writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

De paria

door roggemanj

De zon stuurt haar verschenen stralen de living in, de meubels worden belicht door een verbleekt schijnsel en ik blijf somber vanbinnen. De dagen lijken nu ineen te lopen zonder een enkel hoogtepunt, dit wordt geen gemakkelijke opgave.
Ik sluit me meer en meer af van mensen in het algemeen en ook al krijg ik van overal signalen, het doet me weinig of niets. Oplossingen van allerlei aard flitsen me aan een hoog tempo door mijn hoofd, ik kijk rondom mij en de wereld lijkt wel veranderd op die paar jaar en het is net of ik niet snel genoeg kan stappen om gelijke tred te houden met de massa.
Ik bekijk haar gezicht op de foto en voel wat ik voel vanbinnen, zij was mijn poolster, mijn navigatiepunt, mijn steun in moeilijke dagen.

De wirwar in mijn hoofd is groot en ik vraag me af of ik nog diezelfde persoon zal worden die ik was voor gebeurde wat gebeurd is. Ik voel me enorm kwetsbaar nu en voel ook dat ik dit alleen zal moeten ondergaan, ik geen steun van buitenaf zal moeten verwachten, daarvoor heb ik al teveel bruggen achter mij verbrand. Ik voel me echt een onaanraakbare, een paria.

Deze pijn uit mijn lijf schrijven helpt me voor een stukje maar niet voldoende om me goed te gaan voelen. De zon zakt nu stilaan naar de einder en hult de living in een rode gloed, een voorteken van een opkomende storm. De klok tikt geduldig en met vaste regelmaat, in gedachten ben ik ver weg van hier, ik wil vluchten en ik weet niet waarheen, ik wil liefhebben en ik weet niet wie, ik wil me goed voelen en het lukt me niet.

 

feedback van andere lezers

  • muis
    Een knap stukje dat recht uit het hart komt.
    groetjes
    roggemanj: Thanks muis
  • ERWEE
    Inhoud ok, technisch ook prima gezet.

    Zou enkel denken om van deze lange zin er twee te maken, dan krijgen al de elementen een eigen nadruk.

    Ik voel me enorm kwetsbaar nu en voel ook dat ik dit alleen zal moeten ondergaan, ik geen steun van buitenaf zal moeten verwachten, daarvoor heb ik al teveel bruggen achter mij verbrand. => Ik voel me enorm kwetsbaar nu en voel ook dat ik dit alleen zal moeten ondergaan. Dat ik geen steun van buitenaf zal moeten verwachten, daarvoor heb ik al teveel bruggen achter mij verbrand.
    (Zelfs vanaf Daarvoor zou nog een aparte zin mogen zijn)
    roggemanj: Bedankt ERWEE, ik beloof je dat ik het eens zal herlezen :-)
  • togu_hang
    gevoel mooi neergezet
    roggemanj: Thanks Toqu
  • jbrouns
    Mooi fragment dat past bij de tijd van het jaar, ik heb deze nacht ook een vluchtfragment geplaatst hier op de site. Grts.
    roggemanj: Heel erg bedankt voor je fijne reactie
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .