|
< terug
Memoires van een jonge dorpsmuzikant. Deel 10.
Er was binnen het harmoniebestuur al een tijd sprake van de aanschaf van nieuwe uniformen. Omwille daarvan zouden voorzitter Thaens en ondervoorzitter Warson een bezoek brengen aan al de andere bestuursleden met de bedoeling om al een eerste som geld in handen te hebben zodat op die manier een eerste voorschot betaald kon worden.
Beide heren klopten ook aan onze deur aan. Na de koetjes en de kalfjes sneden mijn moeder en ikzelf ook de aan gang zijnde problematiek aan.
Vermits er alweer een nieuwe concoursperiode voor de deur stond was het volgens o/voorzitter Warson nu het beste voor mezelf, voor dirigent Otten en de hele vereniging dat we weer 'goede vrienden' werden. Hij zou desnoods zelf als bemiddelaar optreden.
Omdat ik in dat bemiddelen niet zo'n goed oog had en ik het tevens niet meteen nodig vond, besloot ik de knoop zelf door te hakken en alle gedoe in het reine te trekken.
Ik moet hier vermelden dat ik gedurende verschillende maanden en dan nog van op een zekere afstand, nog slechts enkele hoognodige woorden gewisseld had met de heer Otten. Hij sprak mij niet rechtstreeks aan, waarom zou ik dan?
Na de verzoening was de top van het bestuur ver genoeg. Als muzikant was ik niet te missen en verder was weer alles koek en ei. Ik zou niemand meer in de weg staan of de doelstellingen van derden nog langer dwarsbomen.
En inderdaad, dit was ook bijna zo.
Tot het moment volgde van onze nieuwe deelname aan het Provinciaal Fedekam Concours van 6 oktober 1974 te Tongeren. Als eerste van een zestal muziekkorpsen werden we die dag gehoord door een uitgelezen trio juryleden. De heren Victor Legley, Gaston Devenijns en Guy Duijck jureerden en kwoteerden onze prestatie van het plichtwerk 'April-suite' van Guy Duijck en ons keuzewerk 'Le Premier Jeu' van de Nederlandse componist Henk van Lijnschoten. Met deze twee composities traden we aan in Tweede afdeling en behaalden 315 op 360 punten of te wel 87,5%. Alweer werd hiermee een volgende promotie afgedwongen naar een hogere, meer bepaald de Eerste afdeling.
Vooraleer het zover was, had er zich toch weer een nieuw voorval voor gedaan waardoor ik eens te meer al mijn zelfbeheersing verloor. Andermaal zag ik mij genoodzaakt de situatie terug te schroeven naar de periode van voor de verzoening.
feedback van andere lezers- SabineLuypaert
oioi nog voorvallen die voorvielen en geduld verloren:o dazieterniegoeduithe (kzen nekeer in Tongeren geweest toen ik vijf was :-d daar toen schoon muziekske gehoord, was dat erweemuziekske???
ERWEE: Dat zou kunnen, of was je in 1974 al zeven?
Dat schoon muziekske van Ren? Corvers: zat daar een trombone-glissando in?
Zo van: Djizzzzzzzzzzzzzzzzzzz naar beneden?
En jawel, de miserie is nog niet ten einde.
Zeer bedankt alweer. - Henny
Het blijft tobben op die manier.
ERWEE: Ik zou zeggen: blijven volgen.
In de tijd zitten we op anderhalf jaar van het einde.
Qua pagina's nog slechts ongeveer halfweg.
Zeeeeeeeeeer erg bedankt tot hiertoe! - muis
Jongens, jongens jongens toch! Dat is om jezelf toch op te vreten.
Ik blijf volgen, maar kan niet beloven dat ik elke dag lees. Het zal dan met inhaalmanoeuvres moeten gebueren.
Ben benieuwd hoe het gaat aflopen Erwee
groetjes
ERWEE: Het blijft hier toch aanwezig, en bvb per twee delen lezen is ook ok?.
Zo spreekt ypy u ERWEE
Zeer bedankt hoor!
|
