naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

de meest sexy minnares aan de deur zetten (fragment uit roman)

door pisatelj

Als de bel gaat, weet ik dat zij het is. Ik doe open en kijk haar niet aan. Mijn blik rust op haar kleine zwarte instapschoentjes, platte schoenen zonder hak, een legging die haar kuiten bloot laat. Zelfs dat is godver te mooi.
We zeggen niks, ik wil de deur terug dicht smakken, maar dan is ze mij te snel af. Ze glipt langs me en stormt de trap op. Ik volg. Ze staat midden in mijn kot met haar handen in haar zakken. Ik loop langs haar en leg mij op bed. Ik verdiep mij terug in mijn schoolboek. Mijn gezicht is expressieloos. Na een hele tijd stilte, vraag ik:

'Waarom ben je gekomen?'

'Ik wilde je zien.'

'Ik ben er niet.'

'Doe niet zo koud. Kijk naar mij.'

'Waarom zou ik?'

'Ik mis je.'

'Ik jou niet. Was er nog iets?'

Ik ben de gevoelloosheid zelve. Wat je acteert, voel je ook echt, merk ik weer eens.

'Je bent afstotelijk als je zo doet. Vind je het leuk om mensen angst aan te jagen?'

'Wie zegt dat ik het express doe? Maak nou eindelijk dat je wegkomt. Ik ben aan het lezen.'

Ze barst uit in tranen.

'Wenen helpt niet. Ik geloof er toch niks van. Het is allemaal fake. GA WEG!'

'Het is niet fake, klootzak. Ik zie je graag. Waarom zou ik hier anders zijn?'

'Iedereen houdt van een beetje drama. Maak nou maar dat je weg komt.'

'Na al die maanden seks, klootzak.'

'Jij wilt een seksrelatie, ik niet.'

'Jij bent degene die mij elke keer meteen wil bespringen.'

'Da's waar. Ik heb het je al uitgelegd. Je parfum drijft mij de muren op.'

'Wat moet ik dan doen? Geen parfum meer opdoen?'

'Wat enig toch. Ik geef je een soort compliment en je stopt meteen met wenen. Fake, fake, FAKE! Dwaas kind. Je lichaamsgeur volstaat al even goed. Bij jou heb ik voortdurend fysiek pijn van zin, zin in jou. Ik heb het alleen bij jou. Als ik seks heb met een ander, denk ik aan JOU. Da's niet gezond, dus BLIJF UIT MIJN BUURT!'

'Ik word gestraft, omdat ik lekker ruik?'

'Mijn fout is het niet.'

'Die van mij wel, soms?'

'Trouwens, met wie heb jij dan wel seks?'

'Dat zijn jouw zaken niet. En je kan er ook niks op zeggen, want we hadden enkel een seksrelatie. Niet mijn schuld, maar jouw schuld.'

'Godverdomme, klootzak. Je kunt mij toch niet dwingen tot vaste verkering. Dat heb ik je al zo dikwijls uitgelegd.'

'Nee, da's waar en ga nou weg. Ik ben aan het lezen.'

'Weet je nog als ik 'doe eens normaal, jongen' tegen je zei. Dat was leuk. Dan werd je lekker gek.'

Met dat stomme zinnetje, lokte ze inderdaad spontane reacties van malligheid bij mij uit. Als ze die zin zei, moest ik om de een of andere reden op mijn kop kunnen staan, een conversatie voeren met een badeend of chocomousse uitwrijven over haar buik en er dan met mijn neus recht induiken. De enige keren dat ik haar aan het lachen kon brengen.

'Gaan we het over de nostalgische boeg gooien? Kijk, ga nou eens een keer weg.'

'Jij hebt mij gewoon TE graag.'

'Ja, wat doe je er aan, hé? Dat was van dag één zo, dus ga nou weg.'

'Dus we zien elkaar nooit meer? Dan kun je net zo goed dood zijn.'

