|
< terug
Schaapachtig
Omdat mijn kleine woning op warme zomerdagen me te weinig frisse buitenlucht door te weinig ramen kan toedienen, besluit ik zo nu en dan met de auto voor een rit door de omliggende polders. Het is dan ongeveer negen uur in de ochtend. Sommige boeren staan een lap grond van enkele hectaren te schoffelen, uienvelden geven een lichtscherp groen aroma af, een akker met jong geel graan danst een wals. Tot tweemaal toe heb ik op een van deze ritjes een schaap gered uit een benarde situatie. Eén keer lag een schaap, waarschijnlijk van de dijk gerold, klem op zijn rug tussen de glooiing van de dijk en de versperring van prikkeldraad dat vol wol zat. De tweede keer had zo'n aardig beestje zijn kop door van dat grove gaas gestoken, om van het groenere gras aan de andere kant te grazen.
Toen ik het eerste schaap probeerde overeind te helpen zei hij me dat ik hem niet aan zijn vacht overeind moest tillen omdat de huid niet al te stevig aan het vlees is gehecht en ongelooflijke pijnen zou veroorzaken.
'Ik zal je voorzichtig optillen, vriend. Ik pak je bij je nek en een achterpoot, maar je moet wel een beetje meewerken en niet zeuren.'
'Zeuren doe ik niet, je weet duidelijk niet hoe te handelen, nee niet bij mijn nek, idioot!'
'Wil je nu dat ik je help of niet, anders zoek je het maar uit.' Makkelijk ging het niet maar ik kreeg hem weer overeind. 'Je zou wat minder kunnen eten want je bent aardig op gewicht.'
' Je ziet toch dat ik nog niet ben geschoren, maar toch bedankt voor de hulp.' Hij draaide zich om en huppelde weg, keek nog een keer om en onder een zware bèèèh verdween hij uit het zicht aan de andere kant van de dijk.
Het tweede schaap dat ik had geholpen was wat vriendelijker, het was een vrouwtje, was erg dankbaar voor mijn hulp en nodigde me uit om kennis te maken met de rest van de familie. Ik klom over het gaas en werd voorgesteld aan drie lammetjes.
'Ik zie dat een van je kinderen blind is?' zei ik met een gemengd gevoel van lichte walging en enige verbazing.
'Ja, dat is drie weken geleden gebeurd, toen een meeuw zijn ogen uitpikte.' Het zielige schepseltje stond luid te blèren, kon zijn moeder niet vinden of met zijn broertjes spelen.
'Nu ik vier uur met mijn kop in dat gaas heb vastgezeten zal hij wel honger hebben.' De ooi liep naar haar blinde kind dat met veel moeite toch de uier kon vinden. Ik stelde de moeder voor dit te melden aan de boer, zodat hij maatregelen kon nemen.
'Wat denk je wat er dan met mijn kind zal gebeuren?'
'Hij zal waarschijnlijk worden geslacht,' zei ik zachtjes in haar oor.
'Doe maar wat je goeddunkt, want op deze manier heeft hij ook geen leven.' Ik nam afscheid van de moeder en liep naar de boerderij, schuin aan de overkant van de weg. De boer verzekerde mij ervan dat hij diezelfde dag nog het lam zou ophalen. Ik stapte weer in de auto en vervolgde mijn rit door de polder.
Later heb ik de moeder nog eens een bezoekje gebracht, uit haar blik kon ik opmaken dat we samen een goede keus hadden gemaakt.
Het heeft zeker een jaar geduurd eer ik lamsvlees durfde bestellen in een restaurant.
feedback van andere lezers- muis
Oh, dat is een droevig verhaal:( Nochtans hoort dit allemaal bij het leven. Dat het gewondde lammetje geslacht is, is idd een hele goede keuze Remy
Prachtig en vlot geschreven
groetjes
remy: Hartelijk dank muis! - ivo
hoe de realiteit plots anders kan zijn en vooral hoe wij de dieren bekijken vanuit onze wereld ... het is onmogelijk voor ons om door hun ogen onze wereld te zien ... maar we kunnen alvast proberen en dit is een hele mooie poging ..
remy: Veel dank ivo! - Ghislaine
Gelukkig zijn landbouwers nogal nuchter aangelegd. Prima stuk.
remy: Dank voor het lezen ?n je score! - SabineLuypaert
dat arme lammetje (sad) zucht
remy: Tja zielig, maar ja, het is niet echt hoor. thx - Henny
Het is maar goed dat jij met schapen kunt praten. Goede daden van een dierenvriend! (y)
remy: Soms praat je gezelliger met dieren dan met mensen, veel dank Henny - Gaya
mooi verhaal...
Gr. K
remy: Dank je Karin!!
|
