|
< terug
Dribbeltje Drup en de waterpokken.
Beeld je in dat je nu een kleuter bent terwijl de juf dit verhaaltje uit een rijk geillustreert boekje voorleest.....en laat mij weten wat je ervan vindt.....:-)
Dribbeltje Drup is ziek, staat vol rode vlekjes en vindt dat helemaal niet fijn. Het is niet leuk omdat die vlekjes kriebelen. Hij wil er heel de tijd aan krabben maar mag dit van zijn mama niet doen. Zij heeft de dokter laten komen omdat zij toch bezorgd is.
Dribbeltje vindt de dokter wel grappig. Die heeft altijd een grote tas met rare spulletjes bij. Hij is niet bang, ook niet als de dokter dat enge ding in zijn oren stopt om naar zijn buikje te luisteren.
'Brrr, wat is dat koud, en kietelen doet het ook nog', zegt Dribbeltje!
Zijn mama moet erom lachen en kijkt rustig toe.
'Ik zie het al, zegt de dokter, jij hebt de waterpokken! Vele kindjes krijgen dat en het is helemaal niet erg. Je mag er wel niet aan krabben, dan komt het snel weer goed. Nog een paar dagen in bed en je mag weer naar school.'
Dribbeltje is nu toch een beetje droef. Hij is heel graag in zijn bedje maar zou liever met zijn vriendjes gaan spelen. Zijn mama komt hem troosten met een groot glas melk en een lekkere koek. 'Ga maar flink rusten, zegt ze, dat zijn die rode vlekjes zo weg.' Ze heeft hem een zoen, en Dribbeltje gaat slapen.
Twee dagen later zijn alle vlekjes weg en mag Dribbeltje weer naar school. Zijn mama brengt hem met de auto en onderweg zwaait Dribbeltje naar alles en iedereen. Hij is zo blij dat hij weer naar de klas mag. Daar zijn al zijn vriendjes en de leuke juf. Het is een lange rit en nu wordt hij toch wel een beetje ongeduldig. Opeens ziet hij in de verte een groot rood huis. 'Daar is de school', roept hij uit, en even later stopt zijn mama bij de grote poort. Dribbeltje Drup geeft zijn mama drie zoentjes en loopt vlug de speelplaats op. Zijn vriendjes zijn er allemaal en komen vlug bij hem.
Dribbeltje vertelt hen over die vlekjes, van de dokter en dat hij in bed moest blijven! De kindjes luisteren aandachtig en opeens vraagt Pieter: 'kon je die vlekjes dan niet gewoon wegwassen, Dribbeltje?'
'Nee, roept Dribbeltje, ik mocht niet veel in bad.' Ze beginnen allemaal te lachen en even later spelen ze nog wat op de schuifaf.
Plots rinkelt de schoolbel en alle kindjes gaan stil naar de klas. Ieder heeft zijn eigen stoeltje, gaat zitten om te luisteren naar de juf.
Maar…..De juf is er niet, alleen mijnheer de Directeur.
'We gaan vandaag wandelen in het bos, zegt mijnheer de Directeur, want jullie juf is ziek!' Dribbeltje Drup steekt zijn handje op en vraagt een beetje bezorgd wat ze heeft.
'Het is niet zo erg, zegt de Directeur, juffrouw Liliane heeft alleen maar de waterpokken en staat vol rode vlekjes……..
'Dat ken ik, floept hij eruit', en even later wandelen ze met z'n allen naar het bos.
feedback van andere lezers- sabine
ik denk dat ik ademloos in de kring had gezeten en het zielig gevonden had voor de juf, en voor mezelf
mooi luchtig verhaal, vlot geschreven.
groet.
dannycant: dank je, ik heb het inmiddels aangepast. Naar realistische normen.....:-)
groetjes en bedankt - Ghislaine
Zeer aandachtig gelezen. Een tip waar je mee doet wat je wenst:
Hij heeft geen bang zou moeten zijn: Hij is niet bang.
Ook wat betreft mazzelen...... helaas worden kinderen tegen mazzelen ingeënt en net die kinderziekte jeukt niet. Het zijn de waterpokken of in de volksmond genoemd wijnpokken. Daar is nog geen vaccin voor uitgevonden. Bij mazzelen worden kinderen zo ziek, dat het hun geen barst kan schelen, wie naast hun bedje staat. Ik ben met dat vaccin heel erg blij geweest. Drie van de vijf kids, hebben die rotzooi niet meer gehad evenals bof (dikoor genoemd en voor jongens zeer gevaarlijk)
dannycant: Dan heb ik nog wat werk voor de boeg......bedankt voor deze tips
groetjes
|
