naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Aan de waterkant

door Hoeselaar

Bijten ze vraag ik de half verkleumde man die dik gekleed met half vinger handschoenen aan een sigaret probeert te draaien. Hij draait zich niet om maar zit gewoon voor zich uit te staren en gaat verder met de fabricage van zijn long vervuiler. Een diep gegrom moest dan wel zijn antwoord zijn. Of dat nu ja of nee moest worden weet ik natuurlijk niet, kan ook geen leefnet bespeuren anders was mij vraag al van te voren overbodig geweest. Nu eerst komt er een lichte beweging in de kleding bundel die zich als visser poseert. Hij verschuift van bil om met zijn rechterhand in een diep gelegen broekzak een plastieken aansteker naar boven halen. Nog steeds zijn rechterhand gebruikend jongleert hij dit instrument tot dat het drukklepje in beweging wordt gebracht en er een vlam te voorschijn komt. Een dikke rookpluim verlaat zijn lippen en een licht gegrom van voldaanheid ontvlied zijn mond. Nu eerst draait zich de visser naar me om. Zijn ogen monsteren de ondeskundige de leek, en tussen rook en taal ontstaat er een symbiose die zich uit in een rochelende lach. Het fietsenrek dat zijn mond ontsiert ziet tabak bruin en bederft het beeld dat ik zoeven nog van deze stoere visser had. Ik draai me om en loop verder in de verte hoor ik nog hoe hij hoestend zijn longen vult. Het enige wat me daarbij invalt is" arme vis"

franco

feedback van andere lezers

• miepe
  om het vlotter te kunnen lezen, zou ik wat ruimte laten waaien door de tekst. lijntje tussen, bijvoorbeeld, een comma méér hier en daar, een tikfoutje minder ook (bijvoorbeeld "anders was mij vraag...")
  
  maar je speeelt met leuke beelden en die blijven hangen
  blijven schrijven!
  Hoeselaar: Dank je wel voor deze positieve reactie ze doet me goed
  
  Wilhelm
• aquaangel
  ik volg erwee, maar oké het gaat om het schrijfplezier en laat je dat vooral niet door regels van de Taal ontzeggen..
  
  kuzzz
  Hoeselaar: Nee, dit laat ik me ook niet ontnemen daarvoor sta ik te sterk in m'n schoenen maar sta wel open voor opbouwende kritiek waardoor ik zelf wijzer wordt.
  
  Willy
• ERWEE
  Leuk stukje. Mag ik even een paar dingen rechtzetten?
  Vergelijk even:
  
  Bijten ze, vraag ik de half verkleumde man die dik gekleed met halfvinger handschoenen een sigaret probeert te draaien. Hij draait zich niet om maar zit gewoon voor zich uit te staren en gaat verder met de fabricage van zijn longvervuiler. Een diep gegrom moest dan wel zijn antwoord zijn. Of dat nu ja of nee moest worden weet ik natuurlijk niet, kan ook geen leefnet bespeuren anders was mijn vraag al van te voren overbodig geweest. Nu eerst komt er een lichte beweging in de kledingbundel die zich visser noemt. Hij verschuift van bil om met zijn rechterhand in een diep gelegen broekzak een plastieken aansteker naar boven te halen. Nog steeds zijn rechterhand gebruikend jongleert hij dit instrument tot het drukklepje in beweging wordt gebracht en er een vlam te voorschijn komt. Een dikke rookpluim verlaat zijn lippen en een licht gegrom van voldaanheid zijn mond verlaat. Nu eerst draait de visser zich naar me om. Zijn ogen monsteren de ondeskundige leek en tussen rook en taal ontstaat er een symbiose die zich uit in een rochelende lach. Het fietsenrek dat zijn mond siert ziet tabakbruin en bederft het beeld dat ik zoëven nog van deze stoere visser had. Ik draai me om en loop verder. In de verte hoor ik nog hoe hij hoestend zijn longen vult. Het enige wat me daarbij invalt is" arme vis"
  
  Franco
  Hoeselaar: Als alleen zij die de taal voor 100% beheersten mochten schrijven dan was het hier een kale boel. Toch wil ik je bedanken voor de deskundige hulp die je me aanbied. heb altijd in de bouw gewerkt en ben pas na m'n 66ste aan schrijven en taal begonnen.
  
  Wilhelm