Volg ons op facebook
|
< terug
Rijbewijs
Herinnert u zich nog ?... Die tijd van toen ?...
Toen ik enkele dagen geleden vóór mij een auto zag rijden met op het dak de waarschuwende reclame dat er een Rijschool-kandidaat achter het stuur zat, moest ik moeite doen om niet naast haar ( of hem ? - ik bemerkte vaag een paardenstaart, maar dat is momenteel geen garantie... ) te gaan rijden, het raampje te openen en "Volhouden ! Niet ophouden ! Je doet het goed !" te roepen.
Ik deed het niet. Niet zozeer omdat er in de verste verte geen rood verkeerslicht te bespeuren viel en het niet zonder enig risico is zulks te doen terwijl je nog in vierde versnelling zit, dan wel omdat ik de zenuwachtig achter het stuurwiel zittende kandida(a)t(e) niet nodeloos wilde doen schrikken.
Want ik voelde me weer jong. Ik zag vóór mij weer die beelden van weleer, toen ik voor het eerst achter het stuur plaatsnam en, niet zonder afgrijzen, naar de mini-uitgave van een cockpit keek die zich aan m'n blikken openbaarde. Ik probeerde me weer voor te stellen, hoe ik me gevoeld moet hebben, toen ik uiteindelijk op de openbare weg m'n rechtervoet ( ik meen me te herinneren dat het inderdaad m'n rechtervoet was maar écht zeker ben ik niet ) voor het eerst op een pedaal plaatste ( waarvan m'n begeleider me steeds weer herinnerde dat dit het gaspedaal was ) en duwde.
Vandaag, jaren later, lijkt het allemaal zo eenvoudig. Linkervoet : ontkoppelen... rechtervoet : gas geven... Je doet al die dingen zonder er echt nog bij stil te staan, maar het moet een hallucinerende ervaring zijn voor iemand die zulks voor het eerst doet...
De volgende nachtmerrie wachtte je dan op aan het kruispunt. Net ervoor ( In feite had hij je véél eerder kunnen informeren, maar de onderrichtgevers van vroeger hielden ervan je de stuipen op het lijf te jagen ) - net vóór het kruispunt dus weerklonk z'n kreet.
-"Rechtsaf ! "
Alsof alles nog niet moeilijk genoeg was, verwachtte men dus bovendien nog dat je links van rechts kon onderscheiden...
Herinnert u het zich nog ?
Het waren nostalgisch-hééérlijke tijden... Een uitstapje met de auto op zondag was toen een unieke uitdaging. Je moest op zoveel letten, dat je niet eens de tijd kreeg de op het zebrapad overstekende 60-plussers te ontwijken of naar de op het kruispunt loerende agent te wuiven... Eerlijk gezegd, ik kan me geen zebrapad herinneren... ( bestonden die toen al ? ) - loerende agenten wel.
Vandaag geldt nog slechts één ding : gas geven. Zo hard mogelijk ! Voorzichtig te werk gaan, langzaam versnellen... die begrippen lijken niet langer in de handleiding van een weggebruiker opgeslagen. Als het ware zonder er bij na te denken wordt de rechtervoet brutaal tegen het gaspedaal geplet...
Het doet me allemaal een beetje denken aan onze bridgeavonden van 's maandags... Onbesuisd - zo vlug mogelijk naar de slem - plankgas ! - langzaam opbouwen hoort er niet meer bij...
Ik voel met je mee, Berry ...
Misschien geen slecht idee om ook hier een rijbewijs in te voeren...
© eric
feedback van andere lezers- Vansion
en zo rijden wij hier met de taal
... of de taal met ons...
graag gelezen
(lang geleden maar niet vergeten)
eric: Dank je voor het graag gelezen, An.
Tja, idd, lang geleden.
Groetjes! - feniks
Vlot geschreven.
De tussenwerpsels, al dan niet tussen haakjes, maken het lezen wat moeilijker.
En waar die Berry plots vandaan komt, is voor mij een raadsel.
eric: Die "tussenwerpsels" zijn bedoeld om het plotse springen in de context van de zin aan te geven. Misschien druk ik me niet goed uit... Wat Berry komt doen: kijk nog 's even naar de zin die ervoor staat... Dank voor het komen lezen! - RolandBergeys
Ja ik volg Feniks wel, Eric, helemaal eigenlijk. Je maakt het jezelf en de lezer wat moeilijk met al die haakjes en gedachtestreepjes en zo, je kan de zinnen een tikje anders formuleren om die dingen te vermijden, denk ik.
eric: Het is misschien inderdaad een tikje moeilijk, maar soms lukt het wel, hoor... Het "opborrelen" van en gedachte in het midden van een andere zin, daarvoor staan ze, analoog aan de cursiefjes van Jos Ghysden en Gaston Durnez. Dank voor je fb! - SabineLuypaert
staat wel een 'i' te veel in je titel;) -vind Berry op zijn plaats, is net of je nu die concersatie voerde met hem en dat de lezer die is aangesproken volede tijden shet lezen daar pas op het einde achter komt (smile)
eric: (Smile) Die Berry lijkt niet echt bekend te zijn, heb ik zo het gevoel... Leuke reactie, ik genoot ervan! Dank weer, Sabine. - Ghislaine
Ik heb in de vakantie met mijn vader leren autorijden al was me toen een instructeur liever geweest. Tot overmaat van ramp was me rijbewijs in Europa niet eens geldig. Wees dan maar apentrots op dat vodje en je mag toch niet rijden.
eric: Oohh... en nu maar hopen dat hier geen oude wonden werden geopend... Dank voor je reactie, Ghislaine! - Mistaker
Leuk verhaal, vlot geschreven ondanks de tussenwerpselen. Alleen die Berry komt wel erg uit de lucht vallen...
Groet,
Greta
eric: Berry is Berry Westra, "de" bridgegoeroe. De verwijzing kan je terugvinden in de eraanvoorafgaande alinea. In onze (bridge)club worfdt ook niet meer zo nauw gekeken naar een "rustige opbouw", iets wat Berry (in zijn bridgeboeken) probeert te propageren. Derhavele de knipoog. - zwartkopje
Hoi Eric,
Ik heb genoten van je stukje. Maar ben het ook eens met wat de anderen schrijven in hun feedback.
groetjes,
zwartkopje
eric: Hey Isabella, fijn dat je kwam lezen! Hierboven staat dus wat Berry en de "tussenwerpselen" betreft...
Dank voor je fb! - Henny
Ik weet het ook nog wel. Toen ik voor het eerst alleen reed toen ik mijn rijbewijs had, sloegen mijn brilglazen aan. Ik dacht dat ik spontaan in een mistbank reed. :-D Erg leuk stukje!
eric: LOL
Typische Henny weer! H??rlijk, zo'n reactie! Dank je! - erinneke
vlot geschreven, vlot gelezen
eric: Vlot genoten en vlot bedankt !
|
