|
< terug
Stopcontacten
Aan m'n eigenwijze pc bezig met de asieladministratie kan ik het niet laten af en toe even uit het raam te kijken. In een vorige column heb ik u een impressie van mijn uitzicht gegeven. Wanneer er een bekend geluid klinkt kijk ik op en zie een paar open vrachtwagens achter elkaar rijden, gevuld met mooie roze stopcontactsnuitjes die nieuwsgierig door de tralies kijken.
Wat zou er in zo'n uit de kluiten gewassen big omgaan wanneer hij ziet dat de wereld niet bestaat uit roze muren van soortgenoten? In het doorsnee levenspatroon van zo'n dier komt het volgens mij maar twee keer buiten. Eén keer vanuit de geboorteplaats naar de mesterij en één keer vanuit de mesterij naar het slachthuis. Met een beetje geluk zijn die ritten niet al te lang. Er zijn ook een aantal varkens die hun tweede kennismaking met de buitenwereld niet levend meemaken wanneer ze met de kruiwagen naar het ophaalplekje van de destructor worden gereden. Wie van de twee zou het beste af zijn?
Ik denk meteen aan een dag lang geleden. Het was hartje zomer en bloedheet toen er voor de deur van mijn ouderlijk huis een aanhanger stond waar ook van die geluiden uit klonken, dat niet alleen, mijn neus werkt tamelijk goed en er kwam een akelig zoete geur vandaan. Nu heb ik iets met varkens.
Toen ik heel klein was sjouwde ik met de biggetjes in mijn armen op de boerderij rond. Een fluweelachtige warme huid die lekker rook. De grote varkens roken ook prettig, een gezonde combinatie modder- en mestlucht. De geur uit de aanhanger leek er in de verste verte niet op, waarom niet dat werd me al snel duidelijk. Op de vloer van de aanhanger lag een tapijt van dode varkens waar de rest nonchalant overheen kroop.
Dit was mijn eerste confrontatie met het begrip 'dierenindustrie'. In mijn kwaadheid de politie gebeld, die beloofden te komen kijken. Terug op straat zag ik de aanhanger verdwijnen. Op de fiets onderweg naar school zag ik de vrachtwagen staan, aan de kant gereden door de politie. Afloop voor het bedrijf onbekend, voor de varkens dodelijk.
Het lijkt of de biggen in de vrachtauto's van vandaag iets meer bewegingsruimte hadden, zou er dan toch langzamerhand iets veranderen of is het illusie?
Tijd om naar de echte Oude Baan 60 te gaan.
feedback van andere lezers- fenk
Deze column is uitstekend geschreven.
Alleen de laatste regel lijkt me iets minder geschikt.
Misty: Dank je. Origineel heet de column "oude Baan 60", vandaar. - aquaangel
heel fraai
en varkentjes hebben ook mijn stem, zo liefffffffffff
Misty: Die grote hangbuiken kunnen knap lastig zijn :-) - cehadebe
Prettig om te lezen
Misty: Een laat maar toch gemeend dank u.
|
