|
< terug
The line between love and hate is a number
Heb je er al ooit bij stilgestaan dat getallen of cijfers vaak geassocieerd worden met het woordje TE: te weinig, (te)veel, te traag, te mager enz.?
Neem nu mijn leven. Het begon al bij mijn geboorte: "Proficiat mevrouw, u hebt een dochtertje van 2,5 kg en 48 cm. Ze is helaas te mager en zal de eerstkomende nachten nog bijgevoed moeten worden om op krachten te komen."
De eerste jaren verliepen moeizaam want een nog niet herkenbare chronische bronchitis zorgden voor te veel uitgebraakte kilo's eten en te volle wasmanden.
Mijn te lage schoolrapportcijfers in het lager onderwijs trachtte ik met gewichtige kilo's te compenseren maar dat werd me ook niet in dank afgenomen. De jaarlijkse medische schoolonderzoeken logen er niet om. Bijna elk jaar kreeg ik een dichtgeplakte envelop mee met de bevindingen van de schoolarts. Elk jaar moffelde ik de envelop weg, want de diagnose was nagenoeg steeds hetzelfde: 'Uw dochter is te dik. Ze moet vermageren. Gelieve uw huisarts of een diëtiste te raadplegen.'
Een huisarts of diëtiste kwam er toen nog niet aan te pas. Wel de vakkundige kennis van mijn vader die zweerde bij het Dr. Atkinsdieet en mijn moeder bij het befaamde calorieën tellen.
De daarop volgende jaren deed ik te veel crashdiëten en kwamen er te veel kilo's weer bij.
Het Medisch schooltoezicht hield zich niet meer bezig met pubers en mijn vrees voor negatieve diagnoses ook niet meer. Intussen had ik echter een haat/liefde relatie opgebouwd met de personenweegschaal. Die schaal die me elk moment in grote cijfers, tot zelfs één cijfer na de komma wist te vertellen hoe gewichtig ik me die ochtend zou voelen. Ik keek ernaar en handelde daarna. Ik probeerde weinig te eten als het cijfer een teleurstellend getal op het digitale schermpje toverde en at te veel als de weegschaal me met een onverwacht lager getal beloonde. Echter, na verloop van jaren én van gesofisticeerdere weegschalen, merkte ik dat mijn sublieme reactie op het weegschaalgetal geen zoden meer aan de dijk bracht én het belonings-strafsysteem dat ik me al die jaren eigen had gemaakt, werkte niet meer. Ik strafte me met eten als het schermpje me een teleurstellend kilo-getal toonde of beloonde me met eten als de vetmeter van diezelfde schaal me een week later een paar honderden grammen minder vet lieten zien. En dat kon toch nooit de bedoeling van de weegschaalfabrikanten zijn, toch?
Nu, vele jaren later heb ik eindelijk mijn twee (een gesofisticeerde en iets minder multifunctionele) weegschalen de laan uitgestuurd. Ik wil niet meer geconfronteerd worden met te hoge weegschaalcijfers en te grote verwachtingen die nooit ingelost worden.
En... terwijl ik dit allemaal bedenk, heb ik net een nummertje getrokken bij de ziekenzorginstantie. De wachtzaal zit overvol. Ik kijk wanhopig naar het digitale nummerieke scherm dat het volgende getal aankondigt. De cijfers 036 schitteren lichtrood op het donkerrode scherm. Ik stap ongelovig naar de balie.
"Mevrouw," zegt de baliebeambte streng, "u bent te vroeg! Er zijn nog honderd wachtenden voor u."
feedback van andere lezers- Theo_Roosen
Blij nog iets van jouw te mogen lezen. Zoals gewoonlijk onovertreffelijk goed ! Bedreven literatuur om binnen te dringen in situaties waarvoor je angstig bent ? Groetjes, Theo.
zwartkopje: Dank je Theo voor je leuke feedback. en Yesss... ze is terug, hihi!
groetjes
zwartkopje - muis
Een zo herkenbare situatie. Ik was te zwaar bij geboorte, te dik in mijn puberteit en na het baren van mijn eerste kindje werd ik plots te mager:) Van 65 kg naar 45 kg.
Heel goed beschreven zwartkopje en het heeft me geen moment verveeld
groetjes
zwartkopje: Dank je muis, voor je verhelderende feedback ;)
groetjes,
zwartkopje - koyaanisqatsi
je had toch wel een boekje bij om te lezen, met nog honderd wachtenden voor je...?
zwartkopje: Nee, helaas niet... Geduld is een mooie deugd, zeggen ze toch, hihi!
groetjes,
zwartkopje - fenk
Proper geschreven!
De "numbers" waar het echt om ging, heb je wel handig weggemoffeld. Nu even serieus: misschien zou het spelen met getallen dit verhaal een meerwaarde kunnen geven, het is maar een tipje. Een bepaald getal zou dan als een rode draad in je leven kunnen opduiken (misschien soms gespiegeld of verveelvoudigd).
Graag gelezen roodblesje.
zwartkopje: Hoi Fenk. Bedankt voor je feedback. Lijkt me een leuk idee. Zal er eens over nadenken welk getal dat dan wel zou zijn.
Leuk je ontmoet te hebben, knappe gast ;) - jbrouns
Graag gelezen, mooi hoe je het verhaaltje smeert met een laagje ironie. Grt
zwartkopje: Dank je wel voor je leuke reactie.
groetjes,
zwartkopje
|
