Volg ons op facebook
|
< terug
Brief in een fles, kreet om hulp
*Op een onbewoond ei ei eiland*
Lieve Yelina,
Ik lig hier, de zevende week gaat in. Rond mijn enkel het geklots van golven op kiezels. Alsof een ongeluk me te wachten staat. Ik word er donkermoedig van.
De kokosmelk die haar gistingsproces vorige week begon maakt me niet opgewekt maar hoofdig. Ik wil iets bekendmaken. Er zijn geen bewijzen die het tegendeel verkondigen en de dag ik ooit gevonden wordt doet het er waarschijnlijk allemaal niet meer toe.
Ik zie mezelf nu als een kunstproject dat met de tijd rimpeliger doch meer karakteristieke eigenschappen vertoond.
Vanmorgen heb ik zelfs mijn eigen graf gedelfd. Ik merk dat mijn lichaam niet meer functioneert zoals voorheen. Bij de geringste inspanning druipt mijn zweet als regen.
De nachten zijn hier fris en muggenloos. De zandvlooien daarentegen vreten me nog eens levend op.
Gelukkig is dit deel waar ik mij nu aan het huisvesten ben van kiezels voorzien. Hier zitten dan weer mieren zo groot als een vlieg van bij ons. De tijd zal uitwijzen waar ik nog zal blijven. Ik verberg niets, ook al lijkt het dat ik mezelf tracht te ontmaskeren. Mijn verhaal moet geweten worden. Als ik mezelf opgeef is het net of ik de wereld verloochen. Ik verwacht er niets van. Alles verdwijnt tenslotte, alles is vergankelijk en ik was nooit echt de deugdelijke echtgenoot die jij verdiende.
Doch, geloof mij, hier wegkwijnen heeft me veel klare kijk gegeven. Ik zit me nu zelf op en onder de huid. Voor een keer ben ik eens de beste in wat ik doe. Waar ik altijd naar gestreefd heb, en toch, de eenzaamheid fnuikt me hier.
Op de omgeving is niets aan te merken. We schieten goed op samen, zeg maar. Ik heb zelfs een unieke vriendschap gesloten met een wilde kip. Althans ik denk dat het een kip is, hoewel ze geen veren maar dons heeft. Toch heeft ze alle symptomen van een kip en bijna alle gedragingen, behalve die blaf dan. Elke morgen legt ze een eitje voor mijn slaapplank in ruil voor de wormen die ik voor haar delf. Een mens moet toch wat met zijn tijd, en een computer of camera is hier niet voorhanden. Zandschrijven is nog vergankelijker dan mijn gedachten en schrijven lukt dus niet. Ik moet ook gierig zijn met de laatste blocnote papier die ik kon redden. Ooit schrijf ik een ode aan de plasticverpakking.
Wel ben ik erg experimenterende met sap van een laserbessenboom. Het enige probleem bestaat er in dat ik die bessen enkel kan plukken als de zon ongeveer 37° gestegen is in de ochtend. Eens verder bestaat de kans dat ik verbrand word als er toevallig een bes gekneusd wordt. Ook mag ik absoluut niet van de bessen eten, ze verzorgen een hallucinerend effect dat gepaard gaat met aamborstigheid en hartkloppingen. Ik kan me echt wel leukere dingen voorstellen om te ondergaan.
De zon en de boom werken samen in een vreemde symbiose. Toch gaat mijn voorkeur uit naar die bessen. Hun sap is lichtbestendig, verkleurt niet, het loopt niet in als het nat wordt en is zowat het enige sap in de buurt hier, waar niet na drie dagen paddestoelen op groeien. Wat me dan weer doet denken aan jouw waspoeder. Hoe hard mis ik de geur van vergewassen kledij. Een traan springt me in een ooglid als ik mijn bruin uitgerafelde voddenbroek een beetje herschik.
Lieve Yelina, het ziet er niet naar uit dat ik nog heelhuids en in levende lijve tot bij jou zal geraken. Dus schrijf ik deze brief. De laatste flessen wijn van de kist die we nog samen kochten zijn bijna geleegd. Ik gebruik hun carrosserie om deze brieven in te posten. In de hoop dat een van de flesbrieven vast land zal bereiken. Dit is slechts de vierde brief, ik heb dus nog veel schrijfwerk voor de boeg. Maar ach, alle andere verplichtingen zijn nu weggevallen. Een teveel aan tijd dringt zich aan mij op voor de eerste keer in 54 jaar en ik weet hoegenaamd niet hoe er mee om te gaan. Ondertussen tracht ik nog steeds een waterproove oplossing te bedenken om de flesdoppen waterdicht te maken.
Misschien leef jij zelf wel niet meer en maak ik me nu onsterfelijk belachelijk. In elk geval, als een van mijn dobberbrieven ooit gevonden wordt, zal geweten zijn dat ik in mijn hart niet zo slecht was. Dat jij de vrouw van mijn leven bent en dat ik hopelijk nog leef als ze mij vinden. Hoe graag zou ik gevonden willen worden. Helaas is mijn kompas in de golven gebleven bij de schipbreuk en ben ik niet in staat sterren te lezen om zo mijn coördinaten onder de brief te schrijven.
Ik weet voor de donder niet waar ik aangespoeld ben. Enkel dat het hier ongelooflijk mooi is. Het ongedierte daar gelaten.
Dus lieverd, als de Goden ons ooit nog goedgezind zijn beloof ik jou, mij nooit meer te gedragen als de ongeïnteresseerde, soms wel apathische echtgenoot die ik was. Nu pas begrijp ik echt wat ik mis. En wat ik jou ontzegd heb.
Mijn geldzucht verspreidde zich als een kanker. Deze meditatieperiode heeft als effectieve chemotherapie gediend. Ik hoop dat ik het ook ooit nog met jou kan goedmaken. Ondertussen scharrel ik hier mijn kostje bijeen. Daar is mijn kippenvriendin weer. Tijd om wat wormen te gaan vangen,
Met liefde en spijt voor jouw gemis,
Pepijn Richards,
Yours 4ever
feedback van andere lezers- cehadebe
Het kan van de nieuwe medicijnen komen:):) Maar... blijf die toch maar innemen, het levert mooie verhalen op, hi,hi, kusje
SabineLuypaert: soms heb ik echt een drang om een beetje vreemd te schrijven (smile) maar leuk vreemd he ;)) (heb ondertussen nieuw recept gevonden voor laserbessenjenever haha, beter dan pillekes) heel dank je wel - muis
Al ik mezelf opgeef=> een 's'je vergeten?
Wel, eigenlijk is dit een meesterwerk. 'k zal me nader verklaren. Het doet je onder tafel kruipen van het lachen. Heel het verhaal door.
Anderzijds, de twee laatste alinea's zijn een biecht die zelfs in het echte serieuze leven kan plaatsvinden.
Toen ik op het einde was, dacht ik: 'wat moet ik doen? lachen of ocharme zeggen'.
Dit vind ik meesterlijk dus.
Groetjes
SabineLuypaert: oi die 's' ga ik rap nekeer aan haar nekvel terugtrekken zie (smile) heel dank je wel zenne voor 't compliment (zit al gelijk te twijfelen of ze deze beter niet had ingezonden dan voor die vreemde bundel) - Ghislaine
Masterart.
SabineLuypaert: allemaal dank zij die blaffende kip zenne (smile) heel dank je wel - Rachel
Ik zit hier te tokkelen van plezier. Hoor je me, totktoktoooooooktoookktok.
Super, echt.
Rachel
SabineLuypaert: o was jij dat hahaha, en ik maar zoeken achter dat beestke haha (heel dank ej wel he) - Mistaker
Top!
Greta xx
SabineLuypaert: heel dank je wel ('t was een top brouwsel zenne) - remy
Geweldig Sabine!
SabineLuypaert: Als de gekte nekeer toeslaat he hahaha, heel dank je wel remy (smile) - yrsa
origineel. super neergezet. geweldig!!!
SabineLuypaert: jeetje, straks ga ik nog blozen (smile) heel dank je wel - Gaya
Wauw!! hartstikke toppie
SabineLuypaert: jij bent bedankt voor de wauw (smile) heel erg - DensPowells
Het begon erg goed en belovend, maar daarna verviel het in gekokketeer met woorden en 'ideeen', dat vond'k jammer.
SabineLuypaert: spijt me zenne, het moest beetje vreemd blijven - mistral
ik moest meezingen met het lied van kinderen voor kinderen, op een onbewoond ei ei ei-land zijn alle dagen fijn... maar niet voor deze gedwongen eilandbewoner met zijn donzen eierleverancier ..
die ... blaft! je hebt hier een "waterdicht" verhaal neergezet Sabientje, gelukkig zou ik zeggen dat mijn portefeuille gepikt is, anders lag ik nu in bed en las dit niet! haha
we hebben toch genoten vanavond! dat weet ik!
SabineLuypaert: weet je, dat liedje was in feite de aanzet van dit verhaal, maar dan op zijn sabiens he (wink) met een vreemd sausje zo. Vind het nog steeds verschrikkelijk van je portemonee (sad) hoop dat ie nog uitkomt zenne. Maar daarbuiten was het wel een heerlijke avond (smile) heel dank je wel - Feniks
Origineel van thema en grappig.
Ik weet niet of het ergens van vervolgt, maar naar het einde toe wordt het wel ietsje melodramatisch.
In ieder geval knap geschreven en graag gelezen.
SabineLuypaert: het volgt nergens op, (althans tot nu toe nog niet), maar ik wil wel nog zo verhaaltjes schrijven, het is erg leuk en je kan er veel gekte in weg en toch nog triest eindigen (niet dat dat een must is of gewoonte zou worden zenne). Heel dank je wel voor je reactie, - Francesco
Eén woord: groots, Sabine, heel oprecht. En die taal, zeg
Proficiat.
Zulke verhalen mag je mij bij slapengaan altijd voorlezen.
Hartelijk, Frank De Vos
SabineLuypaert: haha, wat een plezante reactie (smile) maar ben je wel zeker van dat voorlezen:o voor vreemde verhalen durf ik wel eens een vreemde stem hebben hoor (sabine die graag nog zo verhaalkes ineen zou krijgen) Heel dank je wel voor de hartelijke reactie (smile) - Henny
Je blijft me verbazen meid! :D Heel knap om het zo te bedenken en je schreef het beeldend. (y)
SabineLuypaert: (bloost) dank je wel zenne, blij dat ik je kon bekoren met dit verhaalke (smile)
|
