Volg ons op facebook
|
< terug
Thuis(2)
Die morgen zou ze zich nog lang herinneren, de regen had plaats gemaakt voor een stralende zon.
Ze had erg veel zin in haar baan als dienstmeisje, in het hotel.
Ook de reizigers op doorreis bevielen haar wel, ruige boerenkerels met mooie dikke armspieren, en zo meer...
Ze zou zich zeker niet vervelen met al dat werk in de keuken, op de slaapkamers, en achter het buffet, haar huisbazin viel zo te zien ook mee.
Vlug rende ze de lange trap af, die naar de living leidde.
Haar rokje vloog iets omhoog, en liet heel even het kanten gekleurde onderbroekje zien.
Kracht sprak uit haar bruine ogen, en lenig vloog ze de hal door naar de
grote gezellige living.
Vlot verliep het eerste uur, en die daarna kwamen; zo was haar eerste werkdag als een
vacantie-gevoel, zo fijn.
Plotseling vulde rumoer en tumult de ruimte voor het bureau van de sheriff.
Er kwam een circus in het kleine stadje, en het volk stroomde er samen.
Wie nog een kamer vrij had voor deze circus-mensen, kon zich bij hem aanmelden.
Ze zag een kleurig schouwspel aan zich voorbij trekken, zigeuners van verschillend pluimage vormden een erg bonte stoet.
Een forse sterke kerel trok haar aandacht. Zijn handen zagen uit als kolenschoppen.
Hij trok samen met anderen een grote bamboe kooi op dikke massief houten wielen voort.
Met een schreeuw van bewondering trok hij langs stadsgenoten en sherrif, bekeek hun huizen, maar stond voor haar slank figuurtje ineens stil...
Ze keek hem enigszins verwonderd aan, en zijn fraaie vurige groene ogen vielen als een belofte in de hare. Mijn God, wat was zij mooi...hij bleef haar blik geboeid vasthouden, tot hij noodgedwongen wegkeek.
Opeens draaide hij zich opnieuw om, net alsof zijn gedachten nog steeds op haar gefixeerd waren.
Hij zuchtte, ze was helaas weg. Zuchtend vervolgde hij zijn weg, moeizamer dan voorheen, met een leeg gevoel van honger in zijn lijf.
Het was diezelfde dag, vroeg in de avond, en nog steeds herinnerde zij zich die vurige groene ogen,
die haar schenen toe te lachen, en haar een draaiend gevoel in de buik bezorgden. Snel ging ze daarom weer naar haar logement terug.
Fel gaf ze een ruk aan de knopen van haar blouse. Knoopjes sprongen eraf door de plotselinge
beweging, en ze schrok van een flink geklop.
Met een ruk trok ze de deur open, en daar stond hij, die blonde sterke knaap.
Ze voelde dat ze zich geen houding wist te geven, en vroeg hem met een bonzend hart,
of hij wel in de goede kamer was, of hij niet beneden bij de hotelier moest zijn.
Hemel, wat zou ze nog kunnen zeggen...
Hij bleek haar gedachtengang te kennen, en zei op een heel rustige toon: "wil je kaartjes voor een optreden? "
Ze bloosde, en nam het aanbod zonder verder na te denken aan. Niemand had haar ooit gezegd
geen geschenken aan te nemen van vreemdelingen. En dit bracht ze dan ook in praktijk.
Het was een volle circustent dat weekend, en ze haalde haar kaartjes tevoorschijn. Heerlijk, even ontspannen.
De koepel van de tent was zeer ruim, en de plaatsen allemaal bezet.
Vier trompetten kondigden met luid hoorngeschal het begin van het feestweekend aan.
Mooi versierd waren de straten met rozetten, en iedere stadsbewoner had er zin in, zelfs de sheriff.
Nergens meer aan denken, gewoon genieten, dacht ze, en keek ademloos naar hem, en zijn dressuur-nummer met leeuwen en tijgers.
Een staande ovatie, en het laatste nummer was voorbij...
Ze maakte zich klaar om naar buiten te gaan, maar hij stond plotseling voor haar, en vroeg of ze met hem in het hotel nog even wilde praten.
Ik ga vroeg slapen, sorry, echt, graag een andere keer...ze voelde zich laf.
Is niet erg, maak je geen zorgen, ik ga al.
Zijn mooie groenachtige ogen kregen een doffe glans, en ze haatte haar eigen uitgesproken woorden.
Stil ging ze in bed liggen nadat hij was weg gegaan, en sloot vermoeid haar ogen.
feedback van andere lezers- zwartkopje
Hoi Lazey,
Ik denk dat je teveel ineens wilt vertellen en daardoor sneller van hak op de tak springt of teveel (nu nog) overbodige details gebruikt, vb. Kracht sprak uit haar prachtige bruine ogen, en het lenige slanke lichaam.= > wat wil je met dit zinnetje zeggen. Nu in dit verhaal is dat helemaal nog niet duidelijk en dus eerder overbodig.
Ik hoop dat je met die details in deze en vorige tekst nog iets gaat doen, dat het duidelijk wordt waarom ze er staan.
Een mooie zin is en zijn fraaie vurige groene ogen vielen als een belofte in de hare. = KNAP VERWOORD !
groetjes,
zwartkopje
Lazey: Je hebt gelijk, de tekst is nog niet helemaal up to date, ik had teveel haast, (was ongeduldig) maar ik werk eraan, dankje voor je opbouwende f.b. Misschien kan ik beter snachts schrijven, smiddags is toch niet zo goed, voel ik... - hannah
Vlot geschreven maar misschien wat te snel waardoor meerdere passages onbegrijpbaar zijn.
: "Elegant rende ze de stijle houten kromming langs de trap af"
Steile ipv stijle; Langs (?) de trap??
Ook: Eerst spreek je over tumult in de ruimte en dan plots over : voor het bureau van de sheriff, zo klinkt het alsof dat bureau in de ruimte van het hotel staat.
Het vrije weekend nadat ze pas een dag werkt is ook niet echt geloofwaardig.
Ik vind wel dat je een heel vlotte pen hebt en dat je deze schoonheidsfoutjes bij meer nalezen ook wel zou opmerken.
Je schrijft leuk en boeiend, ik kijk uit naar het vervolg!
Lazey: Je hebt gelijk, ik ben te vlot met het te publiceren, dankje voor de feedback! - Liesje
mooi... hihi, je had me in deel 1 op het verkeerde been gezet... ik dacht dat het verhaal over prostitutie zou gaan ;-)
Lazey: Merci voor de f.b. en eigenlijk kan het nog alle kanten op gaan, beschouw het als een soort interactief verhaal, U vraagt, wij draaien...
|
