Volg ons op facebook
|
< terug
COLUMN: Lepeltje lepeltje
(Wekelijks terugkerende column over zaalvoetbalploeg 't Weurt Niks, de strijd om het behoud en dergelijke actuele bijzonderheden)
Ik wist het onmiddellijk toen ik de kantine van sporthal 'de Schietskuil' in Eisden binnen kwam. Achter de enorme vensters, die het sportgebeuren moeten scheiden van het drankgebeuren, warmde de tegenpartij zich al op. Die jonge gasten rekten en strekten, trokken sprintjes alsof er god weet wat op het belang stond. 'Zal wel een nationale ploeg zijn,' dacht ik, gezien de Azuriblauwe uitrusting. Ik schatte hun gemiddelde leeftijd op negentien. Ongeveer de helft van die van 't Weurt Niks.
Ik bestelde een biertje. Dat doe ik altijd wanneer ik van tevoren weet dat we gaan verliezen. Als we tegen de Woody's spelen, het onderontwikkelde amateurclubke van Herman Brusselmans, drink ik eerst een Aquarius Orange. Dan stel ik bier drinken uit tot na de zege.
Mijn makkers van 't Weurt Niks zaten aan de Spa Bruis. De optimisten! Ze hadden precies wel hoop. Vooral om de naïviteit van René, onze speler-trainer, moet ik altijd weer grijnzen. Als je hem moet geloven zijn wij de beste ploeg ter wereld. We zijn al dikwijls vernederd met zware cijfers. Toch beweert René na afloop altijd weer dat onze ploeg de andere gemakkelijk aankon, dat we zeker zo sterk waren.
'Ja Johnny, jij laat het hoofd te snel hangen,' vult Sven onze aanvoerder altijd aan. En dat terwijl hij in dergelijke omstandigheden ocharme amper een bal aanraakt, ieder duel verliest en in alle opzichten overklast wordt.
Maar goed. Ik bewonder hem wel. Ik ben te negatief. Het kan best zijn dat wanneer je met 17-2 verliest, de oorzaak daarvan is dat je pech hebt. Misschien is het beter dat we de naam van ons ploegske veranderen in Bart Wellens. Nog zo'n pechvogel! Als Bart in de buurt is, valt er gewoonlijk iemand die hij niet meer kan ontwijken, zoals Mourey mooi demonstreerde afgelopen weekend tijdens het WK in Treviso. Wie heeft er dan eigenlijk het meeste pech? In zijn nabije omgeving durf ik niet op een zadel te zitten. Bij nader inzien is z.v.k. Bart Wellens toch geen geschikte naam voor een zaalvoetbalclubke.
Over cyclocrossers gesproken: sinds de povere resultaten van Sven Nijs, heb ik besloten het slapen in een zuurstoftank op te geven. Daar wordt een mens dus duidelijk niet beter van. Nu trotseer ik opnieuw gewillig de gassen van mijn Maastrichtse vrouw. Véél gezelliger: dat lepeltje lepeltje liggen.
En het heeft zijn vruchten afgeworpen! Tegen die mannekes die zichzelf profs waanden, was ik er toch nog in geslaagd één doelpunt te scoren. Met de ogen halfdicht nog wel. De rest van de wedstrijd was het strijden om op de reservebank te mogen zitten. De meest begeerde plaats.
Omdat het voetballen niet lekker verliep, deed ik waarin ik beter ben: beledigen. Als oude, ervaren speler wou ik op die manier de aanstellerige knaapjes provoceren en uit hun concentratie halen. Ze hadden zelfs een échte coach, met een échte coachjas, zo eentje waarvan het stof zo dik was als zijn kop. Alsof hij negentig minuten in de vrieskou zou moeten overleven, de sukkelaar!
Hun Italiaanse spelverdeler viel over zijn eigen voeten bij een twaalfde nutteloze schijnbeweging. Hij schreeuwde om een vrije trap. Omdat het jongske niet al te groot geschapen was, verzocht ik mijn ploeggenoten een beetje voorzichtig te zijn met de pre-miniem. Dit riep ik natuurlijk zo luid mogelijk. De rest van de wedstrijd liet ik me gaan in creatieve woordspelingen.
'Dat jij nooit een pak slaag krijgt!' verwonderde Sven zich. Tja, het zal niet aan mijn allerminst imponerende lijf van vijfenzestig kilo liggen, dat ik nog nooit een blauw oog heb opgelopen. Het is eerder aannemelijk dat de doorsnee voetballer de moeilijke woordkeuzes en de ironie met dubbele bodems niet bevatten kan.
Zoals verwacht verloren we met een relatieve bevredigende score: 5-15, geloof ik. Tijdens het douchen kreeg ik een uitbrander van René.
'Johnny, jouw karakter deugt niet! Weet je wel, dat als je wilt, jij beter bent dan die mannen.'
Heerlijk, die naïviteit van de jeugd. René moet dan ook nog vierenveertig worden dit jaar.
JB 28/01/2008
feedback van andere lezers- yrsa
Geweldig deze! Meer dan zelfs...!!
jbrouns: eu ... eu... tja ... eu ... tjonge ... eu ... tja ... eu .... b...b...bedankt :-)
Groetjes - ERWEE
Zo goed geschreven dat ie d'r inging als een vrijschop van op de brug over 't kanaal. Ze zitten nu wel met een kâpot vensterglas in de schietskuil, en dat is ferm friskes dees dagen.
jbrouns: 'Dat was een schot van Jaakie van den Hoek'
De kou deert onze afgetrainde lichamen (kuch kuch) niet (Hatshoe!)
De böl - muis
En dat terwijl hij in dergelijke omstandigheden och arme =< ocharme
Het is eerder aannemelijk dat de doorsneel voetballer de moeilijke woordkeuzes en de ironie met dubble bodems=< dubbele
Ha! Die Jbrouns!! Ik ben er ook weer:) Weeral hahahaha:)
Een prachtige column. Hoewel voetbal me geen reet interesseert, is deze column als een lekkere witte praline van een goed merk:):)
Ironie en een goede opbouw. :) Moet je meer doen, de mensen uitschelden!:)
groetjes
jbrouns: Hèhè, het is een hobby hé, sinds de Dalai Lama gezegd heeft dat ik mezelf moet accepteren zoals ik ben, scheld ik er weer volle bak op los, mens dat doet deugd!
Doegggggg! - Hoeselaar
een met humor en zelfspot doorregen column waar ik wel van genieten kan, haal die L weg bij doorsneeL voetballer
Groetje Wilhelm
jbrouns: Blij dat ge ervan hebt kunnen genieten, de L is weg, bedankt voor de verbetering en het lezen en het lachen en het grijnzen en grinniken enzovoort.
Groet, Johnny - Peerke
Tja, wat moet ik zeggen? Zit alles in, gezonde zelfspot,
(daardoor) humor, scherpe kijk. Graag gelezen en je naam
staat genoteerd! Leuk en onderhoudend! Dank je...
Peerke Dondersz
jbrouns: Jij bedankt, voor het lezen en de lovende fb. Jouw naam staat ook genoteerd, heb alleen nog niet de tijd gevonden om aan je vervolgverhaal (roman) te beginnen.
Groetjes
|