'Ben ik dood? Waarom heeft niemand mij dat verteld? Van wie is dat een quote, nou?'

'Ik weet dat je slim bent. Ik weet dat je het leuk vindt om mensen te intimideren.'

'Slim? Ik? Citeren kan iedereen. 't Is er één van Paul McCartney trouwens. Kan je geen reet schelen, maar ik zeg het toch.'

'Ik luister altijd naar wat je mij vertelt. Ik weet alleen nooit wat ik op zulke dingen moet zeggen.'

'Heel spijtig is dat.'

'Als je mij vertelt over generaals die doodbloeden omdat ze hun lijfarts naar gewonde vijanden sturen, dan luister ik.'

Als kind verdiepte ik mij wel eens in serieuze lectuur over militaire geschiedenis. Als kind wel.

'En ik maar denken dat ik je verveel. Ach, wat spijtig en nou is het te laat. Doe de deur achter je dicht. Daaag!'

'Ik ga niet weg.'

'Blijf dan staan. Ik zeg niks meer.'

'Klootzak.'

'Waarom zie jij mij graag eigenlijk?'

'Dat heb ik je al zo vaak gezegd. Omdat je altijd lief voor me bent, je luistert altijd, je hebt een lekker lijf en je bent een legende in bed.'

'Dat is het?'

'Ja.'

'Da's niet genoeg. En met complimenten als 'je bent een legende in bed' moet je oppassen. Van zoiets word ik agressief.'

'Waarom dan? Ik meen wat ik zeg.'

'Truth covered in security I can't let you smother me, I'd like to, but it wouldn't work.'

'William citeert zijn God. Wat wil je nou weer zeggen?'

'Dat ik doodsbang ben om je te geloven. Als ik jou geloof wat die legende betreft en je liegt, dan is dat compleet nefast voor mij. Gesnopen, bitch?'

'Maar ik lieg toch helemaal niet!'

'Kijk, smerige bitch, ik zal altijd verliefd op je blijven. Daarom haat ik je. Ga weg, ga weg, ga weg!'

'Wat zijn je plannen?'

'Jou emotioneel vermoorden. Fuck the pain away.'

'Succes er mee.'

'Dank je.'

Ze smakt de deur dicht. Ik hoor haar luid snikken op de gang. Ze denkt dat ik achter haar aan ga. Niet deze keer. Mijn beste vriend van vroeger zei: 'Jij vindt het leuk om jezelf te ontzeggen wat je het liefste hebt.' Geen idee. Ik denk aan haar rode nachthemd en de rare, laarsachtige slippers die mij vreemd aan kerst doen denken. Ik zie haar schattige neus voor mij, haar soms overmatig geschminkt gezicht, de fijnheid van haar ideale lichaam. Ze is te mooi. Ik ga haar niet achterna. Ik heb haar te graag. Mijn koelkast is nog het kunstwerk dat zij er van maakte met lipstift. De deur versierd met haar kussen. Ik ben bang, doodsbang van de macht die ze heeft over mij. Ik moet echt weg van haar. Ik kan het niet aan om haar één keer per week te zien, fantastische seks met haar te hebben en achteraf te beseffen dat het niet voor eeuwig is. Ik heb haar voor de onmogelijke keuze geplaatst: mij altijd zien of mij nooit meer zien. Terwijl ik weet hoe bang ze is om verstikt te worden. Mijn angst om haar en haar op en top vrouwelijke kunsten te verliezen, heeft er voor gezorgd dat ik haar nu kwijt ben.

Ik zit vreemd in elkaar.

feedback van andere lezers

• Lazey
  heel herkenbaar conflict tussen voelen en denken, mooi verwioord...
  pisatelj: merci, dat soort conflicten heb ik wel vaker
• dichtduvel
  Kan je wel zo stellen, jef
  pisatelj: waarschijnlijk wel ja
• lin
  Prachtig, hoe die dialoog zich ontspint. Prima geschreven! gr, lin
  pisatelj: dank u!