naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Ons spel

door bellehelene

Ik wacht op je, god wat is het lang geleden. Ik verlang naar je, je leegte die me vult, geen woorden, alles op nul. Ik denk aan mijn kuisvrouw die lachte wanneer je binnenkwam, ze zei " leuk wandelen straks hé?" Ik lachte terug en nam je mee naar boven, onwennig door de tijd nam je me vast, maar de soepelheid van vlees nam alles over. Ik voel je, je wilt zacht zijn, lief zijn, gelukkig staat mijn verstand op nul, anders zou een kramp mijn maag benemen en het genot zou misselijk worden. Je weet het toch, ons spel. Ik dacht dat je het begreep, de onuitgesproken regel, doorgaan tot het niet meer mogelijk is, hard zijn, ik weet dat je het kan.
Je vraagt me wat ik je niet wil geven, het houdt het spel stand, en ik weiger, dat is het spel. Je huid blinkt en ik neem je gekrulde rug vast en glijd over de ribbels van je ruggengraat. Je vlijt je lichaam naast me neer en lacht niet, zo is het goed, beiden weten we, dit houdt niet stand , maar door doen tot het niet meer kan. Je blijft liggen en neemt me vast, je wilt liefdevol doen, zacht kusjes geven, je handen over me laten glijden en daar gaan waar ik niet ga. Ik ontsnap listig aan jouw liefde en knal je hard tegen de muur, voor even zal ik weer je stereotype flirt wezen, je zo teleurstellen dat je bijna weent. Ik praat niet met mensen in mijn bed.
Ik zie jouw woede, ik voel het branden in je greep, je laat je merk achter wijl je voor de zoveelste keer vraagt naar wat ik je niet kan geven. Ik weiger en geniet van jouw wraak die zacht over me komt, tot die harder komt dan verwacht, je luistert niet, je geeft er niet meer om, je geeft het spel op. Je fluistert in mijn oor " Ik hou van je", als spontaan wil ik lachen, maar weet dat dit gevaarlijk is in je blootje en hou me in. Je neemt me vast en doet wat je wilt, ik gil niet maar ween. Jij bent niet jij op je hoogtepunt, ik heb geen hoogtepunt. Ik negeer je blik wanneer je sorry zegt, en schrik wanneer je zegt dat je hem wou zijn. Ik wist wel dat je het zou zeggen, ik wist al lang dat dit zou gebeuren maar ik moest je de kans geven mij te weerleggen in mijn speculatie, jou de kans geven beter te zijn dan ik je zie. Je wou enkel de rotzak van mijn leven zijn, je wou hem enkel spelen. Een echte man zijn, en mij weigeren, zoals ons spel ooit zei.

feedback van andere lezers

• ivo
  een wrang cru verhaal dat haast realiteit is als ik het lees
  keihard en toch heel emotioneel - verdrietig en toch ook heel realistisch.
  
  niet dat ik een grote fouten lezer ben, maar dit viel me op :
  [je fluister in mijn oor " Ik hou van je"] je fluitstert .?
  
  
  zeer goed Bellehelene ... zeer sterk geschreven en hopelijk is het voor u niet autobio ..
  
  bellehelene: Ales is autobio, :)
  Ik heb het graag als je de fouten zegt, dus dank je
  xxxxxxxxxxxxxxxx
• SabineLuypaert
  dikkie zeg:o straf geschreven, dat is het minste dat ik hier van kan zeggen, hing aan je letters van de eerste tot de laatste
  bellehelene: Bedankt
  xxxxxxxx
  hmmmmm