|
< terug
Behulpzaam zijn
Sinds een week ben ik de trotse bezitster van een scootmobiel. Het besturen en zo gaat mij al heel goed af, alleen moest ik de beste wegen nog zien te vinden om bij het centrum Kernkwartier te komen. Zo over een groot parkeerterrein te rijden met brede goten was niet echt een feest door die hobbels. Peter wist een betere weg.
"Je gaat via de oprit aan de zijkant van AH het parkeerterrein op. Bij de tandarts tussen de paaltjes de stoep op en zo kun je naar de ingang."
Dat deed ik de volgende dag en het scheelde een heel stuk. Ook reed het comfortabeler.
Op de terugweg wilde een enorme vrachtwagen de oprit indraaien toen ik met mijn scootmobiel aan kwam rijden. Zeker als je in zo'n ding zit lijken vrachtwagens nog groter dan ze al zijn dus, ik besloot braaf te wachten. De man maakte een hoffelijk gebaar dat ik door mocht gaan. Ik gebaarde dat ik het begrepen had. Doordat het gevaarte het verkeer tegen hield kon ik gerust de weg op rijden en ik zwaaide nog eens naar de man om hem te bedanken. Terwijl ik mijn weg vervolgde zat ik te denken hoe het tafereel er uit heeft gezien vanuit de gezichtpunt van de chauffeur. Ook wat die man dacht, het moest er toch wel komisch uitgezien hebben.
Later in de avond vertelde ik het voorval aan Peter.
"Niets afvragen," zei Peter. "De volgende keer een touw mee nemen. Na het uitrijden voor de vrachtwagen gaan staan, touw in de hand houden en vragen: moet ik u even slepen?"
feedback van andere lezers- cehadebe
Heel leuk
Henny: Het is maar een tussendoortje die ik niet wilde ontzeggen. Een lach op z'n tijd is altijd goed. - Ghislaine
In alle ellende die ziekte met zich meesleept nog de humor zien, moet absoluut kunnen.
Henny: Helemaal waar. Binnenkort heb ik het verhaal af over wat er vooraf ging om zo'n ding te bemachtigen. Dat is niet om te lachen, maar bittere waarheid en intriest. Ook zo'n verhaal moet eens geschreven worden... - aquaangel
haha
ik werd even teruggeworpen naar een periode dat ik zelf
een scootmobiel moest besturen
ik kan je wel zeggen dat ik nu heel blij ben dat dat ding verledentijd is geworden.
Ik was jong en zat met 2 kinderen op dat ding.
Er was een speciaal zitje achterop gemaakt voor de jongste, de oudste zat bij me op schoot
doordat ik zoveel last had van mijn handen en je moest gassen met je vingers werd er bij mij voetgas gemaakt op de bodem
Ik keek een keertje achterom en gaf zo'n vaart dat ik de lantaarnpaal niet gezien had.............boink.... frontale botsing
haha toen voelde ik me pas echt een kneus xx
Henny: Hahaha! Dat kan ik me voorstellen! Ik kan deze met een en twee handen bedienen. Ook die dingen gaan met de tijd mee, gelukkig. - Hoeselaar
Leuk en humoristisch weergegeven
Wilhelm
Henny: Zo was het ook bedoeld. Humor met een beetje zelfspot! - Gaya
Hey Henny!!!! Wat leuk je hier te treffen:):):)
Weer een leuk verhaaltje van jouw hand lees ik...
Nog bedankt voor je hulp aan de andere zijde:):):)
H. gr. Gaya
Henny: Aan de andere zijde? :D Er zijn in mijn ogen twee goede sites. Deze en zeker ook de ander waar ik je op gang hielp. Beide toppers! (y) - muis
Een grappig verhaaltje:) Heel graag gelezen en genoten Henny!
groetjes
Henny: Dat moet ook. Humor is belangrijk in het leven. {} - SabineLuypaert
en nu ik die foto gezien heb (lach ik NOG HARDER whahahahaa)
Henny: Die is zeker leuk! :D - ERWEE
En hoe hard raas je daarmee door het land van Trix?
Henny: Met de ongeloofelijke snelheid van wel 12 km per uur! Dus riemen vast! ;) - jbrouns
Zeg Peter dat hij de leukste thuis is, maar dat wist hij al hè? Graag gelezen stukje. Gr.
Henny: Het is een leuk tussendoortje. Ik zal het tegen Peter zeggen. ;) - pieter
Die chauffeur zou zo'n mevrouw die met een touw op hem af komt zeker waarderen.
Met plezier gelezen.
Pieter.
Henny: Hahaha, zou het? Het zou wel een grappig gezicht zijn.
|
