Volg ons op facebook
|
< terug
afwasmuts
Mijn afwasmachine is dood. Gestorven aan ouderdom. En ik... ik treur.
Ik ween gootstenen vol met tranen, die ik dan maar weer recycle, zodat ik geld bespaar op het water, in de hoop zo sneller bij een nieuwe afwasmaat te zijn.
Tot die tijd moet het handmatig en ik prijs me de hemel te rijk dat ik een dichte keuken heb, zodat mijn uitpuilende aanrecht niet direct in het oog valt. De deur is dus ook pertinent gesloten.
Wanneer het me te gortig wordt en ik door de bomen echt het bos niet meer zie, dan.... juist... dan bel ik mijn moeder.
Niet met de vraag of zij voor mij wil afwassen... nee, ik vraag gewoon heel liefjes of ze zin heeft in een kopje koffie. Wanneer ze dan komt, ziet ze direct met achterstallige onderhoud en begint dan al prekend aan mijn taak.
Helaas zal die vlieger niet meer opgaan, want toen ik mijn moeder deze ochtend belde, weigerde ze te komen.
'Ik kom pas koffie drinken als alle kopjes schoon zijn!'
'Maar dan is het avond...'
'Dus' concludeerde mijn moeder, 'Heb je helemaal geen tijd voor visite!'
Er zat dus niets anders op. En vol goede moed, maar met het nodige gefoeter ben ik begonnen. Harder dan nodig was gooide ik de glazen in het afwaswater en mijn toch al zo grote afwas vermenigvuldigde zich bij de harde actie, sneller dan twee konijnen dat voor elkaar krijgen. Tot overmaat van ramp haalde ik ook nog mijn hand open aan een glasscherf en het koste me heel veel zelfbeheersing om het bijltje er niet bij neer te gooien.
Nu moet je weten dat ik in uitzichtloze keukentijden vaak overwogen heb om gewoon een buks op de kop te tikken om dan één voor één het vuile servies kapot te schieten. Zeer amusant, goed voor het reactievermogen en frustratie... helaas niet voor de de buidel.
Met een zinloze pleister op de jaap, omdat die er toch binnen een minuut van afweekt, zette ik de radio aan. Hard... harder... hardst en... nog harder!
De hele buurt mocht meegenieten. Iedereen mocht komen klagen. Graag zelfs, want ik wist bij voorbaat al dat ik heel wat wapens bij de hand had en ik de strijd zeker winnen zou.
Met die gedachten slonk mijn aanrecht aanzienlijk, en ik wilde juist het afwaswater verversen voor de volgende lading, toen ik een klopje op mijn schouder voelde.
'Ik dacht al dat je aan het afwassen was' zei mijn buurvrouw minzaam, nadat ze de stekker van de radio uit het stopcontact getrokken had, en mij een seconde liet bekomen van de gigantische schrik.
De gedachten om mijn servies in te zetten in de strijd, was ik vergeten en het enige wat ik kon stamelen was; 'Waar kom jij vandaan?'
'Aangezien het zinloos is om aan te bellen, ben ik maar zo brutaal geweest je achterdeur te gebruiken.'
'O' was alles wat ik kon uitbrengen.
'Toen ik je radio hoorde, herinnerde ik me opeens dat mijn zuster een nieuwe keuken krijgt...' Een bijna gedetailleerd plaatje van een splinternieuwe keuken dwarrelde door mijn nog steeds niet schone keuken en met lichte ergernis door het oponthoud spoorde ik haar in stilte aan, tot de clou te komen.
'... Ze heeft dus een afwasmachine over' besloot mijn buurvrouw eindelijk haar verhaal.
'Hoe duur?'
'Hij is pas een half jaar oud... maar omdat jij het bent mag je hem gratis hebben.'
'Gratis?' vroeg ik cynisch. Ik kende mijn buren door en door en vrijgevig was een woord wat in hun woordenboek niet voorkwam.
'Helemaal gratis,' knikte ze, 'ik heb er namelijk ook profijt van!'
feedback van andere lezers- Liesje
heel fijn om lezen... ik volg Ivo, schitterende column en verhaal!
yrsa: dank je wel liesje :-)
liefs xx - aquaangel
leuk gelezen xx
ik ben het niet eens met ghislaine, hihi
ik was niet graag af, want dat doet mijn pijnlijke MS-handen geen deugd.. Ik kan niet zonder vaatwasser.Net na mijn scheiding miste ik dat ding enorm, heb liever geen wasdroger dan een vaatwasser
yrsa: Dank je wel aqua voor je fb en beoordeling :-)
Hoewel de afwasmachine ook z'n nadelen heb, is hij een van de beste uitvindingen sinds het gesneden brood!! - ivo
schitterend column en verhaal ..
yrsa: thnxx ivo :-)
groetjes xx - Ghislaine
Niet helemaal akkoord met lief. Ik ben geen honderdjarige. De vaatwasser vloog hier als eerste buiten. Te hoog stroomverbruik en dito water was daar voldoende voor. Met de hand gaat het vlugger, beter en goedkoper. Nee, hier staan geen twee maar tot twintig kopjes per dag op het aanrecht, vergezeld van het evenredig aantal borden. Ik was graag af. Het is gezond voor mijn droge huid.
yrsa: Ondanks alle waarheid in je fb, zal ik de afwasmachine er niet snel uit doen. Afwassen vind ik nl het ergste van alle huishoudelijke taken :-)
Thnx Ghislaine voor je fijne fb en beoordeling
groetjes xx - Rob
Ik moet méér van u lezen. Hilarisch dit. Niet eens op foutjes gelet.;-))
yrsa: Wauw... wat een fb! Thnxxx Rob :-)
groetjes xx - dichtduvel
Pas op als men je achterdeur gebruikt! Goed gelachen, j
yrsa: dank je wel dichtduvel :-)
groetjes xx - lief
gelukkig maar voor jou yrsa kreeg medelijden
afwassen met de hand deden ze 100 jaar geleden
en eigenlijk als je er goed over nadenkt vinden ze die
dingen uit om vrouwen aan het werk te krijgen zodat ze
zelfs geen tijd hebben om de afwasmachine te laden,
en een brief schrijven naar de afwashulk!!!
grgglzn
liefs
yrsa: :-)
thnxx lief, voor je fijne fb en beoordeling...
uiteindelijk is het natuurlijk water naar de zee dragen, want met het in- en uitruimen van de afwasmachine ben je net zo lang bezig als met een 'gewone' afwas. Het enige voordeel is, dat het aanrecht altijd leeg is.
liefs xx
|
