writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Een scootmobiel krijg je bij een pakje boter. 2/5

door Henny

"Er is toch niets mis met een driewieler?" vroeg Everts enigszins geschrokken.
Nogmaals legde Henny uit waarom ze een driewieler niet wilde.
"Ik kan uw punt begrijpen," zei de man. Hij begon in een la te rommelen, haalde een folder te voorschijn en spreidde die voor haar uit. "Kijk, is dit niets voor u? Dit is een kruising tussen een ligfiets en een gewone fiets. Daardoor kunt u makkelijk op- en afstappen en overal zit vering voor het comfort. Momenteel zijn ze in de kleurschakering lila met grijs verkrijgbaar."
"Daar kan ik wel mee leven," antwoordde Henny opgelucht. "Dit ziet er wel modern uit en plakt niet zo'n stempel als een witte driewieler."
"Mooi, ik ga er een voor u bestellen zodat u proef kunt rijden. Als u er mee overweg kunt vraag ik het bij de gemeente aan. Die zullen zeker geen bezwaar maken omdat die fiets goedkoper is dan een driewieler."
"Wat was dat?" vroeg Riekie bezorgd toen ze naar de auto liepen. "Ik hoorde je door de muren heen."
"Dat vertel ik je wel als we in de auto zitten."
Riekie keek haar vriendin vanuit een ooghoek aan. Henny was wel rustig qua uiterlijk, maar ze zag toch dat haar handen nog wat trilden van emotie.
Zwijgend stapten ze in. Zonder iets te zeggen reed Riekie ook weg, pas toen ze het parkeerterrein af waren begon Henny te vertellen.
"Dus toch die witte driewieler hè. Niks uitzoeken. Volgens die man waren een paar namen verwisseld en komt zo een andere vrouw voor een scootmobiel. Omdat ik bij hoog en laag volhield dat ik geen driewieler wilde, kwam hij met een ander voorstel."
"Dat je het er niet mee eens was, was wel duidelijk. Ik hoorde zelfs in de winkel je verheven stem. Ik schrok er echt van."
"Dat geloof ik," lachte Henny schamper. Everts blijkbaar ook en hij kwam met een ander voorstel. Een kruising tussen een gewone en een ligfiets, rondom geveerd en met een lage opstap. Op het plaatje zag hij er wel blits uit. Ach, zolang ik op een fiets nog uit de voeten kan, zou het voor mij ook een oplossing zijn. Hij zou bellen als de fiets er is voor een proefrit."

Inderdaad, een week later werd er gebeld dat de fiets er was. Riekie kon niet dus moest Henny iemand anders vinden die haar kon brengen om de proefrit te maken. Overbuurman Theo was zoals zo vaak bereid om zijn buurvrouw te rijden. Niet alleen om te helpen, hij wilde ook graag op de hoogte blijven van wat de mogelijkheden zo zijn. Hij zou om elf uur op de bewuste dag voor de deur staan. Dat deed hij ook. Omdat ze met de auto gingen, had Henny er helemaal niet aan gedacht om haar wanten mee te nemen.
Onderweg begon het te regenen en het werd snel kouder.
"Toch wel fijn dat een auto ruitenwissers en een verwarming heeft," zei Theo en of hij de gedachten van Henny kon raden, zei hij meteen er achter aan: "Die proefrit zal ook wel binnen zijn. Die hallen zijn groot genoeg."
Ze waren ruim op tijd. Na een klein kwartiertje kwam meneer Everts.
"Mevrouw, ik ga de fiets even uit het magazijn halen, ik ben er zo."
Even later kwam hij aangereden op de fiets. Theo keek Henny aan en zei goedkeurend: "Dat is een gaaf karretje. Mooie kleuren, sportief en als jij mij daar op voorbijfietst heb je nog wel kans dat ik ga fluiten naar je."
"Theo, houd je in," fluisterde Henny, haar buurman kennende.
"Komt u mee naar buiten, dan kunt u op het parkeerterrein de fiets uitproberen."
"Buiten? Het is nat, fris en ik heb mijn wanten niet bij me."
"Het hoeft maar even. Het is om te kijken of u goed uw evenwicht kunt bewaren en of u met een fiets met verlengde voorvork kunt sturen."
Het opstappen ging goed. Het wegrijden was nog wat wankel en het duurde even om de goede balans te vinden. Al snel had Henny het door. Bochten maken bleek ook een hele kunst te zijn, want door de lange voorvork en het hogere stuur was de draaicirkel veel groter. Na twee rondjes om het gebouw had Henny het wel gezien. Haar rechterhand ging door de nattigheid en kou erg pijn doen, ze stopte bij de ingang. Daar stonden Theo en Everts haar vorderingen te bekijken.
"Ik kan er mee overweg," zei ze, "mijn hand is koud en tintelt. Ik wil naar binnen."
"Rij nog een rondje, dat zal best nog wel lukken. Wij vinden het mooi om u zo snel te zien vorderen," vond Everts.
Dat deed ze. Met een van pijn vertrokken gezicht gaf ze de fiets aan de man en frommelde haar hand onder haar linker oksel om hem op te warmen.
"Het gaat heel goed, dat fietsen. Komt u maar mee naar mijn kantoor dan zal ik de aanvraag in orde maken voor de gemeente. Henny en Theo liepen mee. Heel anders dan Riekie wilde hij wel graag overal bij zijn, tot genoegen van Henny.
In het kantoor zag Henny een wasbak met een koude en warme kraan.
"Mag ik?" vroeg ze, zonder het antwoord af te wachten liet ze de warme kraan al lopen om de bak te vullen. Ze stroopte haar mouw op en eindelijk kon ze haar hand en onderarm dompelen in het weldadige, warme water. De man bleef gewoon de formulieren invullen, Theo zei niets, wel bleef hij observeren. Nadat Henny haar handen had afgedroogd nam ze plaats naast haar buurman.
"Gaat het?" vroeg hij bezorgd.
"Nu het weer warm is wel."
"Ik heb de formulieren ingevuld en stuur de aanvraag naar de gemeente," wist Everts te vertellen. "Ik verwacht geen problemen, meer gemeentes verstrekken die fietsen om de reden die u aangaf. Ik verwacht u binnenkort weer te zien. O ja, vergeet dan uw wanten niet, want u hebt ze echt nodig."
Of Henny dat niet wist!
In de auto barstte Theo los.
"Die artsen hebben echt stront in hun ogen! Zien ze niet…!"
Hij had niet in de gaten dat koude zoveel met haar deed en was daardoor onthutst. Tijdens de rit mopperde hij nog wat na over alle instanties, gemeente en de politiek. Thuisgekomen mailde Henny haar man.

Schat, ik kan er op fietsen. Hij is erg mooi en ik hoop dat ik hem snel krijg.

XXX Henny

 

feedback van andere lezers

  • lin
    Dit is toch heel anders dan een scootmobiel. Ik weet het nog niet zo net. En die gemeente vertrouw ik ook voor geen cent. Heb je het formulier wel mogen lezen voordat hij hem verstuurde?
    je ziet dat ik gegrepen ben door je tweede deel. Ik lees gauw verder! liefs, lin
    Henny: Nee, dat ging allemaal achter mijn rug om. Dat lees je nog wel. {}
  • zwartkopje
    Leest vlot en ik krijg honger naar meer!

    groetjes,

    zwartkopje

    p.s. je zinnetje :Of Henny dat niet wist!" (hoeft er voor mij niet zonodig bij. In de voorgaande tekst maak je het al duidelijk genoeg.


    Henny: Dit verhaal is meer een emotieverhaal, daarom laat ik het staan.
  • aquaangel
    weer graag gelezen er komen nog 3 delen zo te zien xxx
    Henny: Ja, maar deel drie en vier zijn om te huilen, zo idioot als het maar kan. Fijn dat je weer langs kwam. {}
  • feniks
    Knap geschreven. Leest vlot. Ik heb de eerste delen niet gelezen, maar ik kon toch direct mee.

    De zin 'Hij had niet in de gaten dat koude zoveel met haar deed en was daardoor onthutst.' kan ik niet zo goed plaatsen in de context.
    Henny: Feniks, als je deel een leest is het wel duidelijk. Fijn dat je even kwam lezen. Ik beloof je, na deze reeks schrijf ik weer vrolijke verhalen.
  • SabineLuypaert
    er schijnbare lichtpunt :-d als je teen en tander niet meetelt he, (kijkt al uit naar volgend deeltje (smile))
    Henny: Schijnbaar ja! :D Er komt nog genoeg kommer en kwel voor de zon gaat schijnen. {}
  • muis
    "Wat was dat?" vroeg Riekie bezorgt =
    Henny: Die t een schop gegeven. Morgen het volgende deel.
  • Ghislaine
    Neem de volgende keer een hamertje van vijf ton mee, leert die stomme arts 'nadenken'
    Henny: Zoiets en het wordt alleen maar erger in deel drie en vier.
  • ive
    Dag lieverd, blij je hier weer eens te lezen. Goh je bent toch zo'n sterke vrouw. Een tegenvaller, maar ondanks dat schrijf je het toch weer vlotjes. Ik verklap nog niks, maar ik hoop dat de volgende net zo goed zijn. Ik heb weinig tijd om de verhalen te lezen, maar ik zag je naam en kon het niet laten. Knuffel!
    Henny: Op de site die jij ook heel goed kent hebben ze voor mij de foutjes er uit gehaald. De volgende twee delen zijn alleen schandaliger. Fijn dat ik je hier ook tegen kwam. (hug)
  • ERWEE
    Techisch nog beter neergezet dan deel 1.
    Kom op met deel 3.
    ERWEE blijft volgen.
    Henny: Van de aankomende twee delen word je echt niet blij hoor! Ik ga zo posten. Zeker omdat jij blijft volgen!
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .