writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Krijgers

door Elina

Royan

Royan zat zwijgend in het zadel. In de verte zag hij het dorp liggen. Eindelijk, hij was er. Zijn visioenen hadden hem stap voor stap naar dit dorp geleid en vannacht had hij eindelijk zonder visioen kunnen slapen. Hij had zijn eindpunt bereikt. Het zag er vredig uit daar beneden. Enkele huisjes, wat boerderijen in de omgeving. Het lag vlak aan de bosrand. De naam wist hij niet eens; dat deed er ook niet echt toe. Hij zuchtte en spoorde Mellian aan. De hengst was moe, ze hadden er een lange rit op zitten sinds de laatste stopplaats. Hij reed in een kalm drafje de heuvel af, het pad naar het dorp op. Het was markt, zo te horen. Hij hoorde muziek, en de geluiden die altijd bij een markt hoorden; roepende kooplieden, het aanprijzen van de koopwaar, het gepraat en geklets van de mensen. Hij steeg af toen hij zag hoe druk het was. Met Mellian aan de teugels ging hij op zoek naar de herberg. Die vond hij in het midden van het dorp, aan de hoofdstraat. Mellian brieste, ging sneller lopen, zoals altijd in de buurt van een stal. Het was druk, ook daar. Alle boxen schenen vol. Staljongens holden af en aan. Voor zo'n klein dorp was het een behoorlijk grote stal. Hij bleef zwijgend even wachten tot er een naar hem toe kwam. Mellian schudde ongeduldig het hoofd; hij mompelde zachtjes wat sussende woordjes tegen hem. Toen pas kreeg het personeel in de gaten dat hij er al een poosje stond. Het werd langzaam stil in de stal. Het groepje jonge knapen groepte bij elkaar. Hij glimlachte flauwtjes.
"Kan ik mijn paard hier stallen?"vroeg hij.
Een van de jongens had de moed om naar voren te komen. Zenuwachtig bleef hij op een meter afstand voor hem staan.
"Ja? Is er nog plek?"vroeg hij vriendelijk.
De jongen knikte vlug.
"Natuurlijk, heer. Ik zal meteen een box leegmaken."hakkelde hij.
Hij gebaarde naar zijn kameraden en ze gingen snel aan de slag.
Hij streelde zacht Mellians hals.
"Die gekke jongens ook altijd. Nu ja, jij hoeft je nooit zorgen te maken om een slaapplaats."mompelde hij.
Mellian hinnikte slechts als reactie. Hij grinnikte even in zichzelf en keek toe hoe de staljongens een vurige hengst uit een box haalden, om plaats te kunnen maken voor Mellian.
Dezelfde staljongen kwam weer voor hem staan.
"Er is plek, heer."hijgde hij.
Hij glimlachte vriendelijk naar de jongen.
"Dank je wel."
Hij legde even zijn hand op het hoofd van de knaap en mompelde kort wat woorden. De jongen huiverde onder zijn zegening. Zwijgend nam hij Mellian bij de teugels en leidde hem de box in. Hij sloot de deur en keek de jongens aan.
"Raak hem niet aan, goed? Hij is afgericht; hij accepteert niemand anders dan mij. Let daarop, voor er iemand gewond raakt."zei hij waarschuwend.
De jongens knikten ijverig. Hij glimlachte even en wandelde toen kalmpjes de stal uit, de herberg in.


Dit is een verhaal van me waar ik al een poosje mee bezig ben. Het staat ook op een andere site gepubliceerd, misschien dat het lezers daarom bekend voorkomt, maar wees gerust: het is geen plagiaat, het is van mezelf. Bedankt voor het lezen!

 

feedback van andere lezers

  • chris
    paarde lief hebber heb ik begrepen
    paard en ruiter meer dan man en vrouw ,allee ik bedoel een paard is je verlengde een partner is je weder helft
    die zot van paarden zijn begrijpen wat ik bedoel
    chris
    Elina: Ey Chris :)
    Dank je wel voor je feedback :)
    Ik ben niet echt een paardenliefhebber, maar ik vind het altijd leuk om dieren een eigen stem te geven, vandaar :P
    Blij dat je dat zo ongeveer begrepen hebt :)

    Elina
  • erinneke
    aangename lectuur, tof begin
  • togu_hang
    leuk begin ... goed neergezet
    groetjes
  • mistral
    dit is een boeiend begin, het beloofd spannend te worden.

    groetjes
  • ERWEE
    Prima! Nummer de delen eventueel.

    "natuurlijk, heer. Ik zal meteen een box leegmaken."hakkelde hij. => "Natuurlijk ..."

    Hij glimlachte even en wandelde toen op zijn gemak de stal uit => Hij glimlachte even en wandelde toen rustig (?) de stal uit
  • lin
    Dit leest prettig en vlot. Doorgaan zou ik zeggen!
    Groet, lin
    Elina: dank je wel, Lin :) Ik ben er al zeker mee doorgegaan, post binnenkort eens een volgend deel :)
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .