writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

'Gewone Jongens Genoeg' (deel 4) door Marcel Elisen (HUMOR)

door Elisen

In coffeeshop "De Toermalijn" was het weer voor niets, leek het wel.
De bar was op twee krukken na vol toen de heren Elisen en Kopke die dag binnenstapten.
'Goedemiddag losers,' riep Marcel luid en duidelijk maar vrolijk.
Geoffrey's gezicht sprong meteen op de stand 'citroenzuur' en hij zocht tegen beter weten in alvast de verste hoek op.
'Engelse klootviool! Kom eens onder je steen uitgekropen. Geef ons hetzelfde als altijd, mits gij dit kunt onthouden gezien gij opgezadeld zijt met het IQ van een vis-stick,' riep Elisen nog steeds vrolijk in de richting van de verste hoek van de bar.
Met moeite kreeg Geoffrey de spreekwoordelijke steen opzij. Hij kwam na enige tijd afgedropen met de vaste bestelling van de heren.
'Zou je een keer kunnen stoppen met je poëtisch gekat, alsjeblieft,' snerpte de Engelse klootviool zacht.
'Daar stop ik mee wanneer jij een beautyfarm kunt bezoeken, zonder dat iedereen er spontaan een vrije dag opneemt als ze je aan zien komen,' antwoordde Marcel heel vriendelijk, terwijl hij ondertussen in zijn broekzak op zoek was naar een aansteker.

Kopke slurpte wat van zijn eerste cola.
'Drink jij wel eens vermouth Marcel, lust jij dat?' vroeg de colaslurper.
'Ik drink nooit vermouth als ik vermoed dat ik nog ver moet,' glimlachte Elisen.
'Deze ochtend heb ik nog eens nagedacht over die vakantie naar Bulgarije in 1995. Je was toen net van echtgenote nummer twee af en bent toen met ons meegaan. Je moeder had je bijgeboekt, om op adem te komen, weet je nog?'
'Ja, en of ik dat nog weet. Wat hebben we een lol gehad en plezier gemaakt daar hè, op onze manier.'
'Weet je nog, Johnny, dat ik zo dronken was geworden van een halve fles Jack Daniels en een kwart flesje tequila? En toen bij terugkomst in het hotel van twee hoog naar beneden heb geplast en de hele receptiebalie heb besproeid?'
'Ja,' antwoordde Kopke.
'En die keer dat we 's nachts in ons hotel al die zware, plompe, ouderwetse brandblusapparaten schuin tegen alle kamerdeuren hadden gezet. Dat vergeet ik ook nooit meer. Haha.'
'Ja,' zei Marcel, 'Een zwembad trekt me wel, maar een beetje een doe-vakantie creëren is ook altijd leuk.'

Henk Sambo trad het blowparadijs binnen en begroette Elisen en Kopke vriendelijk. Sambo zag er opgewekt uit en probeerde al een week een trend te setten door een damespantykous tot aan zijn wenkbrauwen op het hoofd te dragen.
'Hoe issie nou, kabouter Plop met brandschade?' vroeg Marcel, terwijl hij de aangesprokene zijn joint aanbood.
'Goed hoor,' brabbelde Sambo, terwijl hij een poging deed om oogcontact te krijgen met de Engelse klootviool om iets te bestellen.
Het terras was nog steeds vol, op het met slagroom besmeurde tafeltje na. Vanuit hun ooghoeken zagen ze de Engelse klootviool een poging doen het met een vaatdoekje weer bewoonbaar te maken.
Tijdens deze werkzaamheden raakte het schouderpand van zijn overhemd bezaaid met de uitwerpselen van een duif, die kennelijk over een instinct beschikte, uitgebreid met GPS.
Bij Geoffrey's binnenkomst in de shop klonk er een luid 'roekoe' en Marcel imiteerde een drachtige schijtlijster. De toon was weer eens gezet en de sfeer bevestigd.

