writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

kervende liefde

door pisatelj

duizend kussen voor elke haal met een scheermes

Ik zit in je zetel. Voor het eerst merk ik dat je een televisietoestel hebt, op de grond, in de hoek. Je zegt dat je zelf ook nauwelijks beseft dat het er staat. Ik kijk je aan en glimlach. Bij jou glimlach ik bovengemiddeld vaak en dat ligt niet aan de drank. Als ik vrolijk ben stort ik mij op alcohol. Niet omgekeerd. Met jou in mijn buurt smaakt wijn naar wijn en die gaat recht naar mijn hoofd. Je werkt een taak af, je bent gedisciplineerd. Onvrede met jezelf is een gesofisticeerde injectiemotor. Je slaat het document op en scrollt door je digitale muziekcollectie. 'Een zwoele cd', zeg je. Je stapt op me toe en landt op mijn schoot. We kussen, ik trek je shirt uit. 'Mooi patroon', besluit ik. Je zucht. Ik lik langs de rode lijnen. Speeksel werkt helend. Gezien bij biologie. 'Ik ben verdikt.' Ondertussen ken ik je. Jij vist niet naar complimenten, je meent het serieus. Ik reageer meteen. 'Er zit geen gram vet aan jou.' Je protesteert. 'Jawel, ik ben moddervet.' Ik schud mijn hoofd. 'Miljoenen meisjes dromen elke dag van jouw figuur.' Ik ben lief, zeg je. Mijn voorhoofd rust tegen je middenrif. Mijn ogen bestuderen je destructie. Soort wereldoorlog I niemandsland. Verse krassen zonder korst, iets oudere mét, nog roze littekens van nauwelijks een maand geleden, genezen littekens van dáár voor, net de nerven in een eikenblad. Alleen, eiken kerven niet zelf. Ik kijk omhoog en duik in je absurd grote chocoladebruine ogen. Hun warme kleur werpt een aangename gloed op je bleke huid. 'Victoriaans wit', in je eigen woorden. Ik vraag wat je vandaag gegeten hebt. Je noemt alles op. '900 calorieën in totaal', zeg je fier en toch niet zonder een klein schuldgevoel. 'Je mag het fruit niet eens meetellen', herhaal ik weer. 'Van mandarijntjes zul je nooit één gram aankomen.' Je weet het, maar je kunt niet van de ene dag op de andere je eetgewoontes omgooien. Ik streel je, ik voel hoe mijn handen je pijn absorberen. 'Mijn ex weende als hij mijn buik zag.' 'Lief van hem', reageer ik.
Je toont mij de grote blauwe plek op je schouder. Gisteren waren we bepaald van de wereld. We moeten gevallen zijn, tegen een kast, of tegen je bureau, we weten het niet meer. Ik grijp je vast en sta op. Tijd om je slaapkamer op te zoeken. Kleren dwarrelen om ons heen. Je bent opvallend behendig in ontkleden, en niet alleen dat. Ik omsluit je tengere lichaam. Nee, ik zeg niet dat je klein bent. Je bent niet klein, voor een meisje heb je een gemiddelde lengte. Mijn hand gaat foeien tussen je dijen. Je kreunt. 'niet stoppen, zo lekker, je bent lekker, bijna zo goed als mijn eitje.' Dat soort complimenten raakt mij, de enige soort vleierij die mij doet zweven. Ik snap pas sinds gisteren wat je bedoelt met 'mijn eitje.' Eerst dacht ik aan een eicel. De zin: 'Gelukkig heb ik mijn eitje', leverde flink wat giswerk op. Wat heeft ze er aan dat ze een eicel zitten heeft? Is ze zich daar dan zo bewust van? Een mentaal uitgeroepen: 'Ahaaa, dát bedoel je!, wanneer je mij een vibrerend plastic ei toont. Dat werkt in twee shiften. Drie keer 's morgens en drie keer 's avonds. Ik kan je seksuele appetijt ten zeerste appreciëren. Ach, weet je, sinds ik weet dat je weg bent van The Beatles, ben ik weg van jou. Mensen gaan gretig op zoek naar excuses om verliefd te worden, maar dit is een degelijk. Alleen aardige mensen houden van The Beatles.
Mijn mond omsluit afwisselend je ene borst en dan de andere. Je komt stil klaar en trekt subtiel mijn hand terug. Daarna kneedt je, zonder de minste instructies, mijn ballen. Ik vraag verbaasd: 'Waar heb je dat geleerd?' Ik moet niet te veel vragen stellen, zeg jij. Je hebt gelijk, maar in mijn hoofd doe ik het toch. Waarom is het altijd zo gezellig met jou? Waarom fantaseer ik bij jou NIET over een resem andere vrouwen? Waarom storm ik niet de deur uit? ANNOREXIA! ZELFVERMINKING! FUNDAMENTELE ONVREDE MET ZICHZELF! ZELFMOORDPOGINGEN! Nee, ik blijf. Godverdomme, ik wil ALTIJD blijven. Ik weet het, altijd bestaat niet in de liefde, en toch wil ik het. Omdat ik het leuk vind met jou. LEUK. Met jou. Met jou is het leuk. Dat besefte ik toen we net op de trap naar je kamer een kotgenote van je tegen het lijf liepen.
Ik heb haar niet getrakteerd op een flirterige oogopslag en het opmerkelijkst van al: ik beklaag het me niet. Mijn vingers aaien door je krullen. Ik lig domweg te glimlachen. Damn, ik ben gelukkig.



 

feedback van andere lezers

  • Francis
    Ik ben met een modelletje omgegaan die annerexia had die was ook zo ontzettend lief en bloed geil, jouw verhaal lijkt wel een herrinnering van me

    Heel mooi geschreven, gr Francis
    pisatelj: Merci, kan mij voorstellen da er gelijkenissen zijn.
  • dichtduvel
    tja, kerven voor liefde, speciaaltje dit, grtz, j
    pisatelj: dank u wel ;-)
  • thomas
    je schrijft over seks zonder dat het platvloers overkomt, het is de liefde die ik lees...
    pisatelj: Dat is leuk om te horen! Merci.
  • Victoria
    ik sluit mij aan bij thomas
    pisatelj: merci, ik schrijf het zoals ik het voel
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .