writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Zoon van een junkhoer. 1/4

door henny

Hij gaat aan de tafel zitten, pakt de pen in zijn rechterhand en met zijn linkerhand strijkt hij over zijn kortgeknipte haren. Langzaam beginnen de woorden zich te vormen.
Ik ben de zoon van een hoer. Nog wel een junkhoer. Zij naaide alles wat los en vast zat voor wat geld om haar shot te krijgen. Zo kreeg ze mij ook. Ongewild en verslaafd, kwam ik op de wereld. Belandde in een pleeggezin waar het ook niet veel beter aan toe ging. Volgens mij was het meer te doen om het geld, dan uit liefde voor de kinderen. Dáár leerde ik haten, haten als mijn stiefvader mij sloeg. Haten als mijn pleegouders mooi weer speelden tegen de maatschappelijke werker. Haten als ze me dwongen het eten opnieuw te eten, dat ik niet lustte en uitgekotst had. Mijn handen werden op mijn rug gebonden. Neus dichtgeknepen, zo propte ze het voedsel er met een pollepel weer in.

Bert stopt even met schrijven. De herinneringen doen hem zo pijn dat de rillingen over zijn rug lopen. Hij neemt met een trillende hand het glas water, dat ook op de tafel staat, om de denkbeeldige smaak weg te spoelen uit zijn mond. Hij buigt zich weer over het schrift en schrijft verder.

Mijn moeder had de voogdij aangevraagd. Ze had de instanties weten te overtuigen dat ze geen drugs en alcohol meer gebruikte. Ook kon ze aantonen dat ze een baan en een woning had. Dat was blijkbaar genoeg, want de rechter gaf haar het voogdijschap.
Zes jaar was ik toen ze me bij mijn stiefouders ophaalde. Ik was blij weg te zijn, zeker nadat mijn moeder zei, toen ze de striemen op mijn rug zag: "Jongen, ik ga goed voor je zorgen. Dit zal je nooit meer gebeuren."
Ze nam me in haar armen en knuffelde me zoals ik nog nooit geknuffeld was. Ik geloofde haar…
In het begin ging het heel goed. Ik kreeg een eigen kamer en op school had ik al snel vriendjes. Moeder werkte in een warenhuis totdat ze ontslag kreeg, of had genomen. Dat weet ik niet meer. Toen ging het snel bergafwaarts. Ik trof haar vaak straalbezopen aan als ik van school kwam. Als er vriendjes meekwamen, vertrokken die snel naar huis als ze haar kwijlend hoorden lallen. Vaak was er geen warm eten en er kwamen regelmatig mannen op bezoek. Ik vond het ook vreemd dat ze zo overdadig opgemaakt was. Rode nagels en parfum. Héél veel parfum! Dan liep ze op hoge hakken en als de bel ging moest ik naar mijn kamer.
Dat was in het begin…
Op school raakte ik bevriend met een aardige jongen. Hij nam mij vaak mee naar zijn huis en ik mocht heel vaak mee-eten. Mijn moeder vond dat niet erg. Integendeel, zo was ze van die handenbinder af.
"Je zorgt er wel voor dat je voor zeven uur thuis bent, anders zwaait er wat!"
Daarbij wees ze vinnig naar de Zaanse klok aan de wand. Die klok. O wat ging ik die klok haten

Nota: Iets heel anders dan jullie van mij gewend zijn. Het onderwerp zat al heel lang in mijn hoofd. Door adviezen, het rauw te schrijven is deze stijl tot stand gekomen.

 

feedback van andere lezers

  • aquaangel
    leuk om te lezen Henny, benieuwd naar volgend deel en dat is al af, als je al weet dat het uit vier delen bestaat. Ik wacht af.xx


    schrijft verder (dubbele punt plaatsen?)

    Op school raakte ik bevriend met een aardige jongen. Hij nam mij vaak mee naar zijn huis en ik mocht heel vaak mee-eten (blijven eten?). Mijn moeder vond dat niet erg. Integendeel, zo was ze van die handenbinder af.

