Volg ons op facebook
|
< terug
loslaten
Loslaten
Zeven en vijftig jaar en ik hoor de laatste tijd niets anders dan : " loslaten, je hoeft je aan niemand meer te bewijzen, noch te verantwoorden."
Leven wij dan in een schizofrene wereld, tel eens na, de schrikkeljaren buiten beschouwing: 365 x 57 =20805 dagen. Ik heb de negenproef gedaan en het klopt: 20805 dagen hebben ze me voor de gek gehouden of heb ik me voor de gek laten houden.
Het begon al pril: " je moet niet zo wenen, je bent mooier als je lacht."
De zindelijkheidstraining, je blaas- en ars spieren leren bedwingen, de inhoud in een potje deponeren, een inhoud die ze daarna in het toilet doorspoelen. Je wordt geprezen en een flinke meid genoemd.
Dan komt het schoollopen, stil zitten, luisteren, concentratie, voorbeeldig zijn…
Op het oudercontact krijgen je ouders te horen:
"Ze is niet ernstig genoeg,
ze neemt het van de gemakkelijke kant,
ze is lui,
ze is door haar opmerkingen soms storend,
ze moet meer haar best doen,
ze kan als ze wilt,
ze leeft als: God schept de dag en zij gaat er door,
als ze zo verder doet, komt er niets goeds van terecht, etc…"
De enige prijs die ik ooit gehaald heb, was deze van liefheid in het eerste leerjaar. Knap he!
Stilaan, maar dan in vertraagd tempo begon ik te begrijpen , als ik er wil bijhoren dan moet ik me aanpassen. Je kunt stellen dat ik in aangepast gedrag een late roeping was, een zieltje dat op de valreep gered werd.
Ik begon sociaal aanvaardbaar gedrag te vertonen, maar eerlijk gezegd, ik voelde me nog meer uitgesloten dan voorheen. Zo was ik niet, ik was zo als ik dacht dat het moest zijn om erbij te horen. Dan schrijven ze de kranten vol dat het aantal depressies stijgt, ook het nemen van anti- depressivo is gestegen. Laat een mens, mens zijn en de psychiaters hebben geen werk meer.
Ja, ja, ik weet het, het is Eva haar schuld, ze moest zo nodig in de appel bijten en Adam meeslepen in het verderf. Einde van het aardse paradijs!
Nu, 20805 dagen verder, zeggen ze me:
"je mag meer ontspannen zijn,
je mag jezelf zijn,
je mag al eens lui zijn,
storen, nee je stoort niet, integendeel,
je opmerkingen zijn best gevat en grappig,
je moet niet zo hard je best doen,
je mag leven,
je moet eerder gaan leven als God schept de dag en je gaat er door… Kunnen jullie het nog volgen?
Heb ik het eindelijk onder de knie, zeggen ze nu: " Vergeet wat we je wijsgemaakt hebben en wees jezelf."
Als ik daarvoor nu nog eens 20805 dagen krijg, in goede gezondheid, dan wil ik wel tekenen.
20805 dagen, was ik een marionet, doe dit en je zult gelukkig zijn, we zullen trots op je zijn…
Ik kijk naar de rimpels op mijn handen, die dit toetsenbord bespelen, flatteus kan je het niet meer noemen. Gelukkig hangt er geen spiegel voor mij en kan ik me de verdere aftakelings beelden besparen.
Laatst kreeg ik met de post een staaltje van Tena- lady, nog zo iets. Hebben ze er alles aangedaan om je zindelijk te krijgen, zeggen ze binnen afzienbare tijd in het een of ander RVT: " Laat maar stromen, je hebt toch een pamper aan."
Dan schrijven ze in de kranten: Door de vergrijzing en het stijgende gebruik van het incontinentiemateriaal is de afvalberg gigantisch hoog geworden. We zijn verplicht om een belasting te heffen op het geproduceerde afval per pamper.
Nu word de inhoud niet meer in het toilet gedeponeerd, maar op een weegschaal en de dagelijkse curve word nauwkeurig bijgehouden. Ze passen er natuurlijk een mouw aan, vanaf een bepaald gewicht, is het aftrekbaar van je belastingen.
Loslaten, daar ging ik het eigenlijk over hebben. Ik hoorde eens: " Nu is het niet meer de kwantiteit die telt, maar de kwaliteit." Het wordt dus afkicken en dat is niet zo simpel als je denkt. Loslaten en toch het gevoel hebben dat je niet los gelaten bent, er is nog verbinding.
