|
< terug
Verschrikkelijke Stad (Witte Nertsen 2/..)
Volgens een juist binnengekomen telefonisch bericht via het urgentienummer 101, werd de pelshandel "Northern furns" -aan het "Modecentrum"- overvallen. De politieofficier met dienst zou eveneens ter plaatse komen,. Een tweede interventieploeg zou hen bijstaan om de vaststellingen te doen. Ria en Serge zetten het blauwe licht en de sirene van hun spiksplinternieuwe Volkswagen combi in werking en draaiden vanuit de Kronenburgstraat de Nationalestraat in.
Ze hadden géén oog voor de hun kruisende blauwe Peugeot die verder reed in de richting van het nieuwe gerechtshof op het Zuid. Evenmin hadden ze oog voor het feit dat dit autootje bijna door zijn achteras zakte en overduidelijk volgepakt was met rood/wit/blauwe tassen en drie grote, uit de kluiten gewassen kerels.
Janek was via het Zuid, langs de residentiële kaaien en de oude rede in noordelijke richting teruggekeerd. Hij stopte aan het Kattendijkdok-oostkaai, liet zijn kompanen Issa en Tomas uitstappen en de tassen uiladen. Hij reed terug naar het Bonapartedok, achter de hoek, en parkeerde de Peugeot op de parking aan de hotelboot "Hakon Järl", die daar al een paar jaar lag, en waar deze auto zeker niet zou opvallen.
Te voet keerde hij terug naar hun rovershol. Issa had daar aan het Kattendijkdok een klein appartement op de bovenste verdieping in gebruik. Het werd ook als "peeskamertje" gebruikt door één van zijn vrouwen. Eén van de slaapkamers, de zogezegde kinderkamer, was ingericht als een dokterskabinet met in het midden een oude gynaecologische stoel. Elena had al eens van die bijzondere klanten die dan, volledig naakt, op de stoel gingen liggen en dan werden gemasturbeerd door haar. Elena droeg dan een witte verpleegsterjas en natuurlijk niets, of bijna niets onderaan. Een kwestie van een bepaalde prikkel te geven …. . "Heel bijzonder" had Elena eens een keertje verteld "en die komen dan nog klaar ook" had ze er aan toe gevoegd. Issa zei eens tegen Janek "dat hem dat allemaal niet deerde. Het zijn klantjes van 500 euro per keer" . "100 voor Elena en 400 voor mij of dacht je dat ze alles mocht houden. "Ik heb ook kosten" had hij er nog aan toegevoegd. Tomas, hun derde kompaan, had zich al eens in die "stoel" gelegd maar vond de positie die hij moest aannemen toch niet zo aangenaam. Hij dacht er het zijne van.
Hier hadden ze de vorige nacht doorgebracht op geïmproviseerde bedden die ze hadden samengesteld uit de kussens van de sofa en de matrassen van de twee plooibedjes uit het "peeskamertje". Ze hadden er hun plan voor de overval nog eens overlopen.
Op het appartement vloekte en tierde Issa in Janek's' gezicht en vroeg hem kwaad waarom "hij godverdomme zo een kleine prutsauto moest uitkiezen voor deze job". Janek was een grote struise kerel maar had hij schrik van Issa, die in Grozny bekend stond als een gevaarlijke kerel. Hij was destijds nog ingelijfd bij de "Kadyrovtsjy", opgericht onder wijlen president Achmed Kadyrov die om het leven kwam door een bomaanslag aan een voetbalstadion in de buurt van Grozny. Zijn zoon Ramzan leidde nadien deze groep die niets anders deden dan plunderen, roven en ontvoeren in opdracht van de Russische bezetter. Janek's broer Andrej had nog samen met Issa de dienst uitgemaakt in groep zeven van de afdeling "Leninpark", genoemd naar het park waar hun hoofdkwartier gevestigd was.
Janek verdedigde zich door te antwoorden dat dit zijn eerste keer was dat hij een Peugeot pikte en dat hij bovendien nog geluk had omdat deze auto niet slotvast was. En daar bovenop vond hij dat hij géén tijd genoeg gekregen had om een andere auto uit te kiezen. Je moet niet altijd kiezen voor de gemakkelijkste weg had Issa hem nog boos toegeroepen. Issa besefte maar al te goed dat Janek nog een beginneling was maar had hem in zijn bende opgenomen omdat hij vrij imposant van gestalte was net zoals zijn broer. Door zijn fysiek voorkomen wist hij dat dit alleen al voldoende was om sommige mensen te laten bekennen. Hij nam het pistool, een Makarov 9 millimeter met geluidsdemper, uit elkaar en gaf het aan Tomas. Hij zei in zijn moedertaal "gooi deze onderdelen maar één voor één weg in die rivier die hier om de hoek stroomt". "Verdomme, dat ik per ongeluk een schot heb gelost, komt helemaal niet professioneel over bij Tomas en Janek", dacht hij nog verder.
Issa bekeek de buit van hun actie. 30 nertsmantels in totaal, allemaal -één voor één- unieke stukken. Nu moesten ze die nog verzilveren. Janek en Tomas kregen er ieder drie.
Tomas nam de uit elkaar gehaalde Makarov aan, stak de stukken in een papieren zak van Mac Donalds en liep naar de Scheldeoever. Ter hoogte van hangaar 26 bedacht hij zich. Hij stak het wapen terug in elkaar en bracht het naar zijn vriendin Elena. Ze werkte vandaag in een "vitrine" in de Oudemanstraat en vroeg haar dit te bewaren. Hij zou haar één van de mooiste pelsen geven die ze ooit had gezien.
Drie dagen later kreeg rechercheur Vanboven een telefoontje van een tipgever die hem dringend wilde spreken.
|
