Volg ons op facebook
|
< terug
Voor even over de grens...
Mama ruimde de tafel af en deed haar jas aan .
'Hé mama , waar ga je heen ?' vroeg Lotte. 'Naar de computerles natuurlijk , het woensdag dan pas jij toch op Louise hé?' 'Oooh nee ! Dat ben ik helemaal vergeten' jammerde Lotte 'En ik heb afgesproken met Michiel !' en ik moet ook nog naar Molly' zei Lotte .
'Wat heb je daar toch altijd te zoeken , geven we je nog niet genoeg?' snauwde haar moeder.
Een beetje boos plofte Lotte de zetel in en dan begon ook nog Louise te huilen , ze nam haar op schoot en las haar een boekje voor. Al gauw lagen ze allebei te slapen.
Lotte nam haar fiets en vertrok , eerst bracht ze een bezoekje aan Michiel , ze had natuurlijk nog wat goed te maken van gisteren. Dus had ze een CD van zijn lievelingsband gekocht en alles was gauw vergeven. Ze kustte hem nog even en vertrok alweer. Maar nu naar Molly , dat was haar dagdagelijkse bezigheid geworden , Molly begreep haar ten minste ! Ze reed de oprit op en liep naar binnen. 'Hey Molly' en ze gaf haar een zoen. 'Liefje..' begon Molly 'Wat denk je ervan om nog eens de stad in te gaan , wij twee ?' hmm dacht Lotte , ik had wel beloofd aan mama om niet te lang weg te blijven maar ja ze zal me wel zien verschijnen.
Het was al avond toen Molly Lotte thuis afzette , haar fiets zou ze morgen wel ophalen. Haar ouders stonden haar al op te wachten en Lotte wist al op voorhand dat ze niet blij zouden zijn. Met niks trouwens wat Molly voor haar deed. Lotte wist niet goed waarom maar alles wat met Molly te maken had , daar stonden haar ouders negatief tegenover. 'Wel !' schreeuwde haar vader 'Jij moest al lang thuis zijn , je eten is al koud en wanneer denkt de juffrouw te studeren of moet dat ook al niet meer?' 'Maar papa , wind je niet zo op , ik ben gewoon met Molly gaan winkelen.' 'Wat !' papa werd nog kwader . 'En wat heeft dat dom , oud mens nu weer allemaal voor je gekocht?' 'Kom zeg het maar hé!'
Lotte twijfelde even en haalde aarzelend haar nieuwe GSM tevoorschijn , ook haar schoenen en die dure jeans kon ze niet verbergen. Haar vader nam haar alles af.
Dat kreeg ze niet meer te zien…voorlopig dan toch niet..
De volgende morgen voelde Lotte haar wat ziek toen ze opstond , ze had ook moeilijk geslapen en vooral weinig ! In het holst van de nacht was ze wakker geschoten en was ze blij dat het maar een droom was. Molly was er niet meer , gelukkig wordt ze 100 jaar dacht Lotte blij.
Door heel dat gedoe moest ze zich erg haasten om op tijd op school te geraken.
De bel ging net toen ze haar fiets vastzette. In de wiskundeles kon ze er ook al haar gedachten niet bijhouden , ze voelde zich zo raar. Ze wist niet wat er was maar… En dan gaf die leerkracht haar nog 3 opmerkingen ook. Ook haar toets van Frans was helemaal niet gegaan en dat is anders haar beste vak. Ze wist niet wat er aan de hand was maar ze was erg blij toen ze eindelijk naar huis kon. Toen ze haar straat inreed zag ze al van ver de blauwe zwaailichten , ze was benieuwd en toch sloeg de angst haar om het hart . Hoe dichter ze reed , hoe banger ze werd. Ze stopte , gooide haar fiets op de grond en liep naar het huis waar de ambulance voor stond. Ze zag mama die aan het huilen was , ook papa keek bedroefd. En dan zag ze..
Molly ! Ze lag op een brandcard , met haar armen gekruisd. Ze was lijkbleek en toch leek het of ze sliep. 'Komt ze erdoor?' vroeg Lotte aan de verpleger die naast haar liep. 'Het spijt me meisje maar deze vrouw is vannacht in haar slaap overleden , een hartinfarct' 'Neee !' gilde Lotte 'Nee , dat kan niet , niet Molly , niet mijn Molly !' de tranen bolden over haar gezicht , de grond zakte vanonder haar. Ze wist niet meer waar ze was en haar hoofd bleef maar tollen , tollen en tollen.
Lotte was niet meer naar school gegaan sinds Molly's dood , ze had ook niet meer gegeten , gesproken , ze was haar kamer nog niet uitgeweest . Iedereen probeerde met haar contact te zoeken maar tevergeefs , ze had een muur rond zich gebouwd. Zoals Molly die muur om hen twee had gebouwd. Ze kon Molly toch niet zomaar vergeten , Molly was haar beste vriendin , haar zielsverwante , haar alles.
Het was te zwaar , Lotte zag maar één uitweg. Ze opende de lade en nam haar zakmes eruit.
Ze maakte een dikke snee in haar rechterpols en daarna in haar linkerpols. Daarna ging ze naast haar bed zitten met de foto van Molly in haar hand.
Mama ging Lotte wekken maar ze vond Lotte naast haar bed op de grond .
Overal was er bloed . Mama liep ernaartoe , greep een laken en bond
haar polsen af . Al huilende belde ze de 100. Honderden vragen spookten er nu
door haar heen , ze schudde Lotte maar door elkaar en probeerde haar wakker te maken maar Lotte gaf geen teken van leven. De dokters twijfelden of Lotte het wel zou overleven en vertelden dit aan Lotte's ouders. Lotte's mama stortte ineen en op dat moment begon Lotte's hart sneller en sneller te kloppen. Veel te snel trouwens.
Er gebeurde iets heel vreemds , de dokters wisten ook niet wat er aan de hand was. Lotte wist het wel , zij had een heerlijk gesprek met Molly. Molly had haar voor de keuze gesteld. Je hebt nog een heel leven voor je , grijp dat met beide handen. Of ga je liever dood? Niet wetend waar je heen gaat. Lotte stak haar hand uit , ze wou net Molly's hand grijpen. 'Molly..' mompelde ze . 'Nee , liefje , ik ben het , mama' 'Molly is dood' zei haar vader. 'Dat weet ik en ik leef en ik zal niet ophouden met leven want Molly blijft bij me , dat heeft ze me beloofd.' En er rolden tranen over haar wangen .Lotte sloot de ogen en dacht nog even na. Er was wel iets heel raar gebeurt , ze was heel even aan de andere kant geweest. Over de grens.
Ja ze was er nu wel zeker van , ze had Molly echt gezien en dat zal ze nooit meer vergeten. Het enige wat Molly haar nog als goede raad had meegegeven was 'Leef je leven en dan zullen wij verder leven' en dat zou Lotte doen. Ze zou verder leven , met vallen en opstaan maar ze zou nooit meer zo zwak zijn !
feedback van andere lezers- Ghislaine
Mooi. Een tip waar je mee doet wat je wenst:
Dialoogzinnen op een nieuwe regel beginnen. Dat leest niet zo warrig.
Evelyntjun: Oke , bedankt voor de tip !
Met liefs
Evelyn xx.
|
