naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Op 't Nippertje (2/9) sprookje voor volwassenen

door lin

Deel 2

Nippertje zuchtte eens diep. Het zweet stond op zijn voorhoofd van al dat gesjor aan dat apparaat. Hij nam even een pauze en keek eens naar het vreemde ding dat eerder zulke rare geluiden had gemaakt. Stel nu, dat het hem zou lukken om dit apparaat het dorp in te krijgen, dan was hij weer helemaal de man…eh…kabouter. Hij grijnsde van oor tot oor om zijn eigen grapje en besloot het vreemdsoortige ding nog eens aan een nader onderzoek te onderwerpen. Met veel kracht lukte het hem het apparaat weer op zijn rug te krijgen en klom er bovenop. Een moment staarde hij naar de knopjes waar hij eerder verwoed op had staan springen.
Sommige knopjes hadden kleurtjes en dat maakte hem nieuwsgierig. Voorzichtig stapte hij naar het knopje waar een groene vlek op zat en drukte er met zijn voet op. Prompt hoorde hij een eentonig geluid. Hij schrok er zo van, dat hij pardoes van het apparaat viel. Het zachte mos brak zijn val en hij bleef even versuft liggen. Nadat hij weer overeind was gekrabbeld klopte hij zijn vestje schoon en liep naar het apparaat. Behendig klom hij weer bovenop het apparaat en hoorde nog steeds het eentonige geluid. Stap voor stap schuifelde hij naar het geluid toe, maar lette niet op waar hij liep en struikelde pardoes over een randje. Nippertje viel voorover en belandde onzacht op het apparaat. Geschrokken door zijn eigen onhandigheid ging hij snel staan en merkte dat het eentonige geluid was verdwenen. Hij hoorde nu een totaal ander geluid: een soort zoemen, dat af en toe onderbroken werd door een stilte. Met het hoofd scheef keek hij naar een plaatje dat steeds op leek te lichten. Plotseling was het geluid weg en Nippertje deinsde achteruit, niet wetend wat er nu zou gaan gebeuren.
"Stefan? Ben jij dat?" klonk een harde stem.
Nippertje schrok en wist net op tijd zijn evenwicht te bewaren, voordat hij andermaal van het apparaat zou lazeren.
"Stefan! Als dit jouw manier is om geintjes uit te halen, dan kan ik er niet mee lachen!" zei de harde stem weer.
Nippertje begreep er niets van. Wie was toch die Stefan? Op handen en voeten kroop hij behoedzaam naar de bron van het geluid.
"Stefan! Zeg nou iets!" gilde de stem.
Nippertje schrok zo van dat harde geluid, dat hij opsprong, halfstruikelend over de knopjes rende, van het apparaat afsprong om vervolgens naar de bosrand te vluchten. Hij dook achter een kei en keek angstig om de hoek. Het bleef stil. Toch schrok hij weer opnieuw toen hij een gerucht achter zich hoorde. Toen hij zich omdraaide, keek hij in het grijnzende gezicht van Doppertje, een kabouter uit zijn dorp. Doppertje was een simpele ziel, maar ongelooflijk sterk. Nippertje zuchtte van opluchting en lachte flauwtjes naar zijn dorpsgenoot.
"Wat lig jij hier te doen?" vroeg Doppertje.
"Ik heb iets ontdekt, Doppertje. Iets fantastisch en gevaarlijks," zei Nippertje gewichtig en ging voor hem staan.
"Ja ja..." zei Doppertje plagend, maar keek toch om zich heen om te kijken wat Nippertje bedoelde.
"Daar!" wees Nippertje.
Doppertje keek richting het apparaat. Nippertje voelde zich weer dapper, liep kloek naar het apparaat en klom er weer bovenop. Doppertje bleef op een respectabele afstand staan.
"Kom nou!" daagde Nippertje hem uit en lachte luid.
Aarzelend kwam Doppertje dichterbij en voelde voorzichtig aan het apparaat. Hij besloot er ook op te klimmen en hij keek zijn ogen uit, toen hij al die knopjes zag.
"Er komt zelfs geluid uit," lachte Nippertje vrolijk en liep naar het knopje waar hij eerder op was gesprongen.
"Geluid?"
"Ja....piepgeluidjes en zelfs stemmen," zei Nippertje nu serieus en als een jager die net een beer had geschoten, stond hij met één voet op een knopje.
"Ik geloof er niets van, opschepper," kaatste Doppertje terug.
"Fff....jij bent niet slim genoeg om dat allemaal te begrijpen," meesmuilde Nippertje, die allang in de gaten had dat er geen geluid meer uit het apparaat te horen was. Dat maakte hem overmoedig en hij schepte nog meer op.
"Dit is een mensending, dat ik heb gevonden en dat nu van mij is!"
Doppertje keek hem onderzoekend aan en liep naar hem toe, maar struikelde en viel met zijn hoofd op een uitsteeksel. Plotseling begon het apparaat te trillen en de beide kabouters probeerden zich staande te houden, maar faalden daarin jammerlijk. Ze vielen op de grond en keken elkaar angstig aan.
"Het leeft!" schreeuwde Doppertje en zonder om te kijken rende hij weg.
"Wacht op mij!" schreeuwde Nippertje en wilde achter Doppertje aan rennen, maar iets weerhield hem.
Hij draaide zich om en keek naar het apparaat. Het leek niet meer te trillen. Op zijn hoede liep hij naar het apparaat toe, en inderdaad, het bewoog niet meer. Voorzichtig legde hij zijn hand op het apparaat en haalde het snel weer weg, bang dat het weer zou gaan bewegen. Er gebeurde niets en nu hield hij zijn hand er langer tegenaan. Zijn angst maakte plaats voor bravoure.
"Doppertje! Doppertje! Ik heb het tot rust kunnen brengen!" schreeuwde hij naar hem.
Doppertje, die zich had verscholen achter een grote steen met een twijg in zijn hand, keek schuchter naar Nippertje, die zich alweer boven op het apparaat bevond.
"Kom nou! We slepen het naar het dorp!" schreeuwde Nippertje, wetende dat hij alle hulp met het slepen kon gebruiken.
Ietwat onrustig en onwennig liep Doppertje weer terug. Zijn nieuwsgierigheid won het van de angst en het duurde dan ook niet lang voor ze met z'n tweeën aan het apparaat sjorden om het naar het dorp te slepen....

