|
< terug
bijna
Met de aankomende reunie in het vooruitzicht, heb ik redenen genoeg om de vragen te stellen die iedereen in zijn leven wel eens even langs laat komen. Even maar... want stimulerend werken die vragen niet.
Zo was het dan ook een bittere pil om definitief tot de conlcusie te komen dat 'ik' gedefinieerd kan worden met 'bijna.'
Ik... klein, zeer verlegen en dromerig... Ik wilde alles worden wat niet haalbaar was. Lerares, actrice, clown, profvoetbalster, ja zelfs de politiek zag ik in mijn jeugd wel zitten. Natuurlijk werd ik daarin niet echt gestimuleerd, maar tegengehouden werd ik ook niet. Jarenlang heb ik gevoetbalt. Ik was niet goed, maar ook niet slecht... Wanneer ik (in gedachten - want ik was verdediger) een doelpunt maakte, liep ik uitgelaten naar de verste vlag toe om die als een waanzinnige te omhelsen... Die prachtige droom werd abrupt afgekapt door mijn wrede ouders, toen ik na harde trap in een spannende wedstrijd, het bewustzijn verloor en in het ziekenhuis belandde. En dat was op het moment waarop ik bijna aan de top was.
Vol moed ging ik voor mijn volgende droom. Actrice. Ik zou en moest het toneel op... En ik had er ook bijna gestaan, als die verrekte verlegenheid zich niet meester over mij had gemaakt.
Om die reden heb ik de droom als clown ook maar opgegeven... Niet dat ik niet grappig was... Integendeel... mensen bezweken als ik weer eens haperend een zin wilde uitspreken of struikelde over levensgrote honden.
Heel even ben ik lid geweest van een politieke partij, maar ben eruit gestapt toen tot me door drong dat meningen beargumenteerd moesten worden... En ik... als bijna-er kon dat niet. Ik dacht niet zwart en ook niet wit... ik dacht grijs.
Tja... Ik zie mezelf al op de reunie staan om de vragen te incasseren waar ik helemaal geen antwoord op wil geven.
'Wat doe je nu? Ben je lerares? Dat wilde je toch altijd worden?'
Ja... dat wilde ik altijd worden, maar ik ben het niet. Ik ben datgene geworden waarvan ik vroeger altijd wist dat ik het NIET wilde worden. Zo'n beetje de enige overtuiging uit mijn leven waar ik echt achter stond.
En zelfs daarin speelde de 'bijna' een rol... ik werd het namelijk 'bijna' niet aangenomen.
Frustrerend hoor om tot de groep bijna-ers te horen. Ik bedoel... stel je voor. Je koopt een lot en je hebt die miljoen gewoon bijna... Echt bijna, want het laatste cijfertje... enkel dat laatste cijfertje, is anders.
Of je staat in de supermarkt waar alle kassa's bemand worden. Er is een aktie die zegt dat de vierde wachtende klant op een willekeurig tijdstip uit een willekeurige rij, zijn boodschappen gratis mag meenemen. De man achter je, met maar een paar artikelen laat je voor en... Bingo. Op het moment waarop hij dankbaar naar je glimlacht en zich voor je schuift is hij die willekeurige klant.
Op mijn fantastische werk is het net zo.
In de regio waar ik woon (het bijna ontwikkelde gebied) valt de stroom vaak uit, maar alsof ze het erom doen, gebeurt het altijd op de dagen waarop ik net geruild heb met een collega en ik dus thuis ben.
Ja... als bijna geslaagde in dit leven mag ik mezelf misschien gewoon mens noemen.
feedback van andere lezers- Muis
Weer een heel grappig stukje à la Yrsa:):) Ik heb je gemist hier bij de proza:)
Aangenaam om te lezen, heel vlotjes en heel menselijk geschreven:) Een gezonde zelfspot mag, graag zelfs:) Het koestert het relativeringsvermogen:)
'k lees je graag, Yrsa:)
groetjes
YRSA: ik heb net jouw proza gelezen en ik lees je andersom ook graag muis... Echt.
Wat je verdere fb betreft... thnxx... Ik heb neit altijd de tijd om een kort verhaal te schrijven... en vaak ontbreekt het me aan inspiratie. Als ik verhalen schrijf, schrijf ik het liefst jeugdverhalen.. Voor een kort verhaal moet ik echt gaan zitten en tja... dat lukt me helaas niet altijd.
Nogmaals bedankt muis voor je fijne fb :-)
groetjes xx - togu_hang
leuke tekst Yrsa... door een mens over een mens met humor ... lees je graag
groetjes
YRSA: dank je wel :-)
groetjes xx - ivo
je hebt het als mens gemaakt en dat lees je dubbel en dik tussen ald de overwegingen die je mooi in een proza tekst hebt vervat ..
YRSA: dank je wel ivo voor je fijne fb en beoordeling :-)
groetjes xx - jbrouns
Dit is BIJNA alsof ik een tekst van mezelf tegenkom :-) Zoals muis schrijft 'Een gezonde zelfspot mag, graag zelfs:) Het koestert het relativeringsvermogen:)' Ik kan nu natuurlijk niet anders dan 'uitstekend' geven hè ;-)
Groetjes (als je zin hebt, lees 'piranha's en koeien' en zie de gelijkenis)
YRSA: Hey,
Ik heb inmiddels je stuk gelezen en er zijn idd veel gelijkenissen. ( ik had prianha's en koeien overigens niet gelezen toen ik dit schreef)
thnxx voor je fb en beoordeling :-)
groetjes xx - tati
Super herkenbaar verhaal! Ik behoor ook tot die "bijna"groep. Zo ben je niet meer alleen hé ;o)
YRSA: Thnxxx :) :) Dan ben jij ws de gene die bij de loterij het andere eindcijfernummertje heeft wat met ??n punt afwijkt van het winnende lot :)
thnx Tati voor je fijne fb en beoordeling
groetjes xx - ERWEE
Dat van die vierde in een winkelrij heb ik anders meegemaakt: ik stond gewoon als derde *sad* in die rij.
Bij een tombola won ooit een vriend. Mijn nummers waren 16-17-18-19-20 en zijn nummertje was 21 en 21 was het winnende nummer. Mijn vriend naar huis met een tafelkleedje.
Bijna was ik de vriend van Lady Di. Helaas ben ik wegens het niet onder de knie krijgen van enige zwemdiscipline nooit aan de overkant van het Kanaal geraakt.
Dat allemaal om maar te zeggen dat je een prima stukje gemaakt heb. Maar te weinig tijd om proza te schrijven: dat komt natuurlijk door het feit dat daar regelmatig de stroom uitvalt. Beken het maar!
YRSA: hahahahaha :-) Wat een heerlijke fb Erwee :-)
Maar goed... ik beken - Het is de uitvallende stroom die me tegenhoudt... Eerder had ik nog de energie om in het kaarslicht te schrijven, maar nu in de winter is dat onbegonnen werk... mijn papier gaat namelijk zo de haard in om nog een beetje warm te blijven :)
Dank je Erwee...
groetjes xx
|
