hangen; al of niet op een geknakte steel. Bloemen die de gedaante hebben aangenomen van liefdesgedichten en -gedichtjes. Waarin de gebruikte woorden doorgaans hetzelfde zijn. Maar ook, waarde lezer, moet ik toegeven dat alle losse woorden uit de omvangrijke liefdesvocabulaire al ontelbare keren door even zovelen zijn benut; en ten gevolge daarvan ertoe nijgen een, op z'n minst, hinderlijk 'déjà vu' te presenteren.
Originaliteit in losse liefdeswoorden is dus per definitie uitgesloten, zo meen ik te mogen vaststellen. Ik zou dichters dan ook ernstig willen aanraden om, terwille van de dichtkunst in het algemeen en de liefdeslyriek in het bijzonder, om de volgorde van woorden en zinnen eens te variëren. Alsmede te trachten originele combinaties te creëren van o.a. substantieven en adjectieven. En dit in een evenwichtige opbouw naar de apotheose. Zo kan het zijn dat, na kalme en aandáchtige lezing, het menselijk en poëtisch gevoel van de dichter wordt weergegeven en aldus in staat mag worden geacht bij de lezer ontroering teweeg te brengen. Zó weet de ware dichter, zelfs in liefdeslyriek, zich te onderscheiden.
Gedichten over de Liefde. Ja.. mét een hoofdletter. Naast gedichten over het genot en geluk dat de liefde weet te bieden, helaas te veel hartenkreten die weergeven hoe dichters moeten lijden en nare risico's lopen. In schier archaïsche termen ten beste geven welk een getourmenteerdheid zij moeten ondergaan. Liefdeshartenkreten, die de hoofdmoot vormen van alle gedichten die door jong en oud, waar en wanneer dan ook maar werden verzonnen. En die, al of niet terecht, werden geboekstaafd; op papier dan wel op onduidelijke informatiedragers achter het heldere glas.
Liefdesgedichten en -hartenkreten.. het 'pièce de résistance' van de poëzie. Een genre dat zijn opmerkelijke en voorál kwantitatieve overwicht ad infinitum zal weten te handhaven..
Eli Stater
(poëtosoof)
feedback van andere lezers- ivo
een mooie overdenking ... en idd het levenslied is wereldwijd een gegeven, overal wordt liefde overspel en rouw bezongen, bedicht en verhaald ... de mens bestaat uit deze emoties en het niet erkennen ervan leidt enkel tot een vreemdsoortige frustratie die leidt tot ongezonde uitingen van gedrag op anderen.
het verwoorden kan idd op de meest clichématige manier ... en er is een deel van de bevolking die dit graag hoort en ziet. Zie maar naar het levensliedfestival in Hasselt waar duizenden jongeren en ouderen staan te hossen en te dansen op liederen die overvol van stroop en mierzoete woorden de zaal in galmen.
de originaliteit behouden, waardoor het 'oergevoel' wel aanbod komt maar op zo'n wijze verwoord dat het toch telkens net iets anders klinkt, is niet makkelijk, zelfs heel moeilijk, daarom ook dat ik zo weinig ikhouvanjou gedichten kan appreciëren. Als de inhoud echter heel origineel en verzorgd gebeeldhouwd uit de hoek komt, dan kan ik er even veel van genieten als die hossende mensenmassa op zo'n festival.
Een mooie overdenking Eli, best leuk om lezen
stater: de poëzie kent inderdaad meer nivo's, ivo.. en mogelijk even zovele marktsegmanten..;-) op veel punten kan ik het met je betoog eens zijn.. en laatdunkendheid is stellig niet op z'n plaats.. voorzover dichters, van welk nivo dan ook, hun hart laten spreken.. dank ook voor je waardering voor dit 'stukkie'..!
ps: hoe zou het komen dat de reacties op 'verhalen' doorgaans zo substantiëler en diepgaander van karakter zijn dan die op 'gedichten'..? :-)
groetjes van Eli - Mistaker
Ja inderdaad best leuk, en lekker filosofisch!
Groet,
Greta
stater: blij ben ik, Greta.. je met dit 'stukkie' enig plezier heb mogen schenken.. dank je zeer daarvoor..! - erinneke
hey stater, heb je dit geschreven voor of na het krijgen van mijn feedback? ik vind dit een knap stukje tekst, maar vrees dat zelfs andere combinaties van woorden niet tot een verheven liefdesgedicht gaat leiden. wanneer je schrijft vanuit de emotie van een verliefde zie je de wereld gewoon in een heel ander kleurtje dat niet echt samengaat met het schrijven van ware poezie
stater: hoi, erinneke.. zoals je in m'n respons op jouw reactie op 'uitverkoren' kon lezen, heb ik het verhaaltje (artikeltje) onlangs geschreven.. om precies te zijn op 24 september 2005.. en plaatste het toen op een andere literaire site.. maar weet, erinneke.. ware emotie gecombineerd met vakmanschap is zeer wel in staat om waarachtige en schone liefdeslyriek voort te brengen.. zo is mijn ondervinding.. we hebben het dan wél over betekenisvolle liefde en niet over een kortstondige en oppervlakkige verliefdheidsbevlieging.. die tot hartenkreetjes van dichtwichtjes leidt..;-) overigens gaf ik méér aan dan slechts 'andere combinaties van woorden'.. let wel: al wat ik hiervoor stel is 'míjns inziens'.. want ook ik heb de wijsheid niet in pacht.. gelet zelfs op mijn gevorderde leeftijd..;-)
nochtans, erinneke.. dank ik je vriendelijk voor je waardering voor het bovenstaande artikeltje.. groetjes, Stater.. - RolandBergeys
Een mooi verwoorde overpeinzing.
stater: dank voor je complimenteus verwoorde waardering, Roland.. - muis
Zelf ben ik geen uitblinker in het schrijven van proza noch gedichten, laat staan dat ik een volledig theoritisch onderbouwde fb kan geven.
Na deze proza enkele keren gelezen te hebben wil ik dit toch even kwijt: liefdesgedichten, er worden inderdaad veel dezelfde woorden gebruikt en als je er zo tien achter mekaar leest wordt het vervelend. Maar ze mogen en moeten er zijn.
Net zoals protestgedichten er ook mogen wezen. Verdwijnen de liefdesgedichten dan is de liefde ook de wereld uit. Zonde wel.
De woordkeuze moet nog steeds overgelaten worden aan de dichter/schrijver zelf. Zoals je misschien al gemerkt hebt in mijn schrijfsels, hanteer ik graag het KIS principe (Keep It Simple). En gedichten geschreven in de "KIS code" spreken me ook aan.
M.i. is het al een gedurfd iets en kunnen, om iets op papier te zetten wat anderen graag lezen en die gevoelens of indrukken weergeven van de auteur. Dit is ook niet iedereen gegeven.
Dit was mijn mening:) en ik hoop dat ze iets to the point is en niet ver uit de bocht geschoten.
groetjes
stater: dank je zeer, muis.. voor dit doordachte betoog.. waarvan ik veel kan onderschrijven.. in feite deed ik in m'n artikeltje niet veel meer dan het constateren van de kwantiteit der liefdesgedichten en een advies hoe de kwaliteit te verbeteren, ongeacht het soort en nivo van de onderhavige gedichten.. de woordkeus is inderdaad aan de dichter.. maar ook tráchten tot poëtische verbetering te komen dunkt me een verwachting die mag worden uitgesproken.. derhalve dan ook mijn aandacht voor gevariëerde rangschikking en combinering van de (onverlet te laten) woorden.. dat is m.i. stellig geen kwestie van dédain voor het eenvoudige gedicht.. in 't bijzonder het kwantitatief zo rijk vertegenwoordigde liefdesdicht.. voortgesproten uit een van de meest elementaire emoties die men zo gaarne wil boekstaven.. wil je ook eens kijken naar ivo's interessante reactie en mijn response daarop (voorzover nog niet gedaan)..? nogmaals dank voor je oordeel over en waardering van m'n 'stukkie'..;-) vriendelijke groet.. - Ghislaine
Mooi de conplexiteit van de menselijke emotie onder de loep gelegd.
stater: goed gelezen, Ghislaine.. dank voor je waarderende reactie..!
|