Weet je, ik ben zo graag mezelf en in het schrijven, dat ik pas nu ontdekt heb kan ik mezelf helemaal loslaten.
Ik schrijf veel fouten, dat weet ik. Reden, maar geen excuus, ik heb nogal veel in de gang op straf gestaan en ondertussen leerden ze in de les, hoe je foutloos moest schrijven. Ik heb het gemist, maar ik heb dat losgelaten.
feedback van andere lezers- Rob
Misschien moet je uit je mailbox iets loslaten....;-))
Ik krijg de vogende foutmelding om het versturen van mail naar jou.
User's mailbox quota exceeded.
Die zit dus gewoon vol.
SPROET: ik opende deze per toeval want hij blijft bij de gelezen fb's staan.
mijn mailbox is ondertussen van alle filmgrapjes en you-tube toestanden ontdaan en laat de mail dus maar komen.
liefs, trees - aquaangel
al die rekensommen.. ik was ook maar gezond tot aan mijn 25e en nu ik bijna 40 ben weet ik niet meer hoe dat was, die Angélique van voor MS.
Maar ach, de rimpels en het ouderworden en de slappe blaasspier, het hoort er allemaal bij........ niet allemaal, maar toch.
Mijn broertje stierf afgelopen november. 31 jaar......... dan maar belasting voor tena-lady betalen.........graag zelfs...
Graag gelezen
foutloos schrijven doet niemand, maar leren is een mogelijkheid:
zeven en vijftig (zevenenvijftig)
niets anders dan : (niets anders dan:)
SPROET: leuk om feedback te krijgen. ik heb nog maar twee maand de schrijfmicrobe te pakken, het is nog zoeken. - Hoeselaar
Als ik dan die 26292dagen van mij overloop ben ik ook heel wat tegengekomen beginnend bij: Keulen , de oorlog, bombardementen, 3jaar bij wildvreemden, 5 jaar kloosters en kindertehuizen, kapot gezin, honderden tegenslagen enz enz en toch heb ik nooit de moed laten zakken maar heb altijd gevochten voor een plaatsje aan de zon
Willy - zwartkopje
Hoi Sproet,
Leuke column. Vooral het einde is goed gevonden.
groetjes,
zwartkopje - hope
Zeer herkenbaar: al wat ze ons geleerd hebben, moeten we blijkbaar op een bepaalde leeftijd terug afleren.
Die tegenstellingen zijn mooi verwoord. - lin
Dus er is nog hoop?
Het verhaal heeft wel iets grappigs, maar het is voor mij iets teveel een opsomming. Ik houd meer van verhalen waarin echt iets gebeurt. Dit is uiteindelijk een columnachtig stukje proza geworden. Zeer leesbaar in elk geval! Groetjes, lin - pisatelj
de dagelijkse curve wordT nauwkeurig bijgehouden
Ok, ik heb er geen spijt van dat ik dit aangeklikt heb en gelezen heb tot het einde.
Ik vind dit echt goed, straf ook dat je pas begint te schrijven.
Je aangeboren tegendraadsheid als kind doet mij denken aan de Russische schrijfster Tsvetajeva.
Benieuwd naar meer,
groeten,
Pisatelj - Lazey
ik ben het met Pisatelj eens in grote lijnen, en vind dit echt leuk om te lezen, als mijn aandacht gevangen wordt(wat al heel iets is)lees ik door... - Aquarel
Laat je teksten maar op ons los Sproet. Je doet dat goed.
Herkenbare gevoelens van pubers op hunne retour. ;))
SPROET: overjaarse pubers!
bedankt, ik ben nog een groentje, maar het komt.
:)sproet - SabineLuypaert
heel leuk met die cijfersommekes erdoor gedraaid, en de eerste prijs voor liefheid winnen, is een heel mooi gegeven op een actief cv zenne. Ik lees dat je de schrijfmicrobe maar net gevonden hebt (smile) ewel, als ik het mag zeggen, dat voelt men niet als men leest.
SPROET: bedankt voor de feedback. tijd ontbreekt soms om meer te schrijven. - koyaanisqatsi
Het is niet belangrijk foutloos te schrijven...* WEL belangrijk is wat je schrijft.
* tenzij je een muggenzifter bent die niet kan... loslaten natuurlijk.
SPROET: bedankt, ik ben gelukkig geen muggenzifster, maar het is hinderlijk voor een lezer die de fouten opmerkt. correctie is dus welkom.
|
