writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Voor Louis

door nox


Vader wandelde met Louis aan de hand de eerste weg naar huis. Vader met één schouder afhangend, Louis met zijn hele arm fier omhoog gestrekt.
Ze hadden samen al negen maanden gestapt om vandaag thuis te komen. Vader had Louis nog geen enkele keer hoeven dragen.
-Vaders dragen hun zonen niet als ze sterk genoeg zijn, dat is iets wat alleen moeders doen.- Ze hadden dan ook het geluk gehad, steeds goed weer mee te hebben. Hun tocht verliep goed.

De lange reis zat er bijna op. Ze waren al in hun dorp aangekomen.
Louis keek uit naar de ontmoeting met zijn moeder. Als Vader over haar vertelde was dat steeds met trots en verlangen in zijn ogen. Louis kende alleen haar stem van de momenten dat ze hen naar huis zong. Moeder kon de voetstapjes van Louis horen. Als het te lang stil was, dan wist ze dat ze Vader en Louis de weg moest wijzen en zong ze hen weer op pad.

Plots stak er een ijzige wind op. Louis kreeg het koud.
Vader haalde de sjaal en de muts uit zijn tas. Hij was immers op alles voorbereid. Vader knielde voor zijn zoon en duffelde hem goed in. Hij strikte de muts onder zijn kin en legde de sjaal om. Samen wandelden ze weer verder. De wind werd wilder. Toch stapten Louis en Vader dapper voort. De hoop bijna thuis te zijn gaf hen moed. Opeens waaide de wind de sjaal van Louis de lucht in. Vader stelde Louis gerust en zei hem dat het niet zo erg was. Ze zouden immers in moeders armen kunnen rusten. Ze keken de sjaal na en ze stapten tegen de wind in verder, naar huis. De wind waaide zijn verdriet en huilde.
Toen kwam de wind onder Louis' voetjes en tilde hem op. Vader had zijn hand nog vast, maar de wind was sterker. Hij trok Louis van Vader los en droeg hem zonder reden naar boven, de sjaal achterna.
Zo waaide Louis de hemel in.


Er is geen einde want er is geen begin.
Ter nagedachtenis van Louis.

 

feedback van andere lezers

  • Liesje
    heel aangrijpend en ontroerend...
    nox: dank
  • jbrouns
    Mooi en inderdaad ontroerend. Het roept vele vragen op waardoor het mystiek wordt. Zoals bv. in de eerste zin 'de eerste weg naar huis'. Wat bedoel je daar eigenlijk mee?
    Groetjes
    nox: Louis is 'in het echt' negen maanden onderweg geweest om als gezonde baby geboren te worden. Op de dag dat hij geboren zou worden en voor het eerst 'thuis zou komen op de wereld' is hij gestorven. Hij is zijn eerste weg naar huis niet af kunnen maken.
  • innerchild

    Een ontroerend beeld ...
    Wat kan ik nog meer zeggen. Ik heb geen woorden om de ouders van Louis te troosten. De dood van een kind valt immers nooit goed te praten ...

    Heel veel sterkte !
    nox: dank.
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .