|
< terug
seks and the city - column
Zijn mannen graag jager en vrouwen graag stroop?
Ik laat me even meedrijven door de ogen van een vrouw, want het mannelijke denken ontleden is voor mezelf een utopie.
Waarom zouden we als vrouw niet graag stroop zijn? Als we een dagblad inzien, rijzen de twijfels. Deze worden alleen maar bevestigd door de idealen die ons spiegelbeeld niet weerkaatst. Onze borsten zijn te dun of onze billen net te dik. Een mannelijke, hunkerende blik brengt ons vaak naar een voetstuk waar we even prinses mogen zijn. Het is misschien maar voor een avond, een uurtje of een minuut, maar we staan als standbeeld even boven onze eigen twijfels. De mannelijke jagers houden ons recht en laten ons niet vallen in een diepe coma van onzekerheid. Mannen strelen ons met hun feromonen en ontkleden ons met hun blik. Naakt zijn we als vrouw en doch versierd, als een kerstboom wat het nieuwe jaar voorspelt. Diverse telefoonnummers zitten verfrommeld in onze tas en kleuren ons eigen ideaalbeeld. De gsm volgepropt weerspiegelt een status van populariteit. Een status waar we als vrouw liever vrij hoog op scoren.
Toch, eenmaal als het licht de kamer verlaat en we alleen zijn in ons denken, voelen we onze eigen naaktheid. De stroop is afgeschud en de puurheid resteert. Enkele telefoonnummers, vele woorden, hunkerende blikken weerspiegelen onze herinneringen, doch in eenzaamheid rollen we ons in het verlaten donsdeken. Een donsdeken waar we misschien één of meerdere malen seks in hebben per maand, doch voor de rest koel aanvoelt. Waarom zijn we graag stroop? Stroop is lekker op het moment zelf, doch verhoogt de twijfels achteraf. Het katergevoel van dikke billen of kleine borsten blijft ons achtervolgen.
Er is het jagen en het opgejaagd worden. Wat is verliefdheid echter? Verliefd worden is moeilijk, pijnlijk echt. De vele jagers verlaten we en we worden blind voor de diversiteit van hunkerende blikken. Onze pijlen worden gericht op één man en wij vrouwen hopen dat er van zijn kant voldoende feromonen zijn om ons op een eeuwig voetstuk te plaatsen. Kan die man ons zelfbeeld genoeg bevestigen? Onzeker wordt vaak gewacht op het eerste smsje, de eerste liefdesbetuiging in woorden, de eerste keer minnen in plaats van platte sex hebben,... We wachten en wachten steeds opnieuw en keer op keer worden we onzeker. Is het soms niet veel eenvoudiger om gewoon stroop te zijn?
De kriebels van verliefdheid zijn echter soms sterk dat we als vrouw kunnen herkennen en erkennen hoe oppervlakkig het jachtseizoen wel was. Als slachtoffer zijn we blij om prooi te zijn, prooi van de liefde. Niets is namelijk mooier als bevestigd te worden en dit keer op keer. We zijn graag stroop, maar we worden nog liever gestroopt door liefde.
Ik toch wel... Deze keer voel ik me opgejaagd, niet door mannen, doch door de kriebeltjes in mijn buik. Ik wacht... op een nieuwe ontmoeting, een nieuwe hoop, een toekomst.
feedback van andere lezers- figment
"Het is beter jezelf te minnen en dan een ander, in plaats van andersom." ;)
Onzekerheid mag geen deel uitmaken van de 'puurheid die resteert'. Onzekerheid bestaat maar omdat je bang bent om onzeker te zijn. Aanvaard de onzekerheid, en vrij zal je zijn =).
Leuk om te lezen :).
Liesje: Zo leuk dat je ??n van mijn gevleugelde quotes vermeld :-) en bedankt voor de aangename feedback op zich!!! - Hoeselaar
Best leuk om te lezen, alhoewel ik twijfel aan de oprechtheid van je gevoel. Ieder mens is zo als hij of zij is en daar moet je mee leren leven. Trouwens een kapstok is ook niet alles ook al oog het mooi, men zoekt toch eerst als man naar het vlees en niet naar de constructie.
Willy
Liesje: Bedankt Willy voor het lezen en de feedback!
Ik vraag me wel af wat je bedoeld met 'ik twijfel aan de oprechtheid van je gevoel'.
Je hebt gelijk als je schrijft dat men eerst zoekt naar het vlees en niet naar de constructie, maar zelf vind ik dit toch een jammer gegeven. De constructie is ten slotte iets waar op kan verder gebouwd worden. Het vlees is vergankelijk.
Groetjes,
Lies - pisatelj
bevat erg veel waarheid en je einde bevalt me!
groeten,
Pisatelj
Liesje: ^:) bedankt!
|
