|
< terug
wintertekstje
Dromen zoet als honing, uitkijkend over het sneeuwlandschap
In gedachten zweven doorheen de witte plukken van wolken
Onmetelijke vlakten verkennen, elk met onze eigen droom
De jachtige mensenmassa achter ons latend, terug naar de rust, samen gelukkig zijn
De zon speelt de hoofdrol in dit alles, zij zal ons niet alleen aan de buitenkant verwarmen, het is bijna niet te geloven dat dit allemaal binnen ons bereik ligt
In gedachten snuif ik de zoete geur op van de bloeiende lavendel, velden blauw als de middellandse zee
Mijn jachtige hart terug tot rust gekomen, ik zie niet alleen de natuur, ik beleef ze terug echt, elke bloem trekt mijn aandacht, elke vlinder zie ik tuimelend door de lucht zweven
Op onze blote voeten in het koele water slenteren, hand in hand, genietend van de zomerzon
Waarom heeft het zo lang geduurd eer ik dit mensje tegen het lijf liep, is dit voorbestemd? Ik ben dankbaar voor haar zachtheid, haar eerlijkheid
Ik wil voor altijd bij haar zijn, ik wil voor haar zorgen..ik zet mijn hart open voor haar, laat haar toe in het diepste van mijn ziel
feedback van andere lezers- harmandi
Wat liefde al niet kan doen, nietwaar? Je beeldt je gedachten goed uit met woorden, geeft me even het gevoel dat ik daar ben, in de zon, tussen de bloemen, heerlijk...
roggemanj: hopelijk kan ik je nog dikwijls meenemen in mijn mooie dromen - geertje
mooi verhaal
ik ben een tikkeltje jaloers (wegens persoonlijke omstandigheden van net een breuk in de liefde)
het is je echter van harte gegund !!!
groetjes
geertje
roggemanj: :-)
|
