|
< terug
geen titel
Er waren eens 16 jonge mensen
Er was weinig wat hen bond:
dezelfde school, dezelfde richting
en dat was het zowat.
Of nee, de liefde speelde ook een rol voor twee van hen
Een jaar lang zaten ze samen in dezelfde klas
en deelden onvoldoendes:
weer een nul-
ik durf niet naar huis-
en nu had ik het geleerd-
en successen:
't was keigemakkelijk!-
vaak ook ergernissen: je mag hier niks!
Het is hier net een gevangenis!
Die van ….. is echt gestoord…
Twee van hen verkozen andere lotgenoten
en toen waren er nog veertien
die verder het jaar in stapten:
nummer een liet vaak op zich wachten
en liet zich niet doorgronden
twee was blond en eindeloos lief,
aan spreekoefeningen had ze een broertje dood
nummer drie veranderde driemaal van kapsel
ook haar opstellen telden driemaal zoveel (bloemrijke)woorden als gevraagd
nummer vier was er niet altijd bij
en studeerde thuis koortsachtig verder
nummer 5 had temperament en bewees eindelijk
wat ze in haar mars had
nummer zes had vaak binnenpretjes
de steun en toeverlaat van de dames
nummer zeven was een toonbeeld van wilskracht
altijd klaar om een helpende hand uit te steken
nummer acht was o zo pienter
maar die sofa en die computer lonkten steeds
nummer negen had pretoogjes,
van liefdesverdriet kreeg ze haar deel
nummer tien blokte voor tien
Italiaanse gratie in het koude Zonhoven
nummer elf was rad van tong
ze (ver)kende hoge toppen en diepe dalen
nummer twaalf was de vriendin van de verdrukten
en verkoos de geluiden van de stilte
nummer dertien ontdekte het genot van studeren
(het andere genot had ie al eerder ontdekt)
en vooral de roes van de hoge cijfers
en dan was er nog nummer veertien
het snoesje van de klas,
die haar mondje af en toe kon roeren
en dan tot zwijgen werd aangemaand
Er zijn veertien jonge mensen
die afscheid moeten nemen van elkaar
Ze staan te trappelen van ongeduld:
een nieuwe school, werk, andere vrienden, andere horizonten,…
Er zijn veertien jonge mensen
die meer met elkaar gemeen hebben dan ze dachten
feedback van andere lezers- Ghislaine
Kan er niet van meespreken. Ik ging naar school om te leren en niet om met andere slechte scores te halen.
louisaatje: vorbeeldig ....;-) - ERWEE
Zouden die daarom treuren dat ze daar weg zijn? :p
louisaatje: :-) - Thomas
Heel erg leuk! Mijn laatste middelbaar net afgewerkt, herken ik mij hier volledig in... 18 prachtige persoonlijkheden waar je afscheid van moet nemen... tgaat gepaard met heel wat verdriet, maar ook met heel wat dankbaarheid, voor wat was en mocht zijn! x Elke - SabineLuypaert
heerlijk hoe je beschrijft hoeveel anders iedereen toch is en toch hetzelfde ergens met wel een persoonlijke eigenheid - muis
Allemaal verschillende persoonlijkheden, allen verschillende talenten...
Maar toch hebben ze meer gemeen dan ze verwachten en denken. Het zit hem in die hele hele kleine dingetjes die men zogezegd verwaarlozen kan. Plots...blijken die kleine onbenulligheden de fundamenten van hun vriendschap.
Knap geschreven Louisaatje - Theo_Roosen
Dat wat ons bindt is dikwijls steviger dan dat wat ons scheidt. Theo.
louisaatje: heb ik geschreven voor een afscheidnemende klas en merkwaardigerwijs waren vooral de ouders ge?nteresseerd, ze herkenden hunne 'kleine' erin ;-)
|