Wat hielden de heren toch van hun coffeeshop. Na zich weer te hebben gevestigd achter de bar, zette Geoffrey een cd op van Willy DeVille en het lied Spanish Stroll klonk over de boxen.
'Soms doet hij per ongeluk wel eens iets goed,' zei Marcel tegen Sambo, die nog steeds bij de heren geposteerd was, knikkend in de richting van de Engelse klootviool.
'Klootviool, doe hier drie van die badmutsen met ham en kaas en deze keer niet à la Mozambique graag,' riep hij Geoffrey opgewekt toe.
De stem van Willy DeVille klonk nog steeds alsof hij een te hete krielaardappel in zijn luchtpijp had gekregen, toen Geoffrey het drietal hun tosti's ham-kaas voorzette.
De duif van het strontbombardement had nu plaatsgenomen op de vensterbank van de shop, maar vloog verschrikt weg toen bijna alle aanwezigen binnen het beestje spontaan sarcastisch een applaus gaven.

Na het opknagen van de tosti was Henk Sambo vertrokken, omdat die dag bij Livera de gekleurde pantysokjes in de aanbieding zouden zijn.
Elisen en Kopke hadden hun bestelling herhaald en tegen hun gewoonte in een plaatsje gezocht op het terras van de shop.
'Lekker hoor,' verzuchtte Marcel, 'Zonnetje op de bol en hasj in de longen.'
Kopke benoemde het voorbijtrekkend en overstekend spreekwoordelijke wild en zo hielden ze het wel even vol.
De man was Marcel als eerste opgevallen: 'Kijk daar, Johnny,' zei hij wijzend naar de man die zojuist hun gezichtsveld binnen was komen kuieren. De betreffende man was gehuld in een shirt met de opdruk I Love Salvador Dali en liep wonderbaarlijk genoeg met zijn penis uit zijn broek.
'Moet toch niet veel gekker worden.'
Ze vonden het een strak plan van de semi-nudist dat hij niet voor hun shop koos en doorliep.
'Warm weer doet rare dingen met de mens,' brabbelde Marcel terwijl hij aanstalten maakt om op te staan en binnen het vaste recept te gaan scoren.

Binnen in de shop was de muzikale sfeer volledig de nek omgedraaid, want Geoffrey had zijn keuze laten vallen op een cd van de zoon van Bob Marley, ene Ziggy.
Een slap aftreksel van vader Bob kwijlde uit de speakers en de mensen in de schaduwloze binnentuin hingen in allerlei bochten en houdingen in hun stoeltjes.
'Hallo, afgeknepen gladiool. Doe jij nog steeds aan serviceverlening hier of hoe zit dat nu?' riep Elisen overduidelijk naar de bar.
'Dat je aambeizalf onder je neus smeert om snor te kweken, moet je zelf weten, maar dat je kruipolie drinkt blijkbaar, valt me tegen.'
Geoffrey veerde op van achter de bar als een sluipwesp met chlamydia.
'Hou toch eens een keer op. Ik vraag het serieus. Ik heb er af en toe last van,' jammerde Geoffrey. Marcel keek hem doordringend aan en vroeg: 'Meen je dat echt? Dus je hebt er last van? Ik beloof je dan bij deze plechtig dat ik je geen Engelse klootviool meer noem of mislukte Thatcher. Daarbij ben ik een man van mijn woord,' vulde Elisen aan.
'Mag ik dan nu eindelijk mijn bestelling, fistelgezicht?'
De als door een bij gestoken Geoffrey wierp de bestelling zowat op de bar. De zon deed buiten nog steeds haar uiterste best en de heren maakten genoeglijk gebruik van de door Marcel meegebrachte bestelling.

 

feedback van andere lezers

  • Mistaker
    Blijft leuk!

    Groet,
    Greta
    Elisen: Dank je Greta, xx.
  • ivo
    wat een verhaal en idd het blijft leuk ..
    Elisen: Haha,..thnx ivo...
  • miepe
    gek
    te gek
    Elisen: Dank je miepe voor je toffe reactie. Veel plezier bij het lezen van deel 1 t/m 3 en de komende delen, xx.
  • muis
    Ook graag gelezen:)
    groetjes
    Elisen: Dank je muis voor je toffe reactie...
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .