writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Kop en half

door drebddronefish

Wij beraadslagen vanuit de Koninklijke stallen van koning Canute. In werkelijkheid een achteraf bingozaaltje van café 'Kop en Half', in het gehucht St. Jan in Eremo. 'Kop en half' is vaste klant in het café. Bij het zicht van zijn buitenproportioneel hoofd deinen de andere klanten een halve meter verder weg op hun krukken. De man verzet idem dito proportioneel veel pinten bier. Het gelal dat zijn immense strottenhoofd voortbrengt overheerst het gehele dagelijkse gebeuren. Het is hier een biercafé! Dat zul je geweten en vooral geroken hebben. Ze hebben dan maar wijselijk besloten om het café 'Kop en half' te dopen, alleen al om te voorkomen dat het bier zou verzuren bij de immense speekselvloed die zou vloeien, mocht de goede man zich al verongelijkt voelen. Vandaar.
De cafébaas had niet het geringste probleem met onze kleine intenties, maar wij met onze paardenkoppen hadden niet meteen door dat de cafébaas akkoord ging met onze wilde plannen en toen boden we hem vijftig Euro per maand bovenop onze dagelijkse rekening aan biervaten en de baas ging dus maar dubbel overstag. Wij beginnen steevast onze samenzwering met onze nationale hymne.

King Canute

King Canute was weary-hearted; he had reigned for years a score,
Battling, struggling, pushing, fighting, killing much and robbing more;
And he thought upon his actions, walking by the wild sea-shore...

W. M. Thackeray

Ja, ja, 'Rub some more…' voegde de cafébaas eraan toe.

In ons geval bij gebrek aan wild sea-shore, worden wij wild bij de aanblik van de koeien in de weide van boer Coene, achter het bingozaaltje gelegen. IK ben Jolly, de leider van de roede vierkante tafelridders. Arabesk en Brego zijn mijn metgezellen in onze queeste.

'Ok, mannen, ik bedoel paarden, zijn we er klaar voor?' eindig ik ons hoog intellectuele vierkante tafel theekransje.
'HI hihi' roept Arabesk uit. 'Gi gigi' roept Brego uit. Hij is Gentenaar en heeft een spraakgebrek, hij heeft moeilijkheden om de 'h' uit te spreken.

'Ok dan, laten we de einder in rijden, om jonge maagden te beschermen tegen de geweldige bedreiging van nietsvermoedende sujetten, die wel eens kwaad in de zin zouden kunnen hebben!' en ik stampvoet om spoorslags te vertrekken. 'Mannen, check jullie uitrusting voor de laatste maal, voor we onze nobele heldendaden aanvatten!' Ik zie dat Brego sukkelt met zijn uitrusting en ik bries door mijn neus 'Zeg Brego, weet je nu nog niet dat je kleren uitmoeten? Heb je ooit al een paard gezien met kleren aan?' Mijn briesende toon doet hem terstond de kleren afwerpen en eindelijk zijn we klaar.

'Mannen, check jullie lullen, een hengst heeft een enorm geslacht, het moet een beetje echt lijken, desnoods rukken jullie nog even! Er moet een dreiging van ons paarden uitgaan!''
Brego en Arabesk gaan terstond rukken aan de wapenuitrusting en luttele seconden later zijn we eindelijk paraat. Drie fiere krijgerpaarden in vol ornaat!

En we rijden uit, op zoek naar maagden in stresssituaties. 'Hi… HIHI' en ter afwisseling 'Gigigi' roepen we gezamenlijk uit. We gaan over van draafpas naar galop en zowaar een eindje verder in de hoofdstraat ontwaren wij ons eerste slachtoffer. 'Hihi, jonge dame!' roep ik uit. 'Wij zijn de ridderpaarden zonder ridders op onze rug! Die man daar aan je zijde! Valt die je lastig?'
Het meisje kijkt verschrikt, waarschijnlijk door de aanblik van onze fiere geslachten en geeft geen antwoord. 'In naam van koning Canute! Valt die man je lastig?' herhaal ik. 'Enfin, meneer, dat is mijn oude vader, ik help hem de straat over!' zegt het meisje met een glans van slachtoffer in de ogen. 'Ach zo!' repliceer ik scherpzinnig 'En die stokken dan? Slaat je oude vader je soms?' Het meisje haar borstkas begint vervaarlijk te zwellen als ze uitroept; 'Jezus, Christus man, zie je niet dat mijn vader kreupel is? Dat zijn zijn wandelstokken? Idioot!'
'Ben je zeker dat dat geen wapens zijn?' vraag ik nog eens, want onze vijanden zijn listig en vermommen zich soms in nietsvermoedende hoedanigheden.
'Zot' het meisje briest harder dan wij drie samen.
'Jonge dame, wij zetten de zeilen bij op zoek naar gestresseerde jongedames. Wij zien inderdaad dat jij niet in hoge nood verkeert! Doe wel en zie niet om! Tot nog eens en de groeten thuis!'
'Mannen, euh paarden, let's go! Wij zetten onze glorieuze queeste verder!'
En hinnikend verdwijnen we in de einder.

 

feedback van andere lezers

  • SabineLuypaert
    plezante namen (smile), euhm:o hebbben jullie die maagden in stressituties dan nog gevonden (smile) zit nug te lachen met de reactie van de jonge dame haha
    drebddronefish: Als die maagden niet meer te vinden zijn, cre?ren we ze zelf toch:-)
    dank u zeer o dame vol genade
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .