naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Navelrood - 2 -

door jbrouns

De tijd dringt, is er niet om te rouwen. Navelrood wordt ingelijfd bij de volgende opofferingsmissie. De peervormige deelnemers krijgen hun laatste instructies. Terwijl ze zijdelings naar Navelrood loeren, wordt er over en weer gefluisterd.
'Psst, … is ze wel te vertrouwen? Psst, …. Ze is er helemaal niet klaar voor. Pssst, … hou jullie snaters, zien jullie niet dat ze lijdt!'
Navelrood vangt flarden op van gesprekken. Maar ze laat het zich niet aangaan. Ze kan maar aan één iemand denken: haar vriendin die zichzelf als Bolka had voorgesteld. Zou ze nog in leven zijn? Onmogelijk! En toch? Navelrood heeft een onverklaarbaar gevoel van wel. Maar hoe? En waar zou Bolka dan wel zijn?
'Neem jullie posities in!'
Het is zo ver. De leider, een brede peervormige met een enorme grote kop, spreekt zijn laatste aanmoedigingen.
'Peertjes, ik ben trots op jullie. Dankzij jullie onvoorwaardelijke inzet worden vele levens gered. Maar we stoppen niet met onze missies voordat de volledige planeet gered is.'
De woorden worden beantwoord met een eensgezind gebrul van de peervormigen.
'Whoeja!'
'Ga nu zonder vrees, en bedenk dat de dood slechts een opgaan is in een nieuw leven.'
'Whoeja!'
'En jij Violetje, ik geloof in je oprechtheid. Ga in vrede. Niemand treft schuld.'
'Whoeja' roept Navelrood, terwijl ze slikt om een hardnekkige traan tegen te houden.
De commandant wil aanvangen met aftellen, maar hij wordt plotseling verstoord door een onheilspellend gebrom vanuit de verte. Wat eerst op een kleine zwarte stip lijkt, wordt alsmaar groter.
'Alarm!' roept de leider. 'CO2!'
Agressieve CO2-dampen komen verstikkend aangewaaid. Ze worden aangevoerd door een zwarte koffieboondruppel, die onophoudelijk een harde hoest uitstoot. Ze blazen een verschroeiende adem uit. Druppels die erdoor getroffen worden verdampen en gaan op in het niets. In paniek storten sommige druppels zich van de wolk af, anderen rennen hysterisch door elkaar. De eerste aanslag laat vele slachtoffers achter.
Navelrood ontkomt er maar net aan, maar staat nu geïsoleerd omdat er een groot gedeelte uit de levende wolk verdampt is. Een tweede aanval volgt. Maar inmiddels hebben de kogelvormige beschermers het getroffen gebied bereikt. Met wapens die veel gelijkenissen vertonen met kruimeldieven, zuigen ze de vernietigende dampen weg. Het gevaar wijkt.
Maar de zwarte koffieboon, waartegen de wapens machteloos zijn, zint op meer. Hij zweeft op een CO2-damp naar Navelrood. De kogelvormige druppels kunnen slechts toezien vanuit de verte. De zwarte koffieboondruppel nadert. Haat in de ogen. Navelrood's aandacht wordt getrokken door een kleine witte vlek op de bolle buik van zijn belager.
'Bolka?' stamelt Navelrood.
De koffieboon lijkt even uit het lood geslagen.
'Ja, jij bent het! Bolka!'
Navelrood opent zijn armen. Hij verwelkomt haar.
'Jij gaat eraan, verrader!' schreeuwt de zwarte druppel.
Bolka, het spijt me zo,' fluistert Navelrood.
Het brengt de koffieboondruppel opnieuw even van haar stuk. Maar dan stort ze zich op Navelrood, klaar om hete adem uit te stoten.




-> lees morgen hoe het afloopt ;-)

feedback van andere lezers

• ERWEE
  Prima tweede deel.
  jbrouns: Dankewel menier, m?rrege leste deil, es god het blieft.
  Toedeloe
• muis
  De tijd dringt, is er niet om te rouwen.=< of het ligt aan het late uur, of aan mij of aan de zinsbouw...vraagteken:)
  
  Weer een knap stukje en ik ben benieuwd naar het vervolg... Koffieboon:) Mooi gevonden
  
  groetjes
  jbrouns: Hey, je brengt me aan het twijfelen, het is absoluut een aparte zinsbouw, maar of het daarom niet kan of verkeerd is? Ik weet het eigenlijk niet?
  Groetjes
• togu_hang
  nog beter dan deel 1 J ... hop naar 3
  jbrouns: Dat hoor ik graag :-)
  Bedankt voor het lezen en fb.
  Grts.
• Hoeselaar
  Ik wist niet dat er zoveel suspense is tussen de wolken, deze beelden lees ik nu voor het eerst en ik moet zeggen dat het fantasievol verloopt. Op naar het derde deel
  
  Groetje Wilhelm
  jbrouns: Bedankt voor lezen en fb.
  Groetjes
• Henny
  De natuur vecht tegen de vervuiling, maak ik er uit op. Het kan iets anders zijn natuurlijk, maar een verhaal kan uit verschillende invalshoeken gelezen worden.
  jbrouns: Zo is het maar net. Bedankt voor het lezen en fb.
  Feest ze!
• lin
  Heel mooi hoe je dit hier in een verhaal weet te brengen.
  Op naar het laatste deel!
  jbrouns: Bedankt, nou, dan sprken we ons weer na het laatste deel ;-)
  Groetjes
• aquaangel
  Mooi opgebouwd
  jbrouns: Bedankt voor het lezen en fb. (Jij bent hier niet weg te slaan hè ;-)
  Groetjes