|
< terug
Als mijn hart onrustig is...
Terwijl de muziek me triestig maakt droom ik weg op mijn wolk van zachte zijde..ik luister naar het getokkel op de piano in het lied. Ik zie in gedachten de ochtenddauw op het jonge gras, ik zweef een paar centimeter boven de aarde, mijn gevoelens achterna, ik mis haar..ik mis haar verschrikkelijk en durf haar dat amper zeggen, bang dat ze me belachelijk zal vinden, mijn hart smelt als ik haar zie, de emoties komen naar boven als ik haar dingen wil zeggen..ik verstik in mijn woorden en moet mijn gesprek staken..ze heeft ogen om je in te verliezen en ergens ben ik bang dat dit allemaal niet echt is, ik zal ontwaken en me realiseren dat dit allemaal gedroomd is..ik voel de angst rond mijn hart.
Prachtige muziek slingert zich hier een weg door de kamer, in gedachten raak ik haar weer aan, ze geeft zich volledig in haar zacht zijn, ik sta onwennig met massa's emoties in mij, ik wil duizend dingen tegelijk zeggen tegen haar en ergens wil ik ook gewoon stil zijn…ik voel de bittere manestralen in de koude buitenlucht, ik voel de vrieskou in mijn gebeente, er is die grote massa aan energie in mij gekomen, zij alleen kan vatten wat ik bedoel..zij alleen weet wat er in me leeft voor haar, ik heb het haar reeds duidelijk gemaakt door gewoon naar haar te zitten kijken, ze onderbreekt een gesprek als ze me ziet wegdromen, ze weet gewoon wat ik denk als ik dat ook duidelijk maak met mijn ogen.
Niets is nog onmogelijk, samen gaan we alles aankunnen, ik wil haar gelukkig maken, ik wil samen met haar lachen, ik wil samen met haar dingen doen, ik wil …
Gewoon gelukkig zijn heet zoiets ik weet het allemaal wel..maar tegelijk is dit ook zo nieuw voor mij, ik de strever, de loper die niet stappen kon..ik voel aan dat ze me tot rust brengt, ze me kalmeert..
In gedachten streel ik haar door haar mooie haren, raak ik haar gelaat heel zachtjes aan, voel ik hoe zacht haar lippen zijn..ik ben reddeloos verloren, ik wil dansen van vreugde, gek doen als een jong veulen..
Ik ben haar dankbaar voor dit mooie gebaar dat vriendschap heet, ik zal alles doen wat in mijn bereik ligt om haar dat duidelijk te maken..ik ben boordevol van de allermooiste gevoelens…ik zou kunnen wenen van geluk..
feedback van andere lezers- sinneskyn
Prachtig., puur ...sinneskyn hil
roggemanj: bedankt voor je fijne reactie - mobar
Mooi geschreven, ik wil een opmerking maken over je schrijfstijl,
zie maar of je er iets aan kunt hebben (?)
De interpuncite sleept de lezer wel mee, maar bij herlezing wordt
dat minder. Het gebruik van het (stop)woordje *en
gaat mij storen bij herlezing in een klein gedeelte van het verhaal, omdat het in feite in een aantall gevallen
een overbodig woord is heeft met behalve een verbindende betekenis ook een opsommende betekenis. Het is een woord waar je dus zuinig mee moet zijn. Je kunt in veel gevallen dan beter een nieuwe korte zin beginnen.
groetjes Mobar - geertje
mooi verhaal...enthousiasme te over. meeslepend...
enkel letten op de komma's tussen twee werkwoorden (leest vlotter als je daarop let)
ook het woordje "en" kan je soms beter weglaten...
desalniettemin: prachtig verhaal.
groetjes
roggemanj: bedankt voor je wijze raad :-)
|
