writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

What a Mephisto can do. (deel 2)

door sproet

Ik heb gisteren mijn Mephisto schoenen een ganse dag aan mijn voeten gehad en ze dus goed ingelopen
Om de haverklap vroeg ik aan mijn man: "wat vind je van mijn derde-leeftijd schoenen?"
Hij keek ongestoord of eerder gestoord verder TV en zei: "Het zijn schoenen en Mephisto kan niet slecht zijn."
Zelf draagt hij al jaren Mephisto schoenen, hij is dan ook een man en voor hen zijn het nog toonbare en draagbare modellen.
Ik moet wel toegeven, ik zag in het weekend een reclame folder met Mephisto schoenen en ze kunnen me lichtjes bekoren.
Ik heb me heel het weekend comfortabel gevoeld met mijn schoeisel. Normaal draag ik nooit pantoffels of iets anders huiselijk. Ik denk dat Mephisto, het gevoel van op sloffen lopen is. Van waar het komt dat ik nooit pantoffels of slippers draag? Ik zou het niet weten, ik loop altijd op schoenen en liefst die lawaai maken. Ik lijk wel een poes die ze de bel aanbinden, om de vogeltjes te waarschuwen.
Mijn man schrok wel een paar keer op wanneer ik de kamer inkwam. Normaal hoort hij het tikken van mijn hielen op de plaveien, nu lekker niet. Dat is dus nieuw, ik kan besluipen en op een verrassend moment binnenstormen. Hem betrappen als hij de koekenkast opent en de voorraad doet slinken. Koeken halen bij hem nooit de vervaldatum.
Met enig spijt deed ik gisterenavond mijn bronzen Mephistos uit om naar bed te gaan. Geen vermoeide voeten, geen pijnlijke hielen en geen pijnscheuten gevoeld.
Wat ik wel gemist heb, is mijn eigen geluid, ik hoor mezelf zo graag stappen. Ik heb door de talons het gevoel dat ik zwierig ben en nu…het is wennen, ik loop zo stillekes. Het maakt me een beetje weemoedig, ik ben op zoek… voorheen was ik geluid, men wist dat ik in aantocht was en nu ben ik stilte…
Och, er zijn ergere dingen, alsof ik dat niet wist.
Zal ik continue mijn gsm laten rinkelen? Nee, frustrerend voor mezelf en de omgeving.
Zal ik zoals de poezen, een halsketting met een belletje dragen, te stom.
Weet je, vanaf nu ga ik deuntjes fluiten, goed voor mijn humeur. Hoe de omgeving hierop zal reageren… dat zal afwachten zijn.

Maandagmorgen, de Mephistos aan om te gaan werken. Er komt mij om 7 uur 45 een collega oppikken.
Tuut,tuut...deur open, ik stap buiten, deur toe. Deur van de auto open, instappen, deur toe en weg, richting hoofdstad. Oef, mijn collega heeft niets gemerkt, ze rijdt met een stationwagen en dus voldoende ruimte om mijn voeten onder het handschoenkastje te bergen. We praten wat bij over het werk, ik was een weekje in verlof, er was niets spectaculairs gebeurd.
Komen aan in Anderlecht, stappen uit en ze merkt niets, nog niet. We staan als goed opgevoede burgers te wachten tot het voetgangerslicht op groen springt en dan… ze verderft het : " ben jij gekrompen of ben ik gegroeid?" ik kon haar wurgen. (heb ik niet gedaan, het is een toffe)
Ik geef haar om mijn aankoop te rechtvaardigen, wat de dokter mij aangeraden heeft te dragen om mijn hiel te ontlasten. Mijn collega die me al acht jaar door en door kent, begint te lachen, ik vind het helemaal niet grappig.
Ze zegt: " en ik moet geloven dat gij die dingen gaat dragen".
Ik wijs er haar op dat het Mephistos zijn en behoorlijk wat gekost hebben. Ter demonstratie toon ik haar het etiketje aan de zijkant, er stond duidelijk Mephisto.. Ik was van plan geweest, het af te knippen, maar dan leken ze zo goedkoop. Met het etiket kon ik toch mijn aankoop prijzen. Pure ijdelheid natuurlijk.
We zijn de deur van het gebouw nog niet binnen en een andere collega die koffie aan het maken is zegt: "amaai, zoveel leute en dat op een maandagmorgen!"
Nathalie, mijn wagencollega, wijst naar mijn voeten en ze hoeft niets te zeggen.
Kim, de koffiecollega, heeft nog enig respect voor een ouder wordende collega en zegt:
" chique dinges, ga je de marathon lopen of zo?"
Een klein beetje medeleven, meer vraag ik niet en ik kan hun commentaar missen als kiespijn.
Ze beginnen te fantaseren, aan hun raad heb ik ook niets.
"Ja, ja ... nu nog een permanent, een Damarke en onze Treezeke is klaar voor haar pensioen. Lach maar feeksen, jullie frivole tijd gaat ook voorbij,
We gaan aan het werk, wat wil zeggen, we kletsen wat bij en roddelen zoals het hoort. Binnen een paar jaar zal ik ook dit moeten missen. Niet aan denken Trees, je bent pas in het tijdperk van de gemakkelijke schoenen.
Ik ben niet iemand die lang kan stilzitten en na een half uur stap ik naar boven, naar het andere bureau.
Als ik binnenkom, schrikken ze op en zeggen verwonderd: "we hadden je niet horen komen". Hahaha, vanaf nu, kan ik ook hier, sluipend binnenkomen.
What a Mephisto can do!

