writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

'Gewone Jongens Genoeg' (deel 6) door Marcel Elisen (HUMOR)

door Elisen

Kopke had Marcel gemeld dat hij die dag een halfuurtje later zou komen, omdat hij eerst wat boodschappen moest ophalen voor wederom een dineetje met zijn nieuwe vriendin, zijn oude jeugdliefde die hij onlangs weer was tegengekomen.
Kopke had zich voorgenomen nog lekkerder te gaan koken dan de eerste keer. Dan kostte boodschappen doen tijd, had Kopke uitgelegd: 'Alles moet perfect zijn, natuurlijk.'

Elisen zat om twaalf uur op zijn vaste kruk aan de bar. De zon was er ook, al was ze iets minder enthousiast dan gisterenmiddag. Sylvie sierde nog steeds de bar.
Henk Sambo was vroeger dan normaal binnengekomen die dag, omdat hij nog langs Livera wilde om de laatst aangeschafte pantysokjes van de aanbieding om te ruilen omdat ze te klein bleken.
Hij had niet op de verpakking gekeken, waar achteraf duidelijk op bleek te staan dat deze sokjes bestemd waren voor lilliputters met klompvoetjes. Sambo wuifde naar Marcel bij het verlaten van de shop en Elisen bestelde bij Sylvie een hasjjoint en een perziksapje.

De binnentuin lag er uitnodigend en kleurrijk bij, sommigen hadden al een stoel bezet.
Een straatveger en een Pool met een hazenlip speelden in het hoekje van de shop een spelletje schaak, en op het terras gaf een jonge moeder haar zoontje een ouderwetse muilpeer omdat deze zijn fanta had omgegooid.
De eerste trekken van zijn joint vielen zoals ze hoorden te vallen en Elisen besloot om buiten op het terras de komst van zijn kameraad Kopke af te wachten.
Voordat Marcel zijn perziksapje had geleegd, had Kopke zijn Mercedes geparkeerd, was overgestoken en had zich bij zijn kameraad aan tafel gevoegd.
'Goedemiddag, Nachtburgemeester van Putte,' had Kopke uitgekraamd toen hij ging zitten.
Marcel had Sylvie gewenkt voor een cola en een perziksapje.

Toen Sylvie evenlater de bestelling neerzette, vroeg Kopke: 'Wat heeft Geoffrey eigenlijk? Griep of zo?'
De bardame viel een paar seconden stil en zei toen: 'Zijn huisarts heeft hem overspannen en gestresst verklaard. Het leek de dokter beter om ene zekere Elisen de komende paar weken te mijden.'
De laatstgenoemde keek vol ongeloof naar Sylvie.
'Dus ziekenbezoek is helaas uitgesloten, als ik het goed begrijp. Doe ons dan maar twee overheerlijke tosti's ham-kaas als-tublieft.'
Met een glimlach op de kaken dronk Tebbes de helft van zijn nieuw flesje perziksap leeg.
'Toch best een gevoelig type dan, die Engelse spanïel. Laten we met de pet rondgaan hier en een grote cactus voor hem kopen.'
Kopke stikte bijna in zijn slok cola. Die Marcel was me er eentje!

De heren lieten zich de gebrachte tosti's goed smaken. Kopke had Tebbes van tevoren beloofd niets goors te vertellen onder het eten.
Over de boxen klonk het geluid van ene DJ Tiësto. De aanwezige jongeren schenen het te waarderen. Een jongen, voorzien van broek met laaghangend kruis en gevlamde baseballpet, liet zijn maten zien hoe je hierop kon dansen. Het zag eruit als een giraffejong met epilepsie.
Sylvie was een wazige Algerijn aan een blokje stuff aan het helpen en liet gelijk het koffiezetapparaat lopen voor een zojuist bestelde koffie.
'Mogen we nog twee tosti's ham-kaas, Sylvie?' vroeg Marcel vriendelijk en beleefd.
'En als het uitkomt een beetje tomatenketchup, alstublieft.'
De twee heren hadden al snel begrepen dat haar tosti's veel beter waren dan die van haar collega.

Halverwege het verorberen van hun tweede tosti zagen ze Henk Sambo aankomen op zijn ontvreemde tweewieler, compleet met Liveratasje en een hanggezicht.
Hij had de pantysokjes niet kunnen ruilen omdat ze gedragen waren en vol zaten met losse hoofdharen.
Sambo begroette de twee heren en voegde zich bij hen: 'Ha die Elisen, ha die Kopke.'
'Kom erbij hangen, afgekeurde kabouter Plop met brandschade,' zei Marcel.
Kopke vroeg wat Sambo wilde drinken. Sylvie zette voor Sambo een groot glas klappermelk neer en begaf zich weer in de richting van het terras, terwijl ze het drietal nawuifde met haar billen.
Sambo nam een paar grote slokken klappermelk en zei: 'Ik probeer toch een trend te setten met mijn pantysokjes. Mijn neef is ook begonnen om een nieuwe trend te setten. Zit in de familie, weet je.'
Kopke keek op en vroeg Sambo wat die bewuste neef dan had of deed.
'Mijn neefje Stanley introduceert de opvolger van de piercing Swa. Hij loopt met gekleurde kralen in zijn neus gepropt.'
Marcel keek Sambo aan alsof hij een drol tegen een gladgetrokken wandje zag opklimmen.
'Jij kan nog iets, maar je neef spoort niet, hoor.'

Het terras buiten zat overvol en ook de binnentuin verried slechts een enkele lege stoel.
Op het terras zagen Elisen en Kopke dezelfde vijf downsyndroompjes van laatst, maar nu vergezeld van een andere macramétrut die als begeleidster was meegestuurd.
Ditmaal was het appelgebak met slagroom in plaats van de sorbets van vorige keer dat vrolijk naar links en rechts spatte en de omliggende tafeltjes bekogelde.
Tebbes vond het machtig mooi om naar te kijken en genoot met volle teugen van het rondvliegend appelgebak.
Sylvie was buiten druk bezig met het ronddelen van servetten in de getroffen gebieden.
'En bevalt de papegaai nog steeds?' vroeg Kopke aan zijn maat,
'Gezien je eigenlijk een hondenman bent?'
'Ik vind LouLou nog steeds het einde, hoor. Ze is zó handtam en een lust voor het oog,' brabbelde Marcel.
'Alleen zo'n grijze roodstaart als die van mij praat veel beter,' vulde Kopke aan.
Elisen keek hem aan.
'Kan kloppen, maar de jouwe bijt ook harder.'
Zo werden beide papegaaien nog even met elkaar vergeleken en beide heren waren blij met hun eigen keuze.

De zon had zich verscholen achter een paar wolkjes die schijnbaar van plan waren om hun zomers nat te verliezen. Het zomerbuitje zorgde binnen de kortste keren voor een leeg terras en lege binnentuin. Binnen hing men nu met de spreekwoordelijke benen buiten.
Elisen en Kopke keken elkaar aan en besloten unaniem: 'Morgen is er weer een dag.'
Ze namen afscheid van de mooie Sylvie. Ze kletsten nog wat bij hun geparkeerde auto's.
Marcel wenste Kopke welgemeend veel succes en plezier met zijn etentje die avond met de betreffende oude jeugdliefde. Kopke glunderde en bevestigde dat het allemaal prima zou gaan lukken en slagen en beloofde zijn kameraad om haar binnenkort voor te stellen.
'Ben ondertussen wel benieuwd, ja.'
De Mercedes reed aan de linkerzijde het parkeerterrein af en de Audi TT verkoos de rechter.

 

feedback van andere lezers

  • ivo
    mooi en nog steeds verbazend voor mij
    Elisen: Dank je voor je reactie beste ivo...
  • muis
    Nog steeds aangenaam om te lezen:)
    groetjes
    Elisen: Dank je muis, zo'n reactie is altijd leuk om te lezen...
  • Mistaker
    Ik blijf het een heerlijk ontspannend verhaal vinden!

    Groet,
    Greta
    Elisen: Mooi zo Greta, leuk om te vernemen, xx.
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .