naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Vingerkwesties

door Draakje

De vinger voelde. Dat was zijn leefwereld, zijn ik, zijn alles. Hij kende niks anders, hij wist van geen ander doel. Hij was zich vaag bewust dat er naast hem nog soortgelijken waren, en dat hij maar ook zij vastzaten aan een gezamenlijk, groter iets. Af en toe kon hij die andere, en dat andere, voelen. Maar meestal sloeg hij er geen acht op.
Hij kende zachte dingen, ruwe dingen. Dingen die koud waren, of warm, of zelfs heet. Dingen die kriebelden. Droge of natte dingen, soms plakkerig of slijmerig. En hij kende pijn. Pijn was niet zo prettig. Zelfs als hij niet iets specifieks betastte, kon hij dingen voelen. Hij kon dan ervaren hoe de luchtdeeltjes aan hem voorbij gingen, hoe ze de fijne lijntjes op zijn oppervlakte beroerden, hoe ze ertegen stootten en er weer afstuiterden. Hij wist ook van het bestaan af van zaken waar hij geen beeld kon van vormen, waarvan hij enkel zijn gevoel kon doorsturen. Naar wat was een vraag die voor hem niet aan de orde was. Hij voelde, zond zijn bevindingen door, en voelde gewoon weer. Dat was voldoende.
De vinger voelde. Het oppervlak onder hem was warm, zacht. Hij ging heen en weer, beschreef kleine cirkeltjes. Hij voelde een onderliggende harde structuur, maar die vormde geen obstakel op zijn pad. Plots ontmoette hij lange, zachte rechte dingen die uit de zachte ondergrond groeiden. Ze kriebelden hem zachtjes. Hij registreerde, stuurde door en ging verder. Vaag kon hij een ritmisch getril voelen. Nu werd de oppervlakte week, meegevend. Warmer. Hij ging lager, beschreef opnieuw kringetjes. Bijna verdween hij in een put, maar hij stuurde er omheen, betastte de rand en liet hem dan achter zich. Het werd steeds warmer. Daar waren die lange dingen weer. Hier waren ze wat ruwer. Hij woelde erdoorheen. .
De vinger voelde. Het weefsel onder hem spande zich…

feedback van andere lezers

• knuffieke
  Mooi omschreven...
  
  groetjes, Sonia
  Draakje: Dank je, Sonia!
• mobar
  Prima geschreven vanuit een bijzonder perspectief.
  Origineel verhaaltje.
  Graag gelezen.
  
  groetjes Mobar.
  Draakje: Bedankt!
• backie
  Hallo Draakje,
  dit vind ik knap en heel mooi be- en geschreven. Was dit per ongeluk een middenvingertje? Ik denk dat dit vingertje toen zo gelukkig was na dat avontuurtje, dat het dit nog eens wil meemaken. Misschien wordt het wel een soort verslaving voor dat lief lichaamsdeeltje. En zijn negen vriendjes, zijn die niet ietwat jaloers.
  Nog eens, echt speciaal mooi.
  groeten. backie
  Draakje: De negen andere zijn misschien wel eens jaloers, maar ik denk dat ze ook hun deel van mooie indrukken wel hebben/krijgen...
  Bedankt voor de positieve noot!
• geertje
  Heel mooi beschreven
  mysterieus tot en met...
  :-)
  met de glimlach gelezen !
  groetjes
  geertje
  Draakje: Thanks!
• harmandi
  Een hele nieuwe blik op onze lichaamsdelen... Terwijl ik dit intyp, vraag ik me af of mijn vingers nu hetzelfde voelen als ik...
  
  Draakje: :-)
• Vansion
  Hé. Prettig om lezen. Roept veel op.
  Draakje: Bedankt!
• maridava
  Heel origineel. Kort en krachtig.
  Draakje: Dank u wel!
• VickyLievens
  Meer dan behoorlijk goed neergepend.
  Echt super om te lezen.
  Groetjes Vicky
  
  Draakje: Dank je wel voor je lieve woorden, Vicky!
• RolandBergeys
  Hehe, lekker erotisch, maar toch met finesse (en dus niet plat) geschreven. Moet je kunnen!
  Draakje: Dank je. Ik word er zowaar wat verlegen van.
• erinneke
  heel subtiel en knap geschreven. Erotiek van het vingerspel :)
  Draakje: Dank je wel :)
• thijl
  Sensueel en absoluut niet pervers. Mooi.
  Draakje: Dank je.