writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

De pennenridders van de vierkante tafel

door ivo

Op het landgoed van onze Master scherpen dagelijks de pennenvechters hun pennenstok.

Elke dag wordt hier gestreden. Niet dat het hier oorlog is of een niet verteerde vete heerst, neen, hier wordt geoefend door heel veel adelen in rang, zodat het gevecht zeer spannend blijft. Het is allemaal heel vriendschappelijk en dat merk je direct. De pennenvechters dragen elkaars schild en geven vingerwijzingen over hoe het gevecht nog mooier en spannender wordt. Je ziet hier de meest onwaarschijnlijk mooie gevechten.

De pennenvechters strijden niet tegen anderen, neen ze vechten tegen zichzelf. En die strijd wordt hier op het grote plein, vanaf middernacht tot vierentwintig uur verder, gestreden. Soms zijn er tientallen gevechten tegelijk bezig. Ze vechten allemaal op een vierkante tafel.

Ik sla er weinig over en sta vaak op de eerste rij te kijken.

De strijd met de pennenstok is niet eenvoudig. Er zijn heel veel regels en er is ook een stijl die men moet hanteren. Fouten tegen deze regels en stijl worden verbeterd. De intentie en de smaak, daar zie je de sterkte van de ridder die strijdt. Elk gevecht is weer anders en ook zo uniek, dat je al heel goed moet letten op elk detail van het geheel.

Ikzelf als vazal, doe niet meer dan inktpotten vullen, zodat het gevecht kan blijven duren. ik voel me er zeker niet minder bij, integendeel, ik ben blij dat ik hier als pottendrager, het edele van de pennenvechters mag aanschouwen en ondergaan. Af en toe waag ik me ook eens in een gevecht en je merkt aan de ernst van de pennenvechters dat ze blijmoedig en niet met afgunst de beste wenken geven die je je maar kan bedenken.

Waarom ik vandaag weer eens mijn pennenharnas heb aangedaan en mijn inkt heb doen vloeien, komt door een voorval dat zich enkele weken geleden al begon te laten voelen.

Vanuit het hele taalgebied komen de ridders zich melden. En wees gerust, aan de paarden waarop ze komen, kan je zien dat het ridders zijn die de strijd al heel vaak hebben gestreden. Ze komen zich melden in groot ornaat en geven dan ook vaak heel mooie gevechten prijs. Adembenemend zijn ze soms bezig. Ik kan je zonder blozen zeggen, dat ik hier al zoveel moois heb gezien, dat ik niet kan begrijpen dat deze ridders zich niet in het grote koningenleger voegen en zich daar ten dienste van de hele leesbevolking stellen.

Ook zijn het vaak ridders die nog niet veel hebben gezien van de oorlog met de pen, zij komen hier om te leren, want het gerucht gaat dat de toernooien van onze Master heel leerrijk zijn voor het aanstormend talent.

Nu zijn er enkele ridders toegekomen, die best heel kunstig zijn in de strijd met hun pen. Maar als ze als toeschouwer komen kijken, dan hebben ze wel heel veel lef. Ze maken amok met de andere toeschouwers en ook met de strijder die op dat moment zijn strijd heeft gevoerd met zijn pen.

Hooligans zou ik ze kunnen noemen, maar het is niet zo. Want Mr. Hooligan was een Engelsman die voor het eerst veroordeeld werd voor geweld buiten het veld. Toch hebben ze er heel veel van weg. Ze gooien roet in het eten van de ridders die eerlijk streden. En ze maken van de toernooien een spektakel dat feitelijk buiten het toernooi valt. Maar door hun gedreven pennenkracht weten ze het toernooi zelf te hypothekeren.

Ikzelf als vazal kan me niet met hun streken meten, mijn inktcapaciteit is te dun en mijn kracht in de pen te zwak om hen van woord te zijn. Zie maar eens wat voor een rits van fouten ik hier al heb achtergelaten, en ik ben nog niet eens begonnen.

Als ik de schilden en de pennen na de strijd terug mag oppoetsen, dan kan ik heel vaak trots kijken op een gevecht van een ridder, een edelman die zijn ziel heeft opgeofferd voor de schoonheid van de strijd. Jonkvrouwen, en edelmannen die hun trots inslikken en zichzelf ten beste geven, enkel voor het mooie van de strijd.

En ja, soms zijn hun armen moe en zie je dat het hun dag niet was, maar omwille van hun liefde voor de strijd staan ze toch klaar op het veld van eer.

