naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

een engeltje perverteren (2)

door pisatelj

De beurt is aan de bloes. Ik draai haar teder-dwingend op haar buik. Er zit een rits aan de achterkant. De sjaal trek ik als laatste los. Ik laat hem spelen rond haar nek. Vervolgens laat ik hem langs haar buik, langs haar dijen glijden. Daarna deponeer ik hem bij de rok en de bloes. Haar ondergoed kan nog even wachten. Mijn vader drukt mij vaak genoeg op het hart: 'Een vrouw is als een gitaar; je moet haar eerst stemmen.'

Ik wil maar zeggen: ik wil de pret niet bederven door overhaasting. Traag streel ik haar hele lichaam. Met bijzondere aandacht voor haar wangen. Heel wat vrouwen vinden het bijzonder opwindend als je hen streelt over hun gezicht. Daar is Laura geen uitzondering op. Ze komt op temperatuur, want ze blaast uit. Een deel van de hitte die zich nu ongedurig nestelt in haar binnenste, moet ze uitstoten. Ze raakt al aardig opgespannen, maar ik wil het vuur wat verder opstoken.

Laat mijn natuur zich uiten als haar genot. Ik aai zacht over haar ondergoed. Met mijn hand duw ik ritmisch tegen haar geslacht. Ik plaats me over haar heen. Mijn handen plaats ik aan weerszijden van haar hoofd. Een knie glipt tussen haar dijen en neemt het over van mijn hand. Zij kreunt. Ik lach. Haar ogen draaien weg. Ze kronkelt onder mij. Zelfs Laura kan zo opgewonden raken dat ze uit eigen beweging mijn broek open gespt. Ik schrik me een hoedje, als ze mijn broek ook afstroopt en met haar vingers op verkenning gaat in mijn slip. Zou ze het leren?

De opwarming kan ik nu staken. Tot zover gaat ie goed. Het ondergoed mag uit. Als ik haar BH verwijderd heb, trek ik zelf mijn kleren uit. Het tempo mag lichtjes opgedreven worden. Haar slip vormt de laatste barrière. Het is een wit stofje, versierd met kleine hartjes. Voor mij stijgt de spanning ten top. Ik kan haar bloedgeil maken, maar kan ik haar ook bevredigen?

De katoenen slip raakt de grond. Voorzichtig glijd ik in haar. Stukje voor stukje gaat hij er in. Als we volledig in elkaar geklikt zijn, wacht ik. Gewoon wachten. Ik tel tot tachtig. Haar vagina sluit zich om mij heen. Voor Laura lijkt het net of mijn lid zwelt. Eens ze zich gevuld voelt, kan het aloude spel van in en uit en in en uit beginnen. Alleen, het hoeft niet zo nodig. Ik kan ook draaibewegingen maken. Daar heeft een vrouw heel wat meer aan.

Ik let op en observeer haar mond, haar ogen en haar blos. Alle kleine signalen wil ik gezien hebben. Ik ben één grote voelspriet. Alle middelen zet ik in om te peilen naar haar genot. Vrouwen sturen niet graag woordelijk bij. Liever laten ze een man aanmodderen. Een enkele keer pakken ze je hand om die naar de juiste plek te leiden. Daarbij oefenen ze een absoluut minimum aan druk uit. Als er geen woorden komen, moet je het van non-verbale communicatie hebben.

Ik kijk en merk dat ze ongemakkelijk ligt. Daarom schuif ik het kussen steviger onder haar hals. Ze nadert zo ongeveer het hoogtepunt. Ik houd op met steunen en beweeg me dichter naar haar toe. Mijn handen wurmen zich onder haar rug. Ik ga op haar liggen. Inniger kunnen we niet verbonden zijn. Als ik het goed heb, is ze nu behoorlijk van de wereld. Op dit punt hoop ik dat de ontlading niet lang meer op zich laat wachten. Ik weiger koppig vóór haar klaar te komen. Dat is een domper op de feestvreugde, zowel voor mij als voor haar.

Gelukkig zijn daar al gauw de juiste tekenen.

(wordt morgen vervolgd)

feedback van andere lezers

• sproet
  is dit een sm-verhaal? telkens een dag wachten op het vervolg. (grapje)
  ik hou ervan hoe je zowel op schrijfvlak als op erotisch vlak naar de climax toewerkt.
  gr, sproet :)
  pisatelj: :-)
  
  dank u zeer, ik hecht daar op beide vlakken idd nogal veel belang aan.
  
  Mijn sm-verhalen zijn helaas ooit van deze site gebannen!
  
  Groeten,
  
  Pisatelj :-)
• Liesje
  It's realy hot in here... zelfs met woorden kan een visje toveren ;-)
  pisatelj: erg leuke reactie :-) merci
  
  Visjes kunnen heel veel, als iemand in hen gelooft (ze hebben voor veel talent, maar ni voor zelfvertrouwen)
• doolhoofd
  Ik vind het persoonlijk onaangenaam om de bedavonturen van een andere man te lezen.
  pisatelj: ik hoop dat je ooit ook het geluk mag vinden, lieve doolhoofd, het leven is te kort om dixgen tegen je zin te lezen. kusje x

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 5

Uitstekend: 0 stem(men), 0%
Goed: 1 stem(men), 100%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 1 stem(men)