|
< terug
Domrion
De nevelsluiers hingen laag,De ijslaag op Domrion niet echt slipvast.
Een onderzoeks-raket landde met veel lawaai, damp werd meteen ijs.
De commandant gaf bevel de woeste gronden te bekijken.
Met een terreinvoertuig op rupswielen zocht men naar delfstoffen, die in deze onherbergzame planeet veel voorkwamen.
De Holowanen wisten niet beter,dan dat hun planeet ontstaan was als enneagram,en zij daaruit ook geboren waren.
Met hun lange dna-strengen konden ze zich moeiteloos aanpassen.
Alle onderdelen van hun uiterlijk waren goed te zien, de robot-mensen kwamen uit hun verleden.
Met kleine glazen oren aan hun pastelkleurige schubben, schudden ze de afvalmicroben uit hun aura.
Verre voorouders waren net als op de aarde, kleine slijmachtige micro-organismen
die hun nep- huid een slijmerig uitzicht bezorgden.
Ze spraken niet zoals wij op aarde, maar zongen bijna hun woorden.
Deze trilden, en werden op grote afstanden net als lichtgolven ontvangen, met zeer grote snelheid.
Zij woonden in kosmische glazen slijmbollen, die verwekt waren door grote twee-slachtig wezens.
Zij slapen niet zoals wij gewend zijn, omdat hun tijd-cyclus niet paralel met onze tijd loopt.
In veel telepathische overdrachten zijn ze zeker veel sneller dan aardbewoners
Ook de medische aspekten zijn ons lichtjaren vooruit...
Zij opereren door middel van telepatie, en de beschadigde stukjes slijmvlies groeien spontaan weer aan.
Kleine kinderen bestaan hier niet, hun slijmvezelcellen groeien zo onnoemelijk snel, dat ze de anderen makkelijk in neuron-synoptische groei bij kunnen houden.
Waar bij onze neuronen, onderbrekingen in de synapsen van de zenuwen veel voorkomen, is bij hun de afstand tussen deze overdracht veel intenser. Zo kunnen ze daardoor sneller denken, en zich verplaatsen.
De geslachtelijke paring zoals wij die kennen, vervalt in deze context, en gebeurt d.m.v. telepathie, dat zich als een soort magnetische aantrekkingskracht voorstelt.
Iedere verandering in de lichtgevoelige laag van de nep-huid wordt geregistreerd, en opgeslagen in een soort tijdloos geheugen, met een continue wisseling van korte en lange duur.
Van iedere soort is er hier een tijdloze kopie voorhanden.
Men werkt door symbiose verschillende taken af, op verschillende locaties en tijden.
Met behandeling door geleiding komen de elektronische velden tot stand;
en kunnen door inductie, de functie-verwerkende eigenschappen verbeteren.
Heeft er iemand nog vragen? vroeg de jonge knap ogende leraar...
Neen? dan houden we er voor vandaag maar mee op, zei hij op een weifelende toon.
"Hee, zei Koriak, dan ben ik zeker de domste uit deze klas ''...
Hij glunderde breed, en keer op keer herhaalde hij deze zin.
" Dit verhaal ging over hoe jullie er in de toekomst uit zouden kunnen zien," zei de leraar geschiedenis;" en heeft met slimheid of dommigheid niets te maken".
De les was afgelopen, en iedereen ging zijn weg.
|
