|
< terug
Het Kempenland 1
Hij opende de buitendeur en moest met z'n ogen knipperen. Het was nog donker en de ijzige kou sloeg als een natte dweil tegen zijn met rimpels bedekte gezicht. De nog jonge dag was met zijn zwart en sterren bezaaide hemel pas aan het begin van een nieuwe dag begonnen.
De oude man nam een doek van de haak en sloeg deze om zijn nek alvorens hij naar buiten trok. Een ongewild brommend brrr ontsteeg ongefilterd zijn mond. Het verse laagje nieuwe sneeuw lag als poedersuiker over een taart maar kraakte al bij de eerste stappen. zijn adem bevroor en liet een prikkelend gevoel achter op het gelaat. Hij hoorde nog hoe het slot klikte toen de deur zich achter hem sloot. Hij genoot van zulk een mooie morgen, van alle morgens maar deze was toch wel heel apart. Ginds in de verte en heel stil hoorde hij een ijl belletje waarvan de klak door het vriesweer wijd gedragen werd. Turend naar van waar dit geluid kwam merkte hij dat zijn ogen zich al gewend hadden aan het spaarzame licht dat sterren en man gaven. Kon daardoor de donkere stammen van de oeroude eiken waarnemen die de daar lopende weg omzoomden. Hun takken waren beter zichtbaar doordat de sneeuw in de oksels van de bomen sliep. De man draaide zich even om en zag hoe een gelig schijnsel door het kleine venstertje naar buiten viel. Hij keek even naar binnen en zag hoe zijn vrouw de haard aanstak. Het geluid werd sterker en met het beter horen zag de oude man tevens hoe dat zich enkele personen een van voren en twee die de eerste volgden bijna aan hun huis voorbij liepen. Het was de plaatselijke zielenherder in begeleiding van twee misdienaren, een van hen droeg een staf met daarop het kruis de ander liep langszij en schudde kleine klokjes in de hand hij een lantaarn die een gelig schijnsel spreidde. Pastoor liep achter het hen aan en had een kelk met hosties in zijn handen.
feedback van andere lezers- aquaangel
graag komen lezen xx
Hoeselaar: Lief dat je me bezocht hier in dit Kempenland
Groetje Wilhelm - Francesco
Enkele welgemeende tips: prikkelend gevoel NA op ZIJN gelaat/ van alle morgenDEN ipv morgens/ sterren en MAAN gaven/ HIJ kon daardoor.....die de lange lopende weg omzoomden/en zag zijn vrouw de haard aansteken/Toen het geluid sterker werd zag de oude man(en met het beter horen zou ik schrappen)tevens hoe enkele personen één voor één hun huis voorbij liepen/ ONDER begeleidin van twee misdienaren.(punt)/ Eén van hen droeg een staf......de anderE en schudde kleine klokjes.(punt)/In de hand......een gelig licht VERspreidde. DE pastoor.
Je beschrijft hier een tafereel uit ver verlogen tijden. Ik heb dit nog gekend toen ik zeer jong was. Een priester op weg met twee misdienaren.Men de pet van het hoofd en men maakte een kruisteken wanneer hij voorbij kwam.
Leuk om lezen.
Hartelijk, Frank De Vos
Hoeselaar: Zal in het vervolg beter opletten Francesco, bedankt in ieder geval, ook voor het lezen
Groetje Wilhelm - muis
Ginds in de verte en heel stil hoorde hij een ijl belletje waarvan de klak door het vriesweer=< klank 'n' tje vergeten willy, als ik even mag mierenneuken
Dit ga ik alvast volgen:) Het spreekt me aan. Je hebt hier een mooie inleiding met prachtige kempense beelden geschetst:)
groetjes
Hoeselaar: Lief dat je me las meiske, ja ik zal heel goed moeten opletten of anders moet ik nablijven, ha ha ha !
Groetje Willy
|
