naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

In this World - deel 26

door louisaatje

"Renners weten hoe het voelt als de bleke kant van de blaadjes zichtbaar wordt."

Zo becommentarieerde de ex-wielrenner een vlakke, maar stormachtige rit in de moeder der wielerrondes. Het zinnetje hing zich vast in mijn hoofd als een luizeneitje met een lange rijpingstijd. De taalverzamelaar in mij was ook op ronde. Ik had de uitdrukking nog nooit gehoord en het beeldend karakter ervan trof me als een mokerslag. Zoveel metaforische mogelijkheden! Of zat ik te kwijlen over een versleten cliché, een uitdrukking als een oude pantoffel? Te recycleren in een gedicht over de stormen in een mensenleven die verborgen kantjes ontbloten?

In de zon, met papier en pen ongemakkelijk manoeuvrerend, denk ik erover na. Over originaliteit en clichés en de dunne scheidslijn tussen die twee. De onervaren lezer die als een onbevangen kind zwijmelt bij huizenhoge gemeenplaatsen. Verdient hij achting of geven we ietwat misprijzend de raad om eens wat meer en kritischer te lezen? Bij uitbreiding geldt de vraag natuurlijk voor alle 'kunst'.

Vandaag ben ik even mild als het zonnetje en kan ik me het best vinden in 'Beauty lies in the eye of the beholder'. Of niet?

feedback van andere lezers

• Ghislaine
  Mooi neergezet.
• muis
  :) Een diepgaande overpeinzing
  groetjes
• Henny
  Ik kende die uitdrukking of metafoor ook niet. Wel een mooie zin.
  louisaatje: thx voor het lezen!!
• aquaangel
  mooi hoor xx
  louisaatje: hey, lief dat je nog een oudje gaat lezen!