Volg ons op facebook
|
< terug
en dan is het maandag...
En dan is het maandag...
Een dag waarop na het te vroeg afgaan van de wekker, de week weer is begonnen.
Echt begonnen... want na acht keer 'nog vijf minuutjes' te hebben gedacht, moet ik altijd haasten om de maandagtraditie van te laat komen eindelijk een keer te verbreken. Iets wat tot op heden nog altijd een onmogelijk streven is gebleven.
Zo was het gisteren ook maandag...
De dag na zondag.
De dag waarop ik uit zelfkennis mijn maatregelen al tref, door alles wat ik de volgende ochtend nodig heb, klaar te zetten.
Zelfs een leeg kopje staat al onder het senseoapparaat.
Alles voor die vijf minuutjes!
Slaapdronken druk ik dan het senseoapparaat aan, neem een hap van de droge ontbijtkoek en draai gelijktijdig het vitaminepotje open, om zo veel mogelijk tijd te besparen.
'Mám, waar is mijn...'
De eerste, zo gehate vragen, worden op me afgevuurd.
'Waar het altijd ligt' is mijn steenvaste antwoord.
'Maar het ligt er niet...'
'Dan moet je goed kijken!' roep ik vanuit de keuken, terwijl ik het kopje onder het senseo vandaan haal.
Ik hou het vitaminepotje horizontaal om een pil op mjin handen te laten vallen en vloek als blijkt dat ik niet het potje in mijn handen heb, maar een pak koffiemelk.
'Het ligt er echt niet!' klinkt het op de achtergrond.
Op zulke momenten kost het heel wat zelfbeheersing om de knop van de weekend om te draaien en te vergeten dat het maandag is.
Vreemd genoeg, ben ik geen grote te laat komer. Het gaat altijd maar om minuten. Maar wel die minuten die de hele maandag bombarderen tot de rotste dag van de week.
Het is alsof de eerste, zwarte dominosteen gezet is, op het moment waarop de dag begint.
Na het afleveren van de kinderen op school, rij ik door naar mijn eerste client die, weet ik uit ervaring, voor de geraniums op me zit te wachten. Minuutjes zijn bij die client minuten. En een paar van die minuten aan elkaar vast geplakt zijn reden om direct aan de telefoon te hangen en kantoor, op het al zo drukke tijdstip, lastig te vallen met de vraag waar 'ze' nu blijven. Die op hun beurt de moeite dan weer moeten nemen, mij te bellen.
Hijgend, omdat het vanaf school een behoorlijke rit is op de fiets, kom ik precies op tijd aan.
Na twee keer aanbellen, gaat de deur nog niet open, en verwonderd door dit feit, loop ik brutaal naar het raam toe.
Ik zal de eerste niet zijn die een client bij de deur zal vinden.
Maar hoe goed ik ook kijk... ik zie geen client.
Met een mengeling van ergernis en ongerustheid haal ik mijn mobiel uit mijn tas en het rooster waarop ook het telefoonnummer van de client vermeld staat.
'Zoek je de Boer?' klinkt het naast me, nog voor ik het nummer kan intoetsen.
'Eh... ja...' Ik laat mijn mobiele telefoon weer zakken en vestig al mijn aandacht op de buurvrouw in haar afzichtelijke ochtendjas.
'Die logeert deze week bij haar dochter in Parijs.'
'O God ja...' herinner ik me het telefoon van de planning wat op vrijdag al aan mij doorgegeven had dat de Boer door die logeerpartij vervangen zou worden voor een andere client.
Ik vloek inwendig en bedank zo vriendelijk mogelijk de buurvrouw en keer nijdig het rooster om waar ik inderdaad het snel opgeschreven adres zie staan van de client waar ik had moeten zijn.
In mijn tocht naar die client toe, weet ik het zeker.
Ik haat de maandag! Op elke andere dag van de week mogen er veranderingen in de dag zijn... maar niet op maandag!
Domino D-day met enkel zwarte stenen, blijft die dag ratelen.
En dan is het dinsdag.... Pfffff...
feedback van andere lezers- ERWEE
Prima stuk en situatieschets.
ERWEE heeft vanwege die maandagen ooit, in lang vervlogen dagen, het scheren van zijn baard stopgezet. Winst van ongeveer vijf minuten. Ge hebt er geen idee van hoe lang die baard nu alreeds is.
Evenwel deze eens bekijken:
'Waar het altijd ligt' is mijn steenvaste antwoord. => steevaste
zelfbeheersing om de knop van HET weekend om te draaien
En een paar van die minuten aan elkaar vast geplakt zijn reden om direct aan de telefoon te hangen en kantoor, op het al zo drukke tijdstip, lastig te vallen met de vraag waar 'ze' nu blijven. => hier ontbreekt ergens iets naar mijn gevoel, maar wat ... misschien ook te lang als gehele zin ...
!! wellicht 'het kantoor'
'O God ja...' herinner ik me het telefoon van de planning wat op vrijdag al aan mij doorgegeven had dat de Boer door die logeerpartij vervangen zou worden voor een andere client. =>
'O God ja...' herinner ik me het telefoontje van de planning dat op vrijdag al aan mij doorgegeven had dat de Boer door die logeerpartij vervangen zou worden voor een andere client.
Ik vloek inwendig en bedank zo vriendelijk mogelijk de buurvrouw ... => Ik vloek inwendig en bedank de buurvrouw zo vriendelijk mogelijk ...
In mijn tocht naar die client toe, weet ik het zeker. => 'toe' hoeft niet.
mogen er veranderingen in de dag zijn.. => mogen er veranderingen in de planning (?) zijn..
yrsa: Hey,
DAnk je wel voor je fijne fb Erwee :-)
Ik zal straks even de puntjes op de i zetten, qua fouten... zit nog steeds te grinniken om je reactie op mijn haat bekent :-)
Groetjes xxx - aquaangel
soms voelen alle dagen als maandag ;) xx
yrsa: soms wel ja ;-) Met name 's ochtends :-)
thnxxx aquaangel
groetjes xx - kristalvlinder
wow yrsa, wat heb je dit weer mooi geschreven, ik kon het voelen en beleven pff ja heel mooi, (smile) met genoegen en in een ademtocht uitgelezen. liefs van mij.
yrsa: thnxxx miran :-)
groetjes van mij xx - Muis
De dag voor zondag. => euh.. maandag is wel na zondag ipv voor
De dag waarop ik uit zelf kennis => zelfkennis
Aha! Nog iemand! Join the club! Ik haat maandagen en ook ik keer me acht tot tien keer om "nog 5 minuten".
Herkenbare situatie Yrsa, heel herkenbaar!
Ik geloof dat velen je dankbaar zullen zijn dat je dit gepost hebt:) En... het was heel grappig om dit te lezen:)
groetjes
yrsa: oepsssss... (en het is niet eens maandag)
ik zal het direct veranderen ;-)
Enne thnxxxx muis, voor je ontzettend fijne fb :-)
groetjes xx
|
