Volg ons op facebook
|
< terug
'Gewone Jongens Genoeg' (deel 16) door Marcel Elisen (HUMOR)
Elisen was weggestoven in zijn grijze Audi TT Cabrio bij een benzinestation net voorbij Roosendaal, waar een vijfenzestigplusser bij het afrekenen geprobeerd had voor te kruipen.
Marcel had het sujet in een display van Lila Pause weggemoffeld.
Via de Bose-installatie in zijn auto was Herman Brood and His Wild Romance te horen, terwijl de TT als een pasgeslepen scheermes het verkeer lardeerde.
Etten-Leur en Breda waren voorbijgevlogen, in een mum van tijd passeerde hij Gilze en Rijen.
Een grote gele, op een hoge paal balancerende M van McDonald's aan de rechterkant van de snelweg was voor hem het teken de eerstvolgende afslag te nemen.
Een paar minuten later reed hij de parkeerplaats op tegenover de rustieke en haast pittoreske coffeeshop waar hij en zijn kameraad Kopke zo graag verpoosden.
Bij het oversteken had Elisen een blik op zijn Cartier-horloge laten vallen en bemerkte dat hij een kwartiertje vroeger was die dag dan anders.
Het terras verried drie of vier bezette tafeltjes. Het nazomerzonnetje maakte er werkelijk het beste van.
Sylvie was druk bezig een klant van wiet te voorzien en voor kennelijk een andere klant een koffie verkeerd te maken.
Klotekat lag op de bovenste theeplank te snorren naast de Granny Smiththee, over de boxen klonk Brian Ferry's "Avalon."
'Een hele goedemiddag met zijn allen,' riep Marcel vrolijk.
Hij duwde met verve en met een snelheid die deed duizelen, een toevallige eendagsbezoeker van zíjn kruk af en nam plaats.
De eendagsbezoeker, die door de zet uit zijn roes was geraakt en tegen het granol was gekwakt, keek stoned en versuft om zich heen.
Bij het verlaten van de shop had de versufte man nog eens omgekeken en zijn schouders opgehaald, terwijl zijn wenkbrauwen het Nederlands kampioenschap fronsen verbeterden.
'Doe mij om te beginnen maar een heerlijk hasjjointje,' brabbelde Elisen.
'Zeg Sylvie, is voordringen tegenwoordig een functie-eis als je vijfenzestigplusser bent? Ik bedoel, bij de kassa in de supermarkt proberen ze het steeds met een flesje koffiemelk. Toen ik naar hier kwam daarstraks was er weer zo'n sukkelaar bij de benzinepomp, die zogenaamd dement en onwetend, schuin voor me aansloot bij de kassa.'
Sylvie keek hem aan en zei glimlachend iets als 'We zullen het eens allemaal bezien als jij zo oud bent' en antwoordde: 'Volgens mij word jij later een niet onknappe maar moeilijke ouwe zak.'
Elisen was hierop hartelijk in de lach geschoten in plaats van uit zijn slof en nam een stevige trek van zijn eerste joint op die heerlijke nazomerdag.
De Mercedes van Kopke was ook tot stilstand gekomen op de tegenoverliggende parkeerplaats en Marcel bestelde een perziksapje en een colaatje.
'Hoi allemaal,' groette Kopke vriendelijk bij binnenkomst.
Hij zocht zijn vaste barplaats naast zijn kameraad op.
'Joke en ik denken erover om de Audi in te ruilen en te gaan zoeken naar een heel jonge Mercedes, waarschijnlijk een E240 automaat met lederen bekleding,' zei Elisen toen Kopke de eerste slokken koude cola wegslurpte.
'We hadden zoiets van: toch mooi en zeker waardevast.'
Sylvie, die het gesprekje had opgevangen, vond het nodig haar mening te verkondigen.
'Ik vind die TT veel mooier, man. Iedere wietkweker en shoarmazaakhouder rijdt in zo'n Mercedes.' Kopke bedankte Sylvie vriendelijk voor haar mening en wist even niet waar te kijken.
Het terras was redelijk gevuld geraakt en ook de binnentuin was in trek. Klotekat was in slaap gesukkeld, haar staart hing kaarsrecht naar beneden.
Elisen zat op zijn spreekwoordelijke praatstoel en was Kopke uit aan het leggen dat hij het beregoed kon vinden met zijn nog relatief pas ontdekte buurman in Putte, ene Ad Zagers.
'Hij schildert ook, maar dan met olieverf. Landschapjes en zo.'
'Zijn vrouw is net als mijn Joke ook een paar jaartjes ouder, een echte Belgische schat. Ze heet Simonne en ze aquarelleert. Bloemen en dieren vooral,' vulde hij aan.
'Van deze buurman krijg ik nu een beetje les in technieken met olieverf. Altijd handig om te kunnen toch.'
Kopke leegde zijn cola en gebaarde Sylvie om hen nogmaals hetzelfde voor te zetten.
'Voor het eerst in mijn leven een keer buren waar ik mee overweg kan. Feessie, hoor.'
Sylvie bracht de drankjes, over de boxen klonk "House Of Fun" van Madness.
De heren hadden ieder een tosti ham-kaas besteld en een plekje gevonden op het terras, helemaal aan de zijkant.
Zo pal naast de weg hadden ze nog nooit op dit terras gezeten. Ze wisten beiden instinctief, voordat hun billen de terrasstoelen raakten, dat ze hier nooit meer gingen zitten.
'We zitten wel ver weg zo, hoor,' zeurde Marcel.
'Ach voor deze ene keer dan,' had Kopke teruggebrabbeld.
Sylvie kwam in zicht met de bestelde tosti's, haar mooie benen waren het medicijn voor zere ogen.
'Zo, smakelijk eten, schatjes van een ander,' zei ze lachend, terwijl ze de twee bordjes handig op de terrastafel plaatste.
'Ik ga trouwens samen met buurman Ad een airbrushcursus volgen in Antwerpen.'
'Die Ad is één brok droge humor en verwrongen cynisme, dus dat wordt echt dik lachen, man. Toen de buurtjes laatst in alle vroegte vertrokken met hun camper, voor een vakantie in Tsjechië, had ik me verstopt achter de schutting, pal naast de cabine van hun vehikel, met in mijn hand zo'n zware luchthoorn die ze het liefst op voetbaltribunes gebruiken.
Toen hij de camper in zijn achteruit zette om hun vakantie te beginnen, heb ik de luchthoorn keihard ingedrukt gehouden, een kleine twintig seconden lang.'
Kopke had Elisen met betraande ogen aangekeken toen deze vervolgde: 'De buurtjes waren zich lijp geschrokken. Joke en ik hebben ze nog burgerlijk vanachter het hekwerk op onze oprijlaan uitgezwaaid. Buren met gevoel voor humor en artisticiteit heb ik liever dan al mijn verre vrienden.'
Aan het tafeltje naast hun was een verliefd puberstel gaan zitten, voorzien van een plastic Kruidvat-tasje en twee scooterhelmen plus hun rugzak in babyblauw en zwart.
Ze zaten appellig naar elkaar te staren en hielden elkaars handje vast als waren deze van Chinees porselein.
Zij had het erover, dat ze wel eens wilde voelen en bevoeld worden na het gebruik van de door haar ouders zo gevreesde soft-drugs.
Haar puisterige, puberale vriendje had meteen geprobeerd er een slaatje uit te slaan door te zeggen dat hij gehoord had, dat het onder invloed zalig was om te pijpen.
Het ondertussen licht hitsig geworden pubermeisje had wel humor: ze wist niet dat er geblowd mocht worden in homo-cafés.
De heren hadden nog genoeg te doen die dag en voldeden de rekening. Met de nazomerzon in de rug vertrok Elisen richting Putte en Kopke naar de Gebroeders van Eijckstraat.
Marcel had het heel druk gehad met schilderen en schilderijen de afgelopen paar dagen, want de expositie in het stadskantoor in Antwerpen stond voor de deur.
Joke had voor hem een website laten maken, zodat zijn doeken ook op het internet te bewonderen waren.
Die ochtend had hij wat kreten en slogans verzonnen en genoteerd, die hij op verschillende van zijn pas gemaakte doeken wilde aanbrengen.
Hij stapte iets later dan gebruikelijk in zijn auto richting coffeeshop "De Toermalijn."
Gewoon een kwestie van iets meer gas geven, dacht hij, toen hij door Woensdrecht zoefde.
Hij had gekozen voor de zesde cd in zijn wisselaar, de klanken van Dwight Yoakam's pittige countrysound galmden door de tweezitter.
Het lied "Dangerous Man" begon aan de solopartij toen de Audi TT bij Bergen op Zoom de snelweg op schoot.
Het was aangenaam qua buitentemperatuur, maar de lucht zat vrijwel dicht. Elisen hoopte dat het droog bleef.
Bij de betreffende afslag Tilburg werden de speakers in de Audi doorspoeld met het geluid van de Texas Tornados. De Mexicaanse klanken die verborgen zaten in hun muziek vormden een schril contrast met de bewolkte hemel.
Alvorens naar de coffeeshop te gaan, besloot hij een bliksembezoek te brengen aan zijn pasgeboren petekindje Danique. Zijn zus en zwager vonden het altijd wel gezellig als die gekke peetoom Marcel op visite kwam.
Iets later dan gewoonlijk bestelde hij die dag zijn eerste hasjjointje en kletste wat met Henk Sambo. De gesprekken gingen over het petekind Danique en over oom zijn in het bijzonder.
Marcel had voor Sambo bij Sylvie een lekker koud glas klappermelk besteld en nam zelf een perziksapje.
'Goedemiddag samen,' had Kopke bij binnenkomst geroepen.
Hij veegde een zeer stonede Belgische randtoerist van zíjn plekje naast Elisen alvorens te gaan zitten.
'Geef mijn maat maar een colaatje. Daar wordt hij weer mens van.'
'En doe er maar meteen twee van die overheerlijke tosti's ham-kaas van je bij.'
Klotekat vond het kennelijk nuttig om de fruitschaal op de bar opnieuw te rangschikken, over de boxen klonk "Riders On The Storm" van The Doors.
Henk Sambo besloot een mixjoint te gaan bouwen en was druk doende met een klein builtje wiet en een klein stukkie Marokkaanse hasj.
'Ik word altijd licht depressief van die muziek van The Doors,' zei Kopke, juist voordat hij in zijn net geserveerde tosti hapte.
'Ik van bejaarde mensen die voor me staan bij een pinautomaat of supermarktkassa,' zei Elisen.
De heren lieten zich de tosti's smaken.
Henk Sambo had zijn pretsigaret ondertussen afgebouwd en had het gevaarte meteen ontstoken.
Er ontstond langzaam een blauwgrijs rookgordijn toen hij uitblies.
'Hé, kabouter Plop met brandschade. Dit is een coffeeshop, geen Treblinka-of Sobiborworkshop voor luie Duitsers' riep Marcel Sambo toe.
'Doe toch eens een beetje sociaal, crematoriumfreak.'
Henk Sambo schoot ter plekke in een enorme hoestbui en Sylvie bracht hem een glas water.
The Doors speelden ongehinderd verder op de cd en "Love Street" galmde door de shop.
Sylvie was overgegaan tot het aanvullen van de drankjes en sapjes in de koeling achter de bar en hielp zo af en toe een klantje aan een zakje wiet of blokje hasj.
Na het bestellen van een cola en een perziksapje besloten Elisen en Kopke om op het nochtans droge terras een plek te gaan uitzoeken.
Toen ze er een minuut of tien zaten, waren er drie zwartgeklede, zwartgesluierde, Marokkaanse vrouwen gepasseerd. Hierop was Elisen als door een wesp gestoken opgesprongen.
'Fuck man, Ninja's. Echte Ninja's,' had hij geschreeuwd.
Hij was in een soort karatehouding voor de drie geschrokken dames gesprongen.
Kopke wist even niet waar te kijken, maar kon zijn lachen niet helemaal bedwingen. Marcel, die nu doorkreeg dat de vrouwen echt geschrokken waren, nodigde de dames uit voor een lekkere joint. Ze bedankten echter voor de eer.
'Dan zelf nog maar eentje gaan bestellen binnen op de goede afloop,' had hij gebrabbeld.
Binnen zat Henk Sambo aan een vers glas koude klappermelk. Hij was bijgekomen van zijn hoestbui. Een stukje verderop aan de bar zat een lelijke bijstandsgerechtigde koopavondteef een boekje van Youp van 't Hek te lezen onder het genot van een kopje zoethoutthee.
'Sylvie, doe me maar een lekker hasjjointje voor op het terras,' zei Tebbes terwijl hij de lachende bardame aankeek.
'Je bent me er eentje,' zei ze. 'Ninja's!', en overhandigde hem de gevraagde pretsigaret.
Een Turk van het mannelijke geslacht wilde even ventileren dat hij het geen humor had gevonden.
'Jij zijn niet leuk, ikke vinden.'
Hij keek de Turkse man van midden dertig aan en antwoordde: 'Jij mogen dat vinden, mislukte Al Qaidastriider. Jullie wel vliegbrevet, maar niet inburgeringsdiploma.'
Bij de Turk van het mannelijke geslacht kwam zowat het stoom uit zijn oren en Marcel vervolgde: 'Luister, varkenssnor. Jij kunnen alleen Nederlands praten als het je uitkomt, en die tijd van zielige busjes met gordijntjes is over.'
De Turkse man ontplofte zowat helemaal toen hij nog even doorging.
'Ga in Turkije maar van die fata morgana's bouwen; wij hebben "de fteling" al. Of ga naar huis, uw vrouw afpellen of haar helpen met epileren. Zet jezelf over de vislucht heen, bevredig haar oraal voor een te vroege Moederdag. Als je je echt verveelt, kun je altijd nog gaan bedenken aan welke dominante voorgeprogrammeerde Turkse husband je je dochter gaat uithuwelijken.'
De Turkse man in kwestie verliet met een wit gezicht van woede de coffeeshop en brabbelde boos iets over 'trots' en 'eer' en 'een mes' en zo.
'Nemen alles zo serieus, hč,' liet Elisen zich ontvallen.
'Geen gevoel voor een stukje cynisch cabaret. Volgens mij hebben maar weinig Turkse mensen een dvd van Hans Teeuwen thuis of zo. Dat integreren schijnt vies tegen te vallen in de praktijk, denk ik dan maar. Maar ja, soms wil dit soort kwesties wel eens bij mij in het verkeerde keelgat schieten.'
Weer op het terras aangekomen, vertelde Elisen aan Kopke wat er binnen was voorgevallen en ontstak zijn nieuwe hasjjoint.
Henk Sambo, die bijna bij zijn ontvreemde tweewieler was beland, groette beide heren vriendelijk alvorens hij vertrok.
De lucht was nog steeds niet veranderd in stralend blauw, maar de bewolking van die dag was toch zeker voor de helft afgenomen en liet de kans aan een enkele brutale zonnestraal.
Marcel vertelde zijn kameraad, dat hij zich voorgenomen had om de sombere en donkere tatoeage op zijn linkerbovenarm te laten omgeven door gekleurde getatoeëerde vlammen in geel, rood en babyroze.
'Kan best mooi zijn, maar ook een beetje Hells Angelachtig,' had Kopke als antwoord teruggebrabbeld.
'Joke wil ook een tatoeage en heeft gekozen voor een kikker op haar bil, maar voor ze het kikkertje laat zetten wil ze eerst even op haar streefgewicht komen.'
Kopke slurpte de laatste cola uit het flesje en Elisen nam de laatste trekjes van zijn joint alvorens naar binnen te gaan om de rekening van die dag te voldoen.
feedback van andere lezers- ivo
het blijf knettergek en bizar en psychedelisch en ik denk moest ik heel het erhaal achter elkaar lezen, in een boekvorm dat ik doordraaide .... maar zo stuk per stuk lezen is gewoon effe in de sean van de doorgedraaide durgswereld vertoeven ....
zoiets als je in een overvolle dancing terechtkomt en de muziek zich meeser maakt van je 'zijn'.
Elisen: Hahaha...thnx ivo... - Mistaker
Heerlijk verhaal!
Groet,
Greta
Elisen: Hartelijk dank Greta, leuk dat je blijft volgen.... - muis
En ik zie dat mijn lieveling Klotekat terug mag mee doen:)
groetjes
Elisen: Thnx muis...
|
