|
< terug
One Minute Story: Wolken
(2 mensen in het vliegtuig. Hij leest de krant, zij Marquez)
Hij: Ik haat vliegen.
Zij: Komaan schat, elke keer dat we op reis gaan hetzelfde verhaal. Had ik geweten dat je je weer zo zou aanstellen dan zou ik geen businessclass besteld hebben.
Hij: Ik kan toch mijn gevoel niet veranderen. Het is een griezelige gedachte. Zo ver van de grond.
Zij: Of zo dicht bij de hemel.
Hij: Begin niet.
Zij: Soms moet je dingen eens langs de romantische kant bekijken. Kijk niet altijd naar beneden maar kijk eens naar de lucht. Die zo wolkenloos is. Wolkenloos… Als een prachtige winterdag. (ze blijft even stil) Ik was vergeten hoe ik van vliegen houd. Hierboven is het altijd zonnig. Altijd hetzelfde en toch altijd anders. Het is raar. Van op de grond herken je figuren in de wolken en hierboven verliezen ze elke vorm. Hier zijn ze de grond, hier tonen ze wie ze echt zijn. Bij een wolk is onderkant buiten en bovenkant binnen. Ze kennen geen grens. Ze vloeien in elkaar en laten elkaar los al eeuwenlang, tot elke wolk iets van elkaar heeft. Het is hierboven meer een geheel dan dat het beneden ooit zal zijn.
Hij: Geef mij toch maar de begane grond. Ook al is ze verdeelder dan dit niets hier.
Zij: Zou het niet heerlijk zijn. Te mogen wegdrijven en elke dag wat te verliezen, wat te winnen om dan ooit te verdwijnen. Één te zijn. Te mogen wegdrijven.
Hij: (onverschillig, verdiept in de krant) Met jou zit ik al elke dag tussen de wolken.
(ze kijkt hem aan en lacht. Veel reizen zijn er niet meer gekomen)
feedback van andere lezers- jbrouns
Geslaagde dialoog waarover nagedacht is.
De groeten
Maarten: Merci jbrouns. Maarten x - muis
:) Prachtig dit:) Hier heb ik van genoten:)
groetjes
Maarten: Blij dat je genoten hebt. Maarten x
|
