naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

leven in de dood

door bellehelene

Mijn voeten zijn nog koud en mijn haren maken mijn kussen nat. Tranen drogen op mijn handen, ik zoek een uitweg, maar vind enkel dood. Als je zo lang zwijgt neemt iedereen het je kwalijk maar praten blijkt dan ook onmogelijk. Ik trachtte gewoon de dag door te komen, ik trachtte enkel minder dood door dit huis te lopen, door enkele passies te delen, misschien wat weten te openbaren. Ik voelde me zacht, meegaand in het weinige leven in dit dode huis. Ik kijk naar tv, drink cola met citroen, ze zegt dat het stinkt. Het stinkt, ik zeg dat het de citroen is en een golf van woorden overspoelt me. Ik duizel mijn lichaam naar achter en voel mijn hart me zelf in de stof kloppen. Er is geen uitweg mijn spreken is een tegenspraak, alles wat ik doe is tegen iedereen. Haar ogen vullen zich met tranen en ze roept, ze roept me uit mijn lichaam, daar zit ik dan en ik kijk hoe mijn lichaam een voet verzet en de schaduw in krult. Ik zie hoe de lucht uit mijn mond rent en gillend een onbekende ruimte inneemt. Zacht schuif ik van de zetel ik had niet mogen zeggen dat het de citroen was dat was nog maar eens een torpedo die haar vuur deed spuwen.Met het flesje cola en het glas loop ik naar de keuken waar ik alles zacht neerzet en langs de muren de kamer uit krul.

Alles galmt nog in mijn lichaam, gebogen ga ik de trap op. Na een douche is de meeste onmachtige kwaadheid omgezet tot een muur. Nog trappen op nog mensen in kamers voorbij. Ik hoor ze praten, ik roep hun naam, niemand antwoord. Ik hoor ze klagen, "Wat is ons jongste dochter arrogant". Een oude stem antwoord, "Zeer arrogant, zeer arrogant. Het is echt niet te doen." " Mama, mama?" Geen respons, ze gaan verder, en ik slik, ik kan niet verder, ik strompel de trap op, om de zoveel treden roep ik nog eens "Mama ?"

Nu lig ik hier in mijn bed op de zolder, los van hun en ik voel hun lichamen onder me kraken onder het denken. Er is hier geen leven, alles leidt naar dit, naar het punt waarop je alles nodig hebt om elkaar nog graag te zien, waarop alles dood is en er geen uitweg is. Nu moet ik kiezen, ofwel blijf ik mijn best doen om zacht te zijn en soms eens iets te zeggen, om minder doods te zijn dan ik me voel. Dan zal ik door uitspraken breken en me laten breken zal ik niet keren in de stilte,en ik zal me zo belabberd voelen als nu. Ofwel doe ik wat ik altijd gedaan heb, ik zwijg en maak mezelf kapot, laat vanbinnenuit alles sterven en uitspraken verdwijnen in mijn onbewuste, ik kan dan keren in de stilte en verhalen en boeken me zacht laten beroeren. Zwijgen is mijn ding, laat ik het daarbij houden.

Het maanlicht duikelt mijn kamer binnen en het tolt zich gierend enkele malen in mijn stilte. Ik draai me de donkerte in en sluit mijn ogen tranend om mijn besluit, ik wil me niet ziek maken, maar als iemand het moet doen, dan alsjeblief gun me het genoegen.

Ik verdwijn de zachte blinde nacht in, ik voel me zinken in wazige beelden. Plots zit ik ergens, een boek op mijn schoot, ik draai de bladzijden om. Schilderijen van Egon Schiele draaien voor mijn ogen, mager mannen al die kleuren en ik blijf maar bladzijden omslaan. Bij elke bladzijde denk ik: dit is geen chocolade, ik moet chocolade vinden. Pagina na pagina zie ik prenten, plots zijn er twee bladzijde bedekt met mannen in blauwe maatpakken en roze hoofden. Ik hoor me denken, dit is geen chocolade.Licht bedekt mijn ogen weer en ik sta op, ik zal de vorige avond vergeten maar enkel doen wat ik besloot, zwijgen en naar chocolade zoeken in kunstboeken.

feedback van andere lezers

• Ghislaine
  Meesterlijk neergezet.
  bellehelene: bedankt
  xxxxxxx
• muis
  Zacht schuif ik van de zetel ik had niet mogen zeggen dat het de sitroen =>citroen
  
  Prachtig neergepend. Een verhaal om in stilte te lezen.
  groetjes
  bellehelene: Dank je
  xxxxxxxx
• DensPowells
  Als genialiteit bestaat, luistert het naar een naam.
  bellehelene: Ik begrijp niet wat je bedoelt maar het zal wel leuk zijn. :)
  xxxxxxxx
• Rachel
  Wat een schrijfstijl zeg, geweldig.
  Ik voel haar door de letters. Mooi.
  
  Rachel
  bellehelene: Bedankt
  xxxxxxxx
• yrsa
  Blijft me van het begin tot het einde boeien. Grandioos goed neergezet.
  bellehelene: Bedankt
  xxxxxxxxxxx
• Gaya
  ....erg mooi, diep geroerd
  gr. Gaya
  bellehelene: dat doet me deugd
  dank je
  xxxxxxxx
• Evelyntjun
  Graag gelezen !
  Met liefs
  Evelyn xx.
  bellehelene: Bedankt
  xxxxxxx
• jbrouns
  Heel knap hoe je gevoelens beschrijft, je hebt talent. Nog wat slordigheden met leestekens wegwerken en het is nóg prettiger om te lezen als je meerdere malen een nieuwe regel begint, voornamelijk bij dialogen. Maar nogmaals: Knap! Groetjes
  bellehelene: Bedankt
  Ik zal mijn best doen met de leestekens en zo.
  xxxxxx
• cehadebe
  Prachtig
  bellehelene: bedankt
  xxxxxxxxx