 

feedback van andere lezers

  • SabineLuypaert
    misschien een stokje tussen derde-leeftijd-schoenen? en LOL wat een leuk woord (ik heb even zitten gniffelen met gekke beelden die iik voor me zag voor ik kon verderlezen)
    tweede alinea tweede regel een spatieke voor de tweede tuut--- wat een ZALIG stukje, heel onderhoudend, bulkend van humor (smile) ik heb genoten, al leef ik natuurlijk intens mee met je dilemma, sluipmoduspret of die collega damart op stuk geven door die onbehoorlijk uiting of je gekrompen was LOL (ik zag nog ergens een spatieke te veel achter 'JA, ja, nu --op de tiende laatste regel, en op de zevende laatste 'ik ,ook -- zou 'ik, ook' zijn dan, mar die komma kan ook weg denk ik zenne)

    ZALIG STUKJE
    sproet: merci, voor de correctie, foutloos schrijven is voor mij een dilemma. :))
  • miepe
    bij mijn fb van gisteren drukte ik toevallig te vroeg op de "entertoets", waardoor ik me verder niet meer kon uitdrukken

    vandaag maak ik dees fout hopelijk niet!

    - wat vind je van mijn ...
    - geen pijnscheuten gevoeld

    het sluip-idee heeft iets! Ik maak er al onmiddellijk een geheel ander verhaal van.
    eigenlijk vind ik het hele verhaal leuk gevonden, maar had het een stoutere draai gegeven. maar ja, ik ben nu eenmaal stouter misschien

    ik vind het echter iets minder vlot gschreven dan het vorige, een tikkel slordiger. maar ik blijf het volgen
    sproet: volledig akkoord met het tikkeltje slordigheid en terecht. ik heb het geschreven en verzonden. bedankt voor de correcties, meer dan welkom. :))
  • aquaangel
    Tuut,tuut =>Tuut, tuut

    Oef, mijn collega heeft niets gemerkt, ze rijdt met een stationwagen en dus
    => zou met nieuwe zin beginnen
    Oef, mijn collega heeft niets gemerkt. Ze rijdt met een stationwagen en dus

    " chique => de leestekens aansluiten+hoofdletter => "Chique

    zeggen verwonderd: "we hadden je niet horen komen". Hahaha, vanaf nu, kan ik ook hier, sluipend binnenkomen.

    zeggen verwonderd: "We hadden je niet horen komen."
    Hahaha, vanaf nu kan ik ook hier sluipend binnenkomen.
    (hoofdletter W, punt voor leesteken, en hahah op nieuwe alinea, een ander is nu aan het woord. Verder wat minder komma's gebruikt


    graag gelezen, ik draag: helioform, haha



    sproet: een klein vraagje, kan ik in de verzonden stukjes de correcties aanbrengen? je merkt het, niet alleen in het foutloos schrijven klungel ik, maar ook op de computer ben ik een groentje.
    edankt voor de bruikbare tips.
    liefs, sproet
  • Hoeselaar
    Meer als dertig jaar draag ik Mephisto's en heb daar nog nooit enig commentaar over gekregen.
    Het is geen schoen alleen voor bejaarden, nee, alleen mensen met een heerlijk gevoel voor levenskwaliteit kopen deze schoenen.

    Willy
    sproet: ik weet het, zo afschuwelijk zijn ze niet en inderdaad ze zitten comfortabel. ik ben nogal ijdel en wandel liever rond met een hakje.
    lies, sproet :)
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .