writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

La Marolliëne (deel 3)

door mistral

Mijn handen glijden over mijn gelaat en betasten het zoals een blinde dat zou doen. Mijn voorhoofd is hoog en breed en als ik mijn vingers laat rusten op mijn slapen voel ik ze kloppen. Het vreemde spiegelbeeld kijkt me aan en de handen verplaatsen zich naar de zijkant van mijn wangen en omsluiten het ovaalvormige gelaat. Zo blijf ik staren naar mijn spiegelbeeld en langzaam verandert de kleur van mijn ogen van helder blauw naar paars.

De kleur van mijn ogen was ooit een discussiepunt tussen mijn ouders. Ik herinner het me levendig nu. Ze hadden het erover toen ik eens ziek in bed lag, vele jaren geleden. De deur naar de gang stond open en ik kon hen tot boven horen.
'Niet waar Marcel' je vergist je!
'Antoinette, ik verzeker je dat ik het gezien heb!'
'Dit kan onmogelijk waar zijn'
'Je kan het niet blijven negeren vrouw'
'Neen! Ik weiger het te geloven, het zou betekenen …'
De winkelbel verstoorde het gesprek.

Het Maria Boodschaplyceum om de hoek in de Moutstraat opende de poorten en horden meisjes van verschillende leeftijden, in grijze uniformen, stroomden naar buiten. Een dagelijkse gebeurtenis, zo ook het rinkelen van de deurbel van mama's winkeltje. Het was weer snoeptijd.

Later vergat ik het voorval van die dag, mijn ogen waren nu eenmaal fel blauw en het verschil tussen zonneschijn en regenwolken kon hen doen veranderen van kleur. Ik zag er nooit iets vreemds in. Maar nu ik ze goed bestudeerde en dichterbij keek zag ik nog iets anders, iets wat ik nooit eerder had opgemerkt; de donkere ring rond de irissen was breder dan normaal, alsof er nog een laagje bovenop lag, iets breder, een laagje met een diepe purperen gloed. Ze fascineerden me, ik vergat te knipperen en boog steeds dieper voorover, tot ik niets anders meer dan ogen zag. Priemende poelen waarin een vuur smeulde, dieper en dieper zonk ik weg in die blik en beleefde een droom.


 

feedback van andere lezers

  • togu_hang
    heel mooi ... dat belooft een droom te worden
    groetjes
    mistral: oepsie! nu moet ik vlug in mijn pen kruipen ..... ;)))
  • ERWEE
    Vree knap mistral
    mistral: en ikke vree content maatje
  • SabineLuypaert
    OOOOOO VERDER

    IK BRAND VAN VERLANGEN

    straffe kijkers:o
    mistral: ik zal ze naar de oogarts sturen (lacht weer geniepig ...);)
  • muis
    En ikke ga verder
    groetjes
    mistral: naar waar?

    waai ze!
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .