|
< terug
Jan Van Rompaey
Het was een paar jaar geleden. De befaamde tv presidentactrice Jan Vanromelpui bracht de ruzie tussen twee mensen op scherm. Altijd goed voor de kijkcijfers. Voor hem zaten een boer en een I-Ter. De I-Ter was om de rust, die hij nodig had om zijn denkwek te verrichten, naar het platteland verhuist. De boer die zichtbaar zat te grijnzen, moest duidelijk die nieuwlichters niet.
Hij had zelfs een truc gevonden om het leven van die I-Ter onmogelijk te maken. Iedere paar seconden liet hij kanon gebulder horen. De I-Ter werd er hoorndol van, zijn huid trok bleek weg. Den boer genoot zichtbaar. Voor de vogels weg te jagen zei hij met een grijns. De kanonmonden stonden TOEVALIG in de richting van de kleine modernistische Vila. Een glazen blokkendoos vond den boer. Door de glazen wanden zag de boer alles. Hij zag die smerige man dag na dag in zijn onderbroek lopen door de wandhoge vensters. Soms zag den boer hoe die zonderling uren aan een stuk voor een soort tv scherm staren. Voor de rest zag hij niets. De leegloper. Het gehele dorp sprak er schande van. Het zou den boer niets verwonderen dat er drugs in het spel waren. En de boer had binnenpretjes. Die zonderling wist nog niet wat er boven zijn hoofd hing. Binnen een paar dagen zal hij manou-military verplicht worden die glazen kubus af te breken. Toen den boer zijn aangetrouwde neef om informatie had gevraagd of hij die landbouwgrond aan die stedeling zou verkopen, had zijn neef hem lachend aangekeken en hem gezegd - dit wordt een goud mijn je zult wel een tijdje geduld moeten hebben en dan verdien je drie keer - de neef had gelijk gekregen. Eerst verkocht den boer voor veel geld de grond - het was immers prachtig gelegen grond - aan die naïeve stedeling. De aangetrouwde neef gaf met veel poeha als burgemeester van het dorp een bouwvergunning. Waarna de stedeling een dure architect in de hand nam en een kleine modernistische Vila neerpoten. Het plan begon te werken. Den boer zorgde voor veel lawaai en andere obstakels zoals het vol modder smeren van het straatje waar het villaatje stond. En straks zou iedereen die op landbouw grond had gebouwd zijn huis moeten afbreken. En dan had de neef gezegd dan moest hij voor een prikje de grond met villa terug aankopen. Iets later zou door toedoen van hun handlangers een nieuwe verordening er voor zorgen dat niet iedereen zijn woning moest afbreken, die modernistische Vila was de gouden handdruk.
Tegen die tijd zat de I-Ter al lang ergens terug in de stad in de goot. En zoals iedereen weet vanuit de goot komt niet veel lawaai laat staan processen. Wie in de goot ligt heeft het zichzelf aangedaan. Zegt de beroemde volksmond. Met wat geluk was de I-Ter aan de alcohol of andere drugs daar zouden ze niets meer van horen.
Toen dacht ik opeens dat denkwerk in de I-T wereld brengt veel geld op terwijl die boer alleen nog kan boeren omdat hij de helft van het Europees budget als subsidie krijgt.
Niets van dat bij de heer Vanramppuin. De I-Ter werd terechtgewezen wegens het vernielen van bronstige landbouwgrond. En de boer mocht gaan in vrede. Moest het zijn dat u een dezer dagen iemand ziet lopen in vrede, zonder toekomst. Spaar hem.
Tegenwoordig zie ik in het wekelijkse leven vooral boeren die een psychiater nodig hebben. Op het scherm zie ik boer zoekt vrouw. Niet dat ik zelf geïnteresseerd ben. Alhoewel Een stoere bronstig boer. Die graag de katjes in het donker knijpt - Miel Cools - Ik ben geen vrouw, en ik ben het stad gewoon. En daar bedoel ik mee de echte stad niet die vlaamsche dorpen die zichzelf stad noemen. De stad waar het katjes knijpen achter de hoek kan, in het ergste geval, in de andere wijk. Het schijnt dat de langst levende mensen nonnen en pastoors zijn. Zo zien de van rompuis er wel uit. - LANGST LEVEND NIKS BELEVENT- Help ik ontwaak uit een nachtmerrie.
feedback van andere lezers- SabineLuypaert
weeral een plezant geverfd stukje
(just die zetfoutjes nog he ;))
|
