Volg ons op facebook
|
< terug
De Lijn 170
Zo af en toe maak ik gebruik van het openbaar vervoer. Ik nam de 170, richting Brussel- Zuid. De halte waar ik opstap is nog niet druk en ik heb de keuze waar ik me neervlij. Ik heb er geen moeite mee dat mensen zich naast mij installeren, maar de laatste tijd ben ik daar iets van terug gekomen. Als het enigszins kan dan neem ik één zitje voor mij alleen. Nee, ik ben niet asociaal, maar heb je het al meegemaakt?
Ik ben niet al te breed en laat ons stellen dat ik 80% van een plaats inneem, er rest dus 120% voor een tweede persoon. Stapt er iemand op en ik zie het al, ze stappen permanent mijn richting uit. Reden: zij zien ook wel dat er plaats voldoende is. Stel dat die persoon de geboden ruimte respecteert, dan is er niets aan de hand. Ik schreef wel, stel, meestal ploffen ze zich naast mij neer. Als ik geluk heb, kan ik nog net de tip van mijn jas van onder hun zitvlak bevrijden. Als ik geen geluk heb, zit mijn jastip onder hun bil en de zijflank van mijn dij word mee naar onder gedrukt. Ja, wat doe je dan? Ik richt me zijdelings op, om mijn jas op orde te brengen en tegelijkertijd mijn dij in een comfortabele positie te brengen.
"Sorry, ik had…"
"Het is niet erg, ..."
"Het heeft nogal wat geregend vandaag."
"Euh, ja."
Zit ik niet alleen gekneld tussen het raam en de dij van een onbekende, moet ik nu ook nog een social talk aangaan. Er zijn grenzen, als het nu nog eens een Adonis was, ja!
De geurtjes, die je erbij krijgt, niet te doen: look, bier, zweet, slechte adem…één enkel keer, ruik je niets en dat is dan wel aangenaam. Het zal wel aan mij liggen, hygiëne en verzorging zijn voor mij belangrijk.
Dan kom je aan je halte en hier neem je ook best je voorzorgen. Je laat best één halte voor de juiste bestemming, weten dat je er de volgende halte afmoet, anders haalt je het gegarandeerd niet. De persoon naast je stelt zich recht en je moet er eens opletten, die gaan achterwaarts in de middengang staan. Met beide armen gestrekt houden ze de busstangen vast, dan stel ik me recht en dan moet ik me bukken om onder hun arm door de middengang te betreden. In het beste geval, lossen ze eventjes de arm om je door te laten, verliezen hun evenwicht en botsen tegen je aan.
Snappen jullie nu, waarom ik een zeteltje alleen verkies. Hoewel, de miserie is niet voorbij. Ik laat jullie meegenieten, van wat me gisteren overkwam. Ik schreef al dat ik de 170 nam, het was een vriendelijke chauffeur en dat is altijd leuk.
Ik tref een zitje voor mij alleen en in de goede rijrichting, ook belangrijk.
Nu, is er een halte aan Ikea en daar stappen twee dames op, geladen met de gekende blauwe Ikea oversized zakken. Waarschijnlijk, vertrokken met de idee, we gaan gewoon eens zien om dan aan de kassa te merken: "hoe gaan we daar mee naar huis?"
Vermits ze met de bus gekomen zijn, gaan ze ook met de bus naar huis. De ene mevrouw heeft 3 zakken mee, in de ene puilt een grote kamerplant uit, in de andere zak kartonnen dozen. Vermoedelijk om straks gezellig zelf in elkaar te sleutelen. In de derde zak steken kaders, nog met beschermende plastiek rond. Je kent dat wel, waar je kan op knijpen en dan doet dan: poch, poch…
De andere mevrouw, heeft enkel een groot pak mee, dat ze in de middengang neerzet. Er omheen kan niemand, enkel erover.
Ik keer terug naar de eerste mevrouw, ze installeert haar zak met de reuze plant op het eenpersoonszitje voor mij, de andere zak balanceert nog aan haar hand en die komt uiteindelijk op mijn teen terecht. Reflex, ik trek mijn been weg en de zak kantelt. Met de andere hand, waar ze de zak met de kaders vasthoudt, probeert ze de zaak te redden. Ondertussen zijn we twee haltes verder en is nog aan het goochelen met haar santenboetiek.
Ze heeft zich zijdelinks geïnstalleerd en zit bijna op mijn schoot, ze wordt zich bewust van mijn aanwezigheid en vraagt:
"ça, ne dérange pas?"
Wat zegt je dan als hoffelijke medereiziger?
"Non, pas du tout, prenez votre temps, mais ne t'installes pas sur mes genoux."
Moet je even je ogen sluiten, zie je me zitten: voor mij een kamerplant, naast mij kaders en voor mij een kastje dat nog moet ineen gezet worden. Ik had zin om Ikea te bellen, om een foto te maken voor hun reclamefolders. Zo, uit het leven gegrepen: welke moeite mensen zich getroosten om een stukje Ikea in hun huis binnen te brengen.
Drie haltes verder waren ze op hun bestemming en het hele gestommel begon van voren af aan.
Nu kwam er een lange slungel voor mij zitten, pet op het hoofd, MP3 speler keihard aan en meedeinen op de muziek met heel zijn lijf. Keek niemand aan, GSM ging over, MP3 oortje uit zijn oor, GSM aan zijn oor en een Arabisch brabbeltaaltje. GSM uit, in de zak, MP3 oortje terug in en tjoenk,tjoenk…
Eindelijk Brussel-Zuid en nu rennen naar de trein.
feedback van andere lezers- Ghislaine
Als het daar mee blijft, is het nog zo slecht niet. We maken het de laatste tijd wel anders mee. Een tip waar je mee doet wat je wil:
Liefst de geschreven cijfers dan explicite cijfers.
120% = honderdtwintig percent
Als het even kan, volledig in het Nederlands tenzij het om onvertaalbare items gaat.
Ook binnen de aanhalingstekens beginnen met een hoofdletter.
sproet: bedankt,ik ben een groentje in het schrijven en alle tips zijn meer dan welkom. - hilde
ik neem ook vaak die lijn
een grote ellende
wel mooi beschreven
liefs
hilde - pisatelj
het kan hier en daar nog wat 'rijper'
maar je eerlijke observaties zonder onnodige storende franje lezen lekker,
benieuwd naar meer,
Pisatelj - Hoeselaar
Kan het zijn dat ik dit al gelezen heb, en dat ik je van antwoord diende?
Willy
sproet: inderdaad ik heb het ook gemaild naar seniorennet - zwartkopje
Hoi Sproet,
Mooie weergave van je ergernissen. Het lijkt me een mooie tweeluik om je verhaal eens door de ogen van de betreffende mensen neer te schrijven.
groetjes,
zwartkopje
sproet: leuke tip en klinkt dynamisch. ik maak er werk van.
groetjes,
sproet - yrsa
Herkenbaar neergepend :)
sproet: bedankt, het doet plezier dit te horen, ik bedoel te lezen. :) - SabineLuypaert
ooh wat heerlijk herkenbaar weer LOL, weet je, dat is onderandere een van de redenen waarom ik met de auto beginnen optrekken ben (was niet de hoofdreden zenne), die geurtjes en cvo BRRRRRRR, en 'smorgens valt het over het algemeen nogal mee bij de genormaliseerde hygiënishce mens, maar als er dan zo eentje met oud zweet en erger in de avondsprits je aura komt indringen dan SLIK
Weer een zalig stukje (smile) ik denk dat ik me inschijf in je leesfanclub voor plezante humor
voorlaatste regel, nog een spatieke bijzetten voor uwen tweeden tjoenk
sproet: bedankt dat je er LOL aanhebt. ik krijg graag correctie feedback, zodat ik kan sleutelen . :) - aquaangel
Brussel- Zuid > Brussel-Zuid
ik ben gewoon voor 80 en 120% dus niet voluit schrijven zoals Ghislaine oppert. (lekker nieuwerwets ;))
Stel dat die persoon (zou deze regel op nieuwe alinea beginnen)
"Sorry, ik had…"
”Het is niet erg, ..."
( wanneer iemand in de reden gevallen wordt, dan kun je dit afkappen met een - )
zoals bv:
"Sorry, ik had-"
”Het is niet erg, ..."
tenzij je bedoelt dat degene gewoon zijn zin niet afmaakt
volgens mij is Ikea, volledig met hoofdletters? IKEA ff op de ikea site naspeuren zou ik zeggen ;)
In de derde zak steken kaders, nog met beschermende plastiek rond
of:
In de derde zak steken kaders; nog met beschermende plastiek rond (puntkomma gebruikt)
waar je kan op knijpen (vreemde zin) misschien: waar je op kunt knijpen?
mijn aanwezigheid en vraagt:
"ça, ne dérange pas?"
mijn aanwezigheid en vraagt: ""Ça, ne dérange pas?"
Graag gelezen, leuk, en uitgesleuteld zijn we nooit ;) succes
sproet: nen dikke merci voor de meer dan bruikbare corrcties. :)))) - ERWEE
Ferme story.
Hoop dat je de aangegeven 'foutjes' elders in orde brengt, als schrijfsel is dit technisch te goed om dat nl. zo te laten.
Ik ken die IKEA iets voor Brussel-Zuid van mijn treinreizen, als ik daar nog ne keer passeer, neem ik die 170 eens. Ben wel hevige roker, kwestie van geur en zo. *wink*
sproet: je mag met alle plezier me wijzen op mijn schrijffouten. ik heb een handicap. heb een stuk basisonderwijs in het frans gedaan en heb daarbij nog een lichte vorm van dyslexie. last but not least, ik ben ook nog blond.
bedankt voor de fb. :))
|