    Wel wees ze naar de grote klok aan de muur. "Je zorgt er wel voor dat je voor zeven uur thuis bent, anders zwaait er wat!"
    Daarbij wees ze vinnig naar de Zaanse klok (je gebruikt hier 2x het aanwijzen van de klok, samenvoegen tot 1 zin? aan de wand. Die klok. O wat ging ik die klok haten


    henny: Ik zal een zin schappen, dan loopt het beter. Vind je het erg je verbeteringen per pb te doen? Hier lees ik ze erg klein en kan ze er niet bijpakken.
  • Ghislaine
    Zeer realistisch neergepoot. Rauw zoals die kinderen hun leven. De littekens zijn zo schrijnend. Helaas bestaan deze toestanden in real life nog steeds. Ook dit had ik onder de pauze gelezen en boomde er met een collega over door.
    henny: Daar heb je zeker gelijk in. Ruim een half jaar geleden heb ik zo'n soort van verhaal vernomen van een buurvrouw. Haar kind was ruim een jaar misbruikt door een chauffeur van bijzonder busvervoer. Het liet mij niet meer los. Vandaar ook dat ik dit verhaal schreef.
  • miepe
    Bijzonder knap, Henny

    ben benieuwd waarom je zo heel erg uitlegt waarom, waar en wanneer je bent beginnen haten

    !
    henny: Dat kan ik nog niet verklappen. Het is een heftig verhaal en deel drie een 16+. Ik heb er lang over gedaan om dit verhaal te schrijven. Gelukkig geen eigen ervaring, maar afgelopen zomer wel een verhaal gehoord van een moeder die erachter kwam dat haar dochter, ruim een jaar lang door een chauffeur van een busje naar een bijzondere school, misbruikt is geweest. Dat bleef aan mijn knagen. Daarom dit verhaal.
  • lief
    je zult het maar meemaken, Henny

    ben benieuwd naar het volgende deel!

    liefs

    henny: Het kan in elke straat gebeuren. Daarom zo triest. Dank je!
  • Mistaker
    Rauw!

    Groet,
    Greta
    henny: Dank je!
  • mistral
    Rauw, ja, maar noodzakelijk! realistisch, dat is het! tegenwoordig wordt onze leefwereld wat teveel sprookjesachtig gedoe voorgeschoteld waardoor de dagelijkse werkelijkheid op de achtergrond geraakt, zo denken ze ons te sussen en bedwelmen, goed van je Henny om dit aan te kaarten in je verhalen!


    henny: Juist! En door een gebeurtenis in mijn buurt kwam de drang om erover te schrijven, hoewel dit verhaal fictief is. Goed gezien.
  • Hoeselaar
    Het begin van jouw verhaal is als dat van mij toen ik 12 jaar was en als lastig werd bevonden. bij de franciscaner zusters moesten we ook ons eigen braaksel opeten willen of niet

    Willy
    henny: Uit dat soort verhalen heb ik het ook. Ik hoop niet dat je het vervolg meegemaakt hebt.
  • pieter
    Henny,
    Eindelijk heb ik wat van je gevonden. (ik was nl. nog niet bij experimenteel geweest) Goede, soepele schrijfstijl. Ik ga de rest op mijn gemak lezen, als ik tijd heb.
    Groet,
    Pieter.
    henny: Hee pieter! Je kunt ook gewoon onder mijn naam kijken hoor. Het is een heel ander verhaal dan wat ik normaal schrijf.
  • Vansion
    herinnering met één r

    Henny, dit ga ik voortlezen. je komt hier verbazend anders uit de hoek en dat intrigeert me.

    Ik weet niet of je met dit verhaal méér wil aanvangen. Indien wel, moet je misschien eventjes opletten. Stiefouders en pleegouders zijn iets anders. Pleegzorg voor het geld is eerder lachwekkend. Behalve als je er vier tegelijk neemt.

    Enfin... puntjes op de realiteits-i. Neemt niet weg dat ik je invalshoek interessant vind.

    Tot vervolgs.
    henny: Bedankt voor je reactie. Ik weet niet of je lang hebt moeten wachten op mijn reactie terug, want ik krijg elke keer te lezen dat er een reactie op is, wat niet zo is. Ik ga het foutje wegpoetsen.
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .