|
< terug
Eradi en het land van Millo: Hfst.4(b): Brief voor de koning
"Het is belangrijk dat deze brief bij de koning terechtkomt. Je bent nog jong, lieve jongen, veel te jong... maar ik weet niet wie we anders kunnen vertrouwen. Sinds de koning is verdwenen, is het aantal dienaars schaarser geworden dan specerijen. Je staat voor een moeilijke queeste, Eradi. Je hebt waarschijnlijk al gehoord over die wezens die het noorderland teisteren. Bestudeer hen goed, maar hou afstand. De brief is belangrijker!"
Fiande ging verder in haar relaas, maar Eradi was vertroebeld in gedachten. Storm in zijn hoofd, geen gedachte vatbaar voor rede. Ze staakte haar poging. Hij wist genoeg.
Ze stopte hem een buideltje met geldstukken in de hand, hield hem vast en keek hem recht in de ogen. "Voorzichtig zijn, wil je?" Een kus op zijn wang deed hem ontwaken uit zijn gedachtengang. Hij voelde het kriebelen in zijn buik en een drang, een onweerstaanbare drang, om haar te kussen. Zijn lippen smachtend naar de hare, het water in de mond.
Hij liet haar hand los. Dit mocht niet gebeuren, uit respect voor Betran. Hij probeerde zijn hoofd te vullen met de reis die hem te wachten stond, en haar verleidelijke lichaam te vergeten, die mooi gevormde borsten, speels lachend naar hem, haar naakte rug die... Neen! Eradi stapte naar de voordeur. Hij moest weg. Fiande gaf hem nog een kaart van het koninkrijk mee. Ze wenste hem succes en wierp nog een kusje terwijl hij al in het open deurgat stond. Lieve, zotte jongen.
De kaart was zeer nauwkeurig afgewerkt. Het pad dat Betran en hijzelf hadden afgelegd, zou nu opnieuw betreden worden. De zwarte hengst wurmde zich door het bos. De tijd vloog voorbij. Er leek geen einde te komen aan die verrekte duisternis.
Aan het oude jagerskamp gekomen, besloot Eradi daar de nacht door te brengen. Hij zocht het hout en het droge gras bij elkaar. De vuurstenen lagen nog steeds waar Betran ze had achtergelaten. Met zijn wijze raad, maakte Eradi het kampvuur. Er lag meer dan voldoende hout om de nacht door te komen zonder de wolven. Toch lag de dolk naast zijn hand toen hij zichzelf in dromenland suste. De herinnering aan Betran werd versterkt door zijn droom. De nacht was rustig. Wind door het bladerdek, de uil op zijn stam. Geritsel in de struiken, af en toe het gehuil van een wolf.
Het gezang van vogels maakte hem wakker. Hij had goed geslapen. Het vuur smeulde nog, geen onverwachts bezoek gekregen. Eradi pakte zijn spullen bij elkaar. De hengst was reeds klaarwakker.
"Ja jongen, ik kom eraan!" dacht Eradi bij zichzelf. De overige hindernissen in het bos waren makkelijk te overbruggen. Het viel Eradi op dat de magische sfeer van het bos, toen hij hier met Betran langskwam, nu verdwenen was. Het enige dat overbleef, was een kille, lege plek. Geen eekhoorns of konijnen, spelend, huppelend. Slechts de uil van afgelopen nacht was niet afgeschrikt door de donkerte.
Eradi's gemoedstelling begon er ook onder te lijden. Zijn humeur was, net als de lucht, grauw.
De open vlakte. Eindelijk. Het was bijna middag, dat kon hij zien aan de stand van de zon die een lichte schemering over het landschap bracht.
Het ideale moment om de kaart eens te bestuderen. Hij zou reizen tot het Donkere Woud. Aan de honderdjarige eik was een herberg waar hij de nacht zou kunnen doorbrengen. Eerst zou hij zich tegoed doen aan een overheerlijke maaltijd. Hij rammelde van de honger, het was van de vorige dag geleden. Zijn maag maakte de raarste geluiden, hij voelde zich futloos.
Hij stopte de kaart weg en gaf de hengst de sporen. Rechts van hem kon hij in de verte de hoofdstad onderscheiden. Alweer dwaalden zijn gedachten af naar Betran. Zijn dood zal niet voor niets zijn geweest.
feedback van andere lezers- Henny
Een heel goed tussendeel en zo kun je langzaam de spanning weer opbouwen. Knap!
eradi: Hehe :) Dat is de bedoeling :) - erinneke
ik ben het helemaal met Henny eens
eradi: Zo moet da zijn h? :) - ivo
idd ik volg met veel spanning mee en de intermetzo is heel leuk geschreven ..
eradi: Ik heb dus 3 fans die volop wachten naar het volgende deel :)
Laat ik jullie maar niet teleurstellen hehe :) - SabineLuypaert
oo jeetje, effe op de honger laten zitten (smile) slim gezien dat wel
eradi: Mja, wie weet het? Het verhaal zal nog rare wendingen maken :) - muis
§2 Ja jongen, ik kom eraan!" dacht Eradi bij zichzelf. De overige kindernissen => hindernissen?
Een spannend stuk. Wolven zijn bang van vuur, goed gezien. Het verhaal klopt ook:)
groetjes
eradi: Mooi opgemerkt :)
Ja ik probeer het waarheidsgetrouw te houden, met een vleugje fantasie :)
|