feedback van andere lezers

• muis
  Wat een gsm voor gevolg heeft:) Het brengt wat leven in de brouwerij:) Speels geschreven dit stukje:) Ik voel de boutertjes op en neer het apparaat
  Benieuwd naar het vervolg Lin
  groetjes
  lin: Dan is dit deel nog een redelijk rustig tussenstukje. Wacht maar eens af! Groetjes,
  lin
• togu_hang
  knap neergezet ... iets minder sterk dan het eerste Lin, maar het is dan ook wat rustiger hé ... ik blijf alleszins fan
  groetjes
  lin: Dank voor je reactie. Je zuilt wel merken dat elk even deel iets anders van opzet is, omdat het oorspronkelijk door een collega-schrijver van een andere site is geschreven. Ik heb het daarna wel herschreven om er ??n verhaal van te maken, maar uiteraard niets in de oorspronkelijkheid veranderd. Toch passen de delen zo prima bij elkaar. Morgen het derde deel! Lieve groet, lin
• SabineLuypaert
  dat getril doet mij ondeugend lachen (bloos)
  lin: Dan ga je nog veel vaker ondeugend lachen Sabine! Liefs, lin
• ERWEE
  Laat maar komen!
  
  lin: Morgen weer een deel ERWEE! Dank voor het lezen, groet, lin
• Henny
  Ik ga nog pret beleven, want het verhaal komt in mijn geheugen weer terug. Op naar deel drie!
  lin: Dan ga je zeker pret beleven! Fijn je hier weer te zien, lin
• jbrouns
  Voor ons, de mens, gebeurt er misschien niet zo veel, maar voor die kaboutertjes natuurlijk wel, en dat geef je goed weer tot in de details. Leuk!
  'naar de bron waar het geluid vandaan kwam' -> 'naar de bron (of oorsprong) van het geluid'.
  Groetjes
  lin: Goede suggestie! Ga ik aanpassen. Groet, lin