En dan hoor je de muildieren briesen doorheen hun neusgaten. De ridders van het beterweten staan dan klaar, om dan met hun goedendag de helm van de ridder die net gestreden heeft, nog eens goed wat bij te beuken en te lachen met het figuur dat die geslagen heeft.

Zielig om te zien. Want als ze zelf op het strijdveld staan, dan zijn ze ook soms te miezerig om te zien.

Zo kwam ik onlangs eens in de tent van zo'n ridder , het was een tenger riddertje dat zich ingetapet en wel, vijfentwintig maal groter had gemaakt dan hij was. Indrukwekkend op zijn paard, maar eenmaal uitgedraaid en terug normaal, was hij niet meer dan een gepelde garnaal.

Als ik naar een gevecht ga zien, dan weet ik heel vaak niet wie er onder dat harnas zit verscholen. Ook al ken ik heel veel ridders aan hun stijl, toch verrast het me dagelijks, dat een ridder plots anders vecht. En als ik dan achteraf hun strijdkledij mag poetsen, dan ben ik fier om hen te mogen dienen, want wie zo hard heeft gestreden, die krijgt vanzelf pluimen op zijn helm en die zijn dan ook echt verdiend.

Maar als dan zo'n goedendag de helm in deuken slaat, dan kan ik het soms nog wel eens repareren. Met een stukje als repliek of zelfs met wat troost uit mijn ziel.

Ik stel me vaak de vraag of zo'n kleinzielig gedrag voortkomt uit een slechte jeugd.... misschien kregen ze te weinig respect en hebben hierdoor nooit geleerd dat respect niet iets is dat je koopt, maar enkel kan verdienen door zelf respectvol door het leven te gaan. Of hebben ze hun mama zo gemist, dat ze nu boos zijn op iedereen, kloppen op wat hen niet zint.

De ridders hoeven elkaar niet op de rug te krabben om alzo een veilige strijd te kunnen voeren. Ridders zijn edelmannen en edelvrouwen, die weten wat vechten is. En een ridder zal zich niet verlagen om wie wat minder is te kloppen en te slaan, zodat die nooit meer recht kan staan. Een ridder zorgt dat niet enkel zijn eigen waardigheid, maar ook die van de ander, niet gekrenkt uit de strijd zal komen ...

Bij dezen heb ik als vazal, vaak op de eerste rij, mijn woordje weeral eens gezegd. Ik heb hier nog een paar rijlaarzen staan, wie ze past, die trekt ze aan, want ze zijn gratis en voor iedereen, alleen de schoenmaat is uniek.

Zoals het bij Assepoester ook was, de prins zocht het ganse land af, tot hij de dame van zijn hart vond, door het muiltje dat enkel bij haar paste.

Ik schrijf bewust zo krakkemikkig en idioot. Want zo voelt het ook als wie zonder eer, de andere zo kleineert.

Strijdvaardig pennenland, laten we ons richten op de pennenstrijd en niet op het hooliganisme dat probeert onze strijd te verlagen tot een spel van kat en muis.

Als vazal heb ik meer waardige ridders gelezen dan zielige meelopers die enkel maar vanuit hun eigen overvolle ego hun strijdgewoel kunnen communiceren.



je Vazal

 

