|
< terug
De pendule 4
"Wat ga je doen" vroeg Franck verongelijkt "ik ben extra naar het dorp gereden om…ach laat ook maar".
Hij wist uit ervaring als zij zo reageerde er toch geen land met haar te bezeilen viel. Zij ging terug naar boven om enkele minuten later weer onder te staan, nu gekleed in een blauw joggingpak met daarop een embleem van een boemerang. Tevens had ze een zijden sjaaltje om haar hoofd geslagen dat in diezelfde kleur was uitgevoerd, waardoor het blond krullend haar nog meer tot zijn recht kwam, ze zag er voor Franck althans om te stelen uit.
Ze zei,"Ik ga een wandeling maken misschien knap daar wel van op" de daad bij het woord voegend vertrok ze en sloeg de deur hard achter zich dicht.
Een harde wind geselde haar gelaat maar dat deerde niet, integendeel, ze genoot ervan om zo langs de kustlijn te lopen. De troebele gedachten die ze voordien had vervloeiden als sneeuw voor de zon. De frisse lucht deed wonderen, ze ervoer zowaar een geluksgevoel.
Voor iemand die slecht geslapen heeft nam ze flinke passen als wilde ze hiermee alle problemen in eenmaal teniet doen.
Francks goede bedoelingen waren voor de poes geweest, hij was nochtans heel vroeg in zijn pyama vertrokken om broodjes en een krant te kopen daarna de tafel mooi gedekt zelfs bloemen meegebracht waarmee hij de tafel decoreerde. Op dat gebied was Franck een crack dat moest zelfs Lisbeth toegeven. Na deze afgang moest de hele boel ook weer opgeruimd worden, normaliter hielp Lisbeth hem daarmee maar nu moest hij het in zijn eentje klaren, want ze was op orde gesteld
Na alles opgeborgen en de broodjes terug in de broodtrommel gedaan te hebben, keek hij nog even door het raam om alsnog een glimp van haar op te vangen, maar helaas ze was al buiten zicht
Franck zocht een plaatsje voor de nieuwe aanwinst, en omdat het een pronkstukje was met een leuke anekdote moest het meteen bij het binnen komen recht in de kijker staan. Het zou de commode worden omdat deze recht tegenover de deur en ook tussen gang en woonkamer stond, ook vanwege de lichtinval die daar meer waarde aan gaf. Hij ontklede de pendule uit het krantenpapier en wilde deze optillen, maar hij ondervond dat ze veel en veel zwaarder was dan gisteren. Hij deed zich althans veel moeite om de klok naar de commode te verplaatsen maar zonder gevolg. Dit kan toch niet dreunde het door zijn hoofd, gisteren had hij wel vijfhonderd meter met dat ding gezeuld en niets bemerkt van dit uitzonderlijk gewicht. Néé hij liet de pendule staan waar ze nu stond, en hij zou wel met Lisbeth overleggen wat te er gedaan moest worden en ook horen wat zij van dit voorval dacht.
Toevallig keek hij in de oud vergeelde krant welk de headlines waren van die dag, en stond als aan de grond genageld, daar werd de datum van 19 februari 1921 aangegeven.
Dit is toch onmogelijk, gisteren nog leek het een pas verschenen exemplaar te zijn, kraak helder en nog ruikend naar toner en terpentijn.
Nu de klok ontmanteld daar stond liep hij eromheen en betrachtte het ding van alle kanten, het was de pendule die ze gisteren samen hadden aangekocht en toch was het niet dezelfde want het gewicht was niet meer hetzelfde
.
feedback van andere lezers- Helena329O
Heel vlot geschreven, en spannend is het ook!
Ik ben benieuwd wat het zal worden in de volgende aflevering.
Liefs Helena329O
Hoeselaar: Leuk dat ik jouw nieuwsgierigheid kon prikkelen
Groetje Wilhelm - ivo
spannend goed
Hoeselaar: Het wordt nog mysterieus dus ... - Henny
Ik wist het! (me) Schrijf alsublieft snel door, want ik wil weten hoe het verder gaat. (y)
Hoeselaar: Oke !! - muis
Hoeselaar, schrijven maar!
Ben benieuwd naar het volgende
Geef je echt geen tip??
groetjes
Hoeselaar: Nee dat zou de pret bederven - thijl
Prachtig. Ik ga snel het volgende deel lezen!
Hoeselaar: Goh ik maak vorderingen - Vansion
Dit leest echt goed qua inhoud.
Misschien even op de leestekens concentreren.
Ik denk dat je zelf wel wéét hoe het moet.
Voor de lezer scheelt het veel als die doordacht zijn geplaatst.
(Sorry voor mijn gemoei... Het is goed bedoeld...)
Hoeselaar: Stel je niet te veel van mijn geschrijf voor ben maar een beginneling met een veel te dikke nek
Willy
|