feedback van andere lezers

  • Dora
    Ja, een prachtverhaal met een originele insteek en inderdaad veel is er niet veranderd. (Morgen schrijf ik voor het nieuwe jaar 2011)
    Ik vind je geen inktpottendrager, juist een ridder van gerechtigheid... scherpe kijk op alle fake en facadebeukers
    Het schijnt een duur goedje te zijn, resoect, soms lijkt het wel onbetaalbaar. Het begint nou eenmaal bij zelfrespect en dat dwing je niet af. Dat krijg je zonder moeite door niets te eisen en zelf stevig te blijven staan
    ivo: bedankt Dora, de jaren veranderen de streken niet.
    De versheidsdatum van dit verhaal is al lang verstreken en dat kan je wel lezen, maar feitelijk verandert er niets enkel de dagen zijn het die veranderen.
  • muis
    Hey Vazal! Dit vind ik juist niet krakkemikelig geschreven, vind het mooi:)
    En dit is waarheidsgetrouw geschreven, zonder oneer aan iemand of iets.
    Je bent fantastisch Ivo
    Groetjes en ik ben blij dat dit verhaal er staat
    ivo: graag geschreven, ik kreeg het even op m'n heupen, zodoende ..
  • backie
    Of hoe een gedicht van Erinneke tot een knap en mooi verhaaltje kan leiden. Intelligent geschreven, vind ik, net als al je feedbacks. Maar pas op Ivo, soms laten we hier met ons voeten spelen. Niet alles wat we lezen, hoe waarachtig ook, is echt gebeurd.
    de groeten
    backie
    ivo: ik weet wel Backie, maar mijn verhaaltje ook niet hoor ..
    maar het mag wel eens gezegd worden, sommige schrijvers lijden er onder en dat doet me ook iets ..
    bedankt voor je lovende woorden over mijn fb, ik probeer m'n best te doen, meer kan ik niet he ..
  • Ghislaine
    Topklasse.
    ivo: bedankt Ghislaine ...
  • Theo_Roosen
    Prachtig geschreven. Je bewijst nog maar eens ivo dat je toch wel een bovenmatig talent hebt om iets moois en boeiends uit je mauw te schudden. Proficiat ! Theo.
    ivo: bedankt Theo voor je bemoedigende fb
  • erinneke
    Dag Ivo, eerst en vooral, neem mijn teksten niet te serieus... Ik beweer niet dat ik nooit zware kritiek krijg of mails over mijn scherpe pen, en die zijn niet altijd even sympathiek, maar je hebt me ontmoet en weet dat ik niet van een kleine vervaardigd ben. Ik trek me weinig aan van zo'n zaken en ga vooral voort op de fb die eerlijk en oprecht lijkt gegeven. Ik hou er af en toe weleens van om op ludieke manier het kot op stelten te zetten en aan te moedigen tot schrijven, iets wat mij bij deze weer glansrijk is gelukt. Ik voel me haast een muze nu zowel jij als Miepe van de gelegenheid gebruik hebben gemaakt tot het creeëren van een prachtig gedicht en dito verhaal!!! Wat meer kan een schrijver zich wensen dan zo'n positief effect te hebben op anderen!!
    En ik vind dit verhaal erg leuk geschreven. Het straalt een oprechtheid uit die mijn verhalen, te doorspect van ironie vaak missen. Ik beschouw mezelf niet als groot talent, kan zeker van jou leren! En weet je, af en toe is mijn feedback, hoe gerechtvaardigd dan ook, behoorlijk hard. Ik kan er begrip voor opbrengen als dat eens het slechtste in een mens naar boven haalt... het geeft niet, mijn helm kan vele deuken verdragen... hij zit nog steeds als gegoten!
    Liefs
    Erin
    ivo: soms valt een noot hard uit en was het mss niet eens de bedoeling van degene die het schreef, .. ik weet het wel. Het wrede om enkel te kelderen, zie ik echt niet graag, en vaak ben ik de eerste om te reageren, waardoor ik hetgeen er staat niet meer kan relativeren ..
    ik heb dit verhaal dan ook met veel plezier geschreven, de trigger was niet alleen jij hoor, maar ook de fb van sommigen die ik jammer vind ... maar tja dat ben ik he ..

    ik vind dat als je eerlijke fb geeft dan mag die hard zijn, maar een fb die enkel tot doel heeft om te raken, dat is mi not done ..

    bedankt voor je mooie lange fb, is haast een verhaal op zich, doe eens knip en plak en je zal zien een column waardig.
  • Henny
    Een pracht verhaal met een, jammer genoeg, nodige boodschap. Ik zie jou en velen anderen graag strijden op een waardige manier zoals het hoordt. Nu ga ik op zoek naar de gedichten. (y)
    ivo: bedankt Henny .... ik zie je ook graag ... de verhalen zijn subliem en je gedichten ook ..
  • gono
    Superdeluxe!
    ivo: bedankt Gono
  • stormvonk
    Ik moet het verhaal van erinneke eens lezen
    groet
    ivo: doe dat Stormvonk en bedankt voor je fb
  • SabineLuypaert
    wat zeg ja daar nu?? krakkemikkig en idioot??? wie heeft je dat aangepraat????, vind dit een zeewaardig stukje respect voor de pennenhouders (smile) ivosiaans geschreven en aai laaikit (smile)
    ivo: Bedankt Sabine voor deze mooie reactie
  • Hoeselaar
    In een woord PRACHTIG
    ivo: bedankt Hoeselaar .. voor het prachtig vinden en je waardering
  • cehadebe
    Heerlijk om te lezen
    ivo: bedankt Cehadebe
